ฮาร์เปอร์เป็นกังวลเล็กน้อย
เจอรัลด์ก็เริ่มเหงื่อแตกเช่นกัน อาจมีเรื่องร้ายบางอย่างเกิดขึ้นกับเบนจามินหรือเปล่า?
เจอรัลด์หยิบโทรศัพท์และพยายามโทรหาเบนจามิน
แต่อย่างไรก็ตาม โทรศัพท์ของเขาก็ได้ถูกปิดไปแล้ว
“แม่งเอ้ย เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?” ฮาร์เปอร์ถามขณะที่เขาเกาหัวอย่างกระวนกระวายใจ
เจอรัลด์ไม่มีอารมณ์ที่จะนอนลงอีกต่อไป ดังนั้นเขากระโดดลงจากเตียงของเขาขณะที่เขากระซิบ “เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เบนจามินทำตัวแปลก ๆ จริงเมื่อไม่นานมานี้ ตั้งแต่สัปดาห์ก่อนแล้ว ฉันมาคิดได้ว่าเบนจามินจะยิ้มให้โทรศัพท์เป็นบางครั้ง เมื่อฉันต้องการจะแอบส่องดูโทรศัพท์ของเขา เขาก็จะปฏิเสธที่จะให้ฉันเห็นมัน อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเขาจะเศร้าใจจริง ๆ ในช่วงสองวันก่อนที่ผ่านมานี้ เขาต้องกำลังปิดบังเรื่องบางอย่างจากเราอยู่แน่!”
เจอรัลด์พูดขึ้นมา ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับการกระทำและพฤติกรรมของเบนจามินในช่วงสองวันก่อนที่ผ่านมา
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเบนจามินมักจะเป็นคนที่ร่าเริงมาก และไม่ทุกข์ไม่ร้อนมาโดยตลอด จึงไม่มีใครในหอพักคิดอย่างจริงจังเมื่อเขาหดหู่ใจเป็นครั้งคราว พวกเขาคิดเพียงว่าจะพาเขาออกไปผ่อนคลายและทำอะไรสนุก ๆ กัน
“ใช่ ฉันก็สังเกตเห็นแบบนั้นเหมือนกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเราตอนนี้ก็คือการตามหาเขาให้เร็วที่สุด ฉันหวังว่าจะไม่มีเรื่องร้ายอะไรเกิดขึ้นกับเขา!”
หลังจากฮาร์เปอร์พูดจบ เหล่าพี่น้องทั้งหลายก็เตรียมพร้อมจะออกไปและตามหาเบนจามินกันทันที
เจอรัลด์รู้สึกกังวลใจมากจนเขายังคิดที่จะเรียกตำรวจด้วยซ้ำ
แต่ทันทีที่พวกเขาเปิดประตูหอพัก ทุกคนก็ตกตะลึง
เบนจามินกลับมาแล้ว!
เขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อตั้งแต่หัวจรดเท้า และเขาดูอิดโรยอย่างผิดปกติ
“เชี้*! เบนจามิน! นายไปไหนมา?” ฮาร์เปอร์ดุว่าเขาอย่างกระวนกระวายใจ
“โอ้ โอ้ ฉันไปข้างนอกมาสักพักน่ะ ฉันมีเรื่องบางอย่างต้องทำต่อในช่วงสองวันก่อน!”
เบนจามินดูเหมือนจะจิตตกเล็กน้อย ในขณะที่เขาตอบกลับพวกเขา หลังจากนั้น เขาหาวขึ้นมาก่อนจะเดินเข้าหอพักไป
“ทำไมโทรศัพท์ของนายถึงปิดไว้ล่ะ?”
เมื่อเจอรัลด์เห็นสารรูป และการตอบโต้ของเบนจามิน เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเล็กน้อย
“เบนจามิน นายกำลังปิดบังบางอย่างจากพวกเราอยู่หรือเปล่า?”
“ห๋า? ฉัน...ฉันสบายดี!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน