มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 237

คาร่ารีบถามขึ้นมา “เจอรัลด์เป็นแขกพิเศษคนนั้นที่คุณกำลังพูดถึงใช่ไหม?”

“เราไม่รู้ค่ะ พวกเรารู้แค่ว่าหนึ่งในพวกคุณเป็นแขกที่สุดพิเศษของเราในตอนเที่ยง!”

แคชเชียร์สาวตอบกลับขณะที่เธอยิ้มเล็กน้อย

ให้ตายเถอะ!

เกิดอะไรขึ้นกัน?

ตอนเที่ยง ก็มีเพียงแค่เจอรัลด์กับมีล่าที่อยู่ที่นี่

แม้ว่าอีกฝ่ายปฏิเสธที่จะพูดใด ๆ คาร่าก็รู้คำตอบในใจเธออยู่แล้ว

ทั้งหมดนี่เป็นไปได้ว่าเป็นเพราะเจอรัลด์

แต่นั่นมันจะเป็นไปได้อย่างไร?

เพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของคาร่าคนหนึ่ง ที่ชื่อดอนน่าจู่ ๆ ก็พูดขึ้นมา

“ฮี่ฮี่! คาร่า ไม่ใช่ว่าเธอควรจะมีเซอร์ไพรส์ให้เราหรอกเหรอ? นี่คือเซอร์ไพรส์ที่เธอมีให้เราหรือเปล่า?”

ดอนน่า และคาร่าเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมปลายและพวกเธอก็ยังเป็นเพื่อนร่วมหลักสูตรเดียวกันในมหาวิทยาลัยอีกด้วย

แม้ว่าพวกเธอจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกัน แต่พวกเธอก็เป็นเพื่อนประเภทที่ชอบจะแข่งขัน หรือเปรียบเทียบกับทุกสิ่งทุกอย่างที่อีกคนมีตั้งแต่เริ่มจนจบ

ตอนแรก ดอนน่าจะริษยาคาร่า และภายหลัง คาร่าก็จะอิจฉาดอนน่า

ในภายหลัง คาร่าได้ไปศึกษาและทำงานอยู่ในประเทศเอ็ม นั้นก็ต้องขอบคุณผลการเรียนที่ยอดเยี่ยมของเธอเอง

เมื่อเป็นเรื่องของการแข่งขัน แสดงให้เห็นว่าในท้ายที่สุดคาร่าเป็นผู้ชนะเหนือดอนน่า

ความจริงแล้ว เธอกำลังย่ามใจต่อหน้าดอนน่า แต่ใครจะไปคาดหวังว่าจะเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้แทน?

คาร่ายิ่งรู้สึกอับอายและไม่พอใจมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อดอนน่ากำลังทำเรื่องต่าง ๆ ให้ยากลำบากอย่างตั้งใจ

พวกเขาจะไม่ได้รับส่วนลดอย่างแน่นอนในวันนี้

แต่อย่างไรก็ตาม มันคงจะเป็นเรื่องน่าอับอายสำหรับพวกเขามากถ้าพวกเขาตัดสินใจที่จะกลับไปที่โต๊ะของพวกเขา

คิวรอนจึงทำได้เพียงแค่กัดฟันทน และชำระบิลนั้นด้วยใบหน้าที่อึมครึม

เขาต้องจ่าย 12,000 ดอลลาร์สำหรับอาหารโดยไม่แม้แต่จะได้กินมันสักคำ ที่แย่ไปกว่านั้นก็คือ การที่เขาไม่ได้โอ้อวดใด ๆ เลย

ตอนนี้ที่เขาได้จ่ายไปเยอะแล้ว คิวรอนก็ไม่สามารถจะจ่ายค่าที่พักให้พวกเธอได้อีกต่อไป

“จริงสิ คาร่า เพื่อนของเธอที่มาจากต่างประเทศยังไม่มีที่จะพักใช่ไหม? ทำไมพวกเราไม่ทำแบบนี้ล่ะ? ฉันสามารถจัดเตรียมอาหารและที่พักให้พวกเขาได้ พวกเราสามารถรับประทานอาหารร่วมกันก่อนที่จะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ในที่สุด ฉันมั่นใจว่าพวกเราทั้งหมดจะอึดอัดแน่ที่ต้องนอนในขณะที่ท้องว่าง”

ดอนน่ากอดอก และยิ้มอย่างขมขื่นขณะที่เธอออกจากโฮมแลนด์ คิชเช่น มาด้วยความอับอาย

คาร่าไม่ต้องการที่จะพ่ายแพ้

“ไม่ ไม่เป็นไรหรอก ฉันมีเงิน ฉันสามารถจัดการหาที่พักให้พวกเขาได้ ทำไมฉันไม่พาพวกเธอไปพักที่โรงแรมระดับห้าดาวที่เมืองเมย์เบอร์รี่กันล่ะ? ดอนน่า ถ้าเธอโอเค เธอไม่จำเป็นจะต้องกลับในคืนนี้ ฉันสามารถจัดหาห้องให้เธอในคืนนี้ได้ด้วยเช่นกัน มันเป็นเพราะว่าพวกเราไม่ได้เจอกันมานานหลายปีแล้วล่ะ พวกเราจะได้พูดคุยกันดี ๆ ไง!”

“อ่า! คาร่า ฉันคิดว่าเพราะเธอเพิ่งกลับมาที่ประเทศและเธอก็มีธุรกิจของครอบครัว ฉันคิดว่าเธอจะใจกว้างเป็นพิเศษซะอีก ทำไมถึงต้องเป็นแค่โรงแรมระดับห้าดาวล่ะ? เธอไม่คิดว่าเธอไม่ได้เอาใจใส่เราน้อยไปเหรอ?” ดอนน่าถามขณะที่เธอยิ้มให้

คาร่าจึงถามขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้น ทำไมเธอไม่บอกฉันล่ะว่าฉันจะหาสถานที่พิเศษ หรือราคาแพงในเมืองเมย์เบอร์รี่ได้ที่ไหนนอกเหนือจากโรงแรมห้าดาว?”

“ฮี่ฮี่! แน่นอน มีสิ เธอเคยได้ยินเกี่ยวกับ เวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้น ไหม?” ดอนน่าถามอย่างภาคภูมิใจ

คิวรอนรีบพูดบางอย่างขึ้นมาดังนั้นจะได้ไม่มีใครลืมการปรากฏตัวของเขา “เวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นเหรอ? ผมเคยได้ยินเรื่องนั้นมาก่อน ผมยังเคยได้ยินมาว่ามันอาจจะเป็นวิลล่าน้ำพุร้อนระดับต้น ๆ ในประเทศอีกด้วย! มูลค่าการใช้จ่ายของพวกเขานั้นสูงเสียดฟ้า และผู้ที่เข้าและออกจากสถานที่นั้นก็เป็นบุคคลที่มีอำนาจและมีอิทธิพลมากที่สุด!”

“ฉันก็เคยได้ยินเกี่ยวกับ เวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นมาก่อน แต่อย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถจ่ายค่าสถานที่นั้นได้ ถ้าเธอสามารถบอกชื่อสถานที่อีกที่มา ฉันจะจัดเตรียมที่จำเป็นทั้งหมดสำหรับการพักที่นั่นได้” คาร่าตอบกลับ

เธอตระหนักได้ว่าดอนน่าตั้งใจทำเรื่องให้ยากลำบากสำหรับเธอ

“ก็ได้ งั้นฉันจะบอกชื่อสถานที่อีกที่ให้เธอตอนนี้ พวกเราสามารถไปที่คฤหาสน์ที่ดีที่สุดเป็นอันดับสองของเมืองเมย์เบอร์รี่ได้งั้น! สถานที่นั้นบริการอาหาร และที่พักด้วยเหมือนกัน มันไม่ใช่ที่ไหนนอกจากบ้านไม้ไผ่น้อย เท่าที่ฉันรู้มา มูลค่าการใช้จ่ายที่นั่นต่ำกว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้น เธอทำได้ดีมากสำหรับตัวเองในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ถ้าเธอสามารถจัดการให้พวกเราพักอยู่ที่นั่นในคืนนี้ได้จริง ๆ งั้นฉันก็คงจะไม่มีทางเลือกอื่นจริง ๆ นอกจากจะยอมรับนับถือเธอและแสดงความเคารพต่อเธออย่างมากมาย เมื่อฉันได้เจอเธอในอนาคต ฉันจะไม่เรียกเธอว่าคาร่า แต่จะเป็นพี่คาร่าแทน!” ดอนน่าตอบกลับอย่างติดตลก

อย่างไรก็ดี เธอไม่ได้พูดทั้งหมดนั่นเพื่อจะยั่วยุคาร่า

ดอนน่าแค่พูดเพื่อความสนุกเฉย ๆ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม คนธรรมดาไหน ๆ ก็รู้ว่าแม้พวกเขาจะมีเงิน แต่จะมีอยู่สองที่ที่พวกเขายังคงไม่สามารถแค่จะก้าวเข้าไปแบบนั้นได้ พวกมันไม่ใช่ที่ไหนนอกจากเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้น และบ้านไม้ไผ่น้อย!

ในทางหนึ่ง ดอนน่ากำลังบอกคาร่าว่า เธอไม่ควรจะจองหองและหยิ่งผยองเพียงเพราะเธอได้ศึกษาอยู่ต่างประเทศ และปัจจุบันก็ได้ทำงานที่นั่น

มันต้องมีคุณสมบัติที่เธอไม่สามารถจะได้รับ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

แต่อย่างไรก็ตาม...

“เฮอะ!”

คาร่าอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

“บ้านไม้ไผ่น้อยงั้นเหรอ? เธอกำลังหมายถึงบ้านไร่นั่นอยู่ใช่ไหม? ถ้าฉันสามารถจัดการให้พวกเราทุกคนพักที่นั่นได้ในคืนนี้ เธอต้องรักษาสัญญา และเรียกฉันว่าพี่คาร่า…”

คาร่าตอบกลับด้วยการแสดงออกที่จริงจังบนใบหน้าของเธอ

เมื่อดอนน่าเห็นว่าคาร่าจริงจัง เธอจึงพูดทันทีว่า “โอเค! ถ้าเธอสามารถจ่ายให้เราได้พักที่นั่นสักคืนจริง ๆ ฉันจะเรียกเธอว่าพี่คาร่าแน่นอน!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! โอเค ตกลงตามนี้! ลิซ่า คิวรอน พวกเราสามารถเริ่มขับรถไปได้ ไปที่บ้านไม่ไผ่น้อยกัน!”

นั่นเป็นเรื่องตลกหรือเปล่า?

เดิมทีพวกเขาควรจะได้ทานมื้อเที่ยงที่บ้านไม้ไผ่น้อย ที่จัดเตรียมโดยไอ้งั่งที่น่าสมเพชคนนั้น เจอรัลด์

แต่หลังจากแค่ได้เห็นสถานที่นั้นเพียงครั้งเดียว คาร่าก็สุดจะทนไปแล้ว

มีเพียงคนบ้านนอกเท่านั้นแหละที่จะมาสถานที่แบบนั้นได้

แม้ว่ามันจะไม่สำคัญสำหรับเธออีกต่อไป แต่เนื่องจากว่าพวกเธอได้ทำการเดิมพันกันแล้ว เธอจะรู้สึกพอใจถ้าสิ่งที่ดอนน่าทำคือพูดถึงเธอว่าพี่คาร่า

พวกเขามาถึงที่สถานที่นั้นในเวลาต่อมา

“สาวเสริฟ์ หาโต๊ะอาหารที่แพงที่สุดให้เรา! และนอกจากนั้น หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า...จัดเตรียมห้องห้าห้องให้ฉันด้วยในคืนนี้!”