มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 226

ฟินน์ไม่ได้รังเกียจที่จะจ่ายหนึ่งพันห้าร้อยถึงหนึ่งพันสามร้อยดอลลาห์ เขาไมาสามารถใช้จ่ายไปมากกว่านี้แม้ว่าเขาต้องการก็ตาม แล้วนับประสาอะไรกับการจ่ายหนึ่งหมื่นสองพันดอลลาร์เพื่อดอกไม้ช่อหนึ่ง

เธอหันไปมองรอบ ๆ ด้วยความปรารถนาที่จะหลีกเลี่ยงสายตาที่เยาะเย้ยของแขกในร้าน แต่แทนที่ ทั้งหมดที่เธอเห็นคือเจอรัลด์กำลังมองมาทางเธอ ดูเหมือนเขาจะพูดคุยกันกับแฟนสาวที่ขี้เหร่เขาอย่างมีความสุข

โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ซาร่าก็ระเบิดออกมาด้วยความโกรธ เธอยืนขึ้นและชี้ไปที่เจอรัลด์โดยตรง ที่นั่งอยู่โต๊ะวีไอพี ก่อนจะกรีดร้องใส่เขาอย่างสุดปอด

“โธ่เว้ย เจอรัลด์ นายกำลังหัวเราะอะไรห๊ะ?!”

ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพชคนนั้น! ตลกอะไรขนาดนั้น? ไม่ใช่ว่าเขาจองโต๊ะวีไอพีเพื่อจะทำเป็นเจ๋งหรอกหรือ? เขากล้าดียังไงมาหัวเราะเยาะเธอ?

“เฮอ? ใครบอกว่าฉันกำลังหัวเราะเยาะเธอ? ฉันแค่มองไปที่ดอกไม้นั่น ทำไมล่ะ?? นั่นมันทำให้เธอเดือดร้อนเหมือนกันเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยความโกรธ

เพราะเขาเห็นว่าเควต้าดูเหมือนจะชอบดอกกุหลาบเหล่านั้นมาก เขาจึงถามเธอว่าอันไหนที่เธอต้องการ เพราะแบบนั้น เขาถึงได้รับการตำหนิที่เลวร้ายมากจากซาร่า

“ตายจริง! จริง ๆ แล้วนายก็สนใจในดอกกุหลาบด้วยเหรอ? อะไรที่ทำให้นายคิดว่านายคู่ควรกับมันล่ะ?” ซาร่ายิ้มเยาะ

เจอรัลด์ส่ายหัวของเขาอย่างหมดหนทางและไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากนั้น

แต่แทนที่ เขากลับดีดนิ้วและโบกมือเรียกพนักงานเสริฟ์ที่กำลังขายดอกไม้มาหาเขา

เมื่อเธอเห็นว่ามีคนต้องการใช้การบริการของเธอ พนักงานเสริฟ์สาวก็ยิ้มและเข็นรถเข็นไปหาเจอรัลด์อย่างกระตือรือร้น

“ในนั้นมีดอกกุหลาบเท่าไหร่กันครับ?”

“ค่ะคุณ? คุณกำลังถามจำนวนของดอกกุหลาบในรถเข็นนี้เหรอค่ะ?” พนักงานเสริฟ์สาวสวยถามด้วยความประหลาดใจ “ทั้งหมดนี้มีหนึ่งพันดอกค่ะ คุณผู้ชาย!” เธอกล่าวต่อไปอย่างกระตือรืนร้น

“กุหลาบหนึ่งพันดอก งั้น นั่นน่าจะประมาณสามหมื่นดอลลาร์ใช่ไหมครับ?”

“นั่นถูกต้องค่ะ คุณผู้ชาย ดิฉันขอถามได้ไหมค่ะ คุณ คุณตั้งใจจะทำอะไร?” พนักงานเสริฟ์ถามขณะที่เธอจ้องมองเจอรัลด์ด้วยสายตาที่เบิกกว้าง

เควต้า ในขณะเดียวกัน ก็ตระหนักได้ว่าเจอรัลด์กำลังจะทำอะไร เธอได้จ้องมองดอกกุหลาบดามัสกัสเหล่านั้นมาครู่หนึ่งแล้ว

เธอจำได้ว่าเคยเห็นพวกมันในหนังสือเรียนตอนที่เธอยังเด็ก

เหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างกระทันหันและน่าแปลกใจในวันนี้ในที่สุดก็ช่วยให้เธอได้เห็นความมหัศจรรย์ของดอกกุหลาบดามัสกัส

เพียงแค่ได้เห็นดอกกุหลาบเหล่านั้นในรูปภาพ เธอก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองพวกมันด้วยความงุนงง เจอรัลด์ต้องวางแผนที่จะซื้อดอกกุหลาบทั้งหมดนั่นเพราะเขาเห็นว่าเธอต้องการพวกมันจริง ๆ

เธอกำลังจะห้ามปรามเขาแต่มันก็สายเกินไปแล้ว

เจอรัลด์ได้นำบัตรธนาคารของเขาออกมาแล้ว และพูดอย่างเฉยเมยว่า “ผมจะรับทั้งหมดนั่น และผมจะจ่ายด้วยบัตร”

“ขอโทษนะคะ?”

พนักงานงานเสริฟ์สาวตกตะลึง