มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 198

ใครจะไปคิดว่าคุณคลอฟอร์ดจะอยู่ที่นี่ สังสรรค์กับกลุ่มคนเช่นนี้?

“โอ้? คุณซิมเมอร์แมน คุณรู้จักคนพเนจรคนนี้ เจอรัลด์ด้วยเหรอครับ?” เมอร์ฟีถามด้วยความประหลาดใจ

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ตอนที่ยานซี ซิมเมอร์แมนกล่าวทักทายเจอรัลด์ คลอฟอร์ดด้วยชื่อ เมอร์ฟีและผู้ชายคนอื่น ๆ ที่อยู่ที่นี่ต่างก็อิจฉาตาร้อนกัน ยานซีรู้จักผู้ชายคนนั้นแต่ไม่รู้จักพวกเขาได้อย่างไร?

นี่มันอะไรกัน?

“มันเป็นธุระบ้าอะไรของนายที่ฉันจะรู้จักใคร? ไสหัวไปให้พ้นจากสายตาของฉันซะ!” เมื่อได้ยินเมอร์ฟีเรียกเจอรัลด์ว่าอะไร ยานซีก็คำรามขึ้นมาด้วยความโกรธ

สีหน้าของเมอร์ฟีซีดเซียว

เจอรัลด์วางตะเกียบลงก่อนจะตอบอย่างใจเย็นว่า “อ่า คุณนั่นเอง ยานซี ผมจำคุณได้จากการไปเยี่ยมเยียนที่ซันนี่เดลในครั้งที่แล้วได้ โอ้ ใช่สิ—คุณหาตั๋วของคุณเจอหรือยัง?” เขาจงใจแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตเล็กน้อย

“โอ้ ครับ! ผมหาเจอแล้ว! ขอบคุณมากนะ เจอรัลด์! ขอบคุณมาก จริง ๆ!”

ยานซีก้มตัวลงโค้งคำนับ เมื่อพิจารณาว่าเขามักจะโค้งคำนับยังไงต่อการปรากฏตัวของ เอเดน เบเกอร์ แล้วกับเจอรัลด์ คลอฟอร์ด ก็คงมากกว่านั้นใช่ไหมล่ะ?

“ขอบคุณครับ เจอรัลด์!” ผู้ชายทั้งหมดที่อยู่ข้างหลังยานซีก็ทำตามเขา

และนั่นคือการทักทาย

“ไม่มีปัญหา ถ้าผมอยากจะขออะไรบางอย่างเป็นการตอบแทน ยานซี...ให้พวกเราอยู่ห้องนี้ต่อไปได้ไหมล่ะ?”

“แน่นอน แน่นอนสิครับ!” ยานซีไม่รู้ว่าเจอรัลด์มีธุระอะไรที่นี่ แต่ถ้าเขาพูดขึ้นมาว่ากระโดดกัน ยานซีก็จำเป็นจะต้องรู้ว่ามันจะสูงได้เท่าไหร่ดี หลังจากการแลกเปลี่ยนความพึงพอใจกันไม่กี่อย่างอย่างรวดเร็ว เขาก็พาคนของเขาล่าถอยออกไปโดยไม่รอช้า

ความสงบสุขกลับคืนสู่ห้องอาหารส่วนตัว

ความเงียบเข้าครอบงำเมื่อทุกคนจ้องมองเจอรัลด์ด้วยอาการอ้าปากค้างกัน ผู้ชายคนนี้ใช้อิทธิพลไปแบบนั้นเลยเหรอ?

นี่จะเป็นไปได้อย่างไร?

“เจอรัลด์ นาย...นายรู้จักคุณซิมเมอร์แมนได้อย่างไร? เขาขอบคุณนายมากขนาดเพื่ออะไร?” ท้องไส้ของเธอปั่นป่วนอย่างรุนแรง ลิเลียนพูดขึ้นก่อนด้วยความกระวนกระวายใจ

“โอ้ เขาลืมตั๋วรถบัสของเขาไว้ที่ไหนสักแห่ง—แต่ฉันหามันเจอให้เขาได้!”

ว่าไงนะ?

ทุกคนจ้องมองด้วยสายตาที่เบิกกว้างพอ ๆ กับจานอาหารเย็นบนโต๊ะได้

เขากำลังพยายามจะหลอกใคร? ทั้งหมดนั้นเมื่อกี้ แค่ตั๋วรถบัสเนี่ยนะ?

เจอรัลด์เองก็เพิ่งตระหนักว่าการโกหกที่ไม่ได้ตระเตรียมมาก่อนนี้อาจจะทำให้เกิดความยืดเยื้อได้