มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 288

“สุดติ่ง กระดิ่งแมวจริง ๆ คุณเพิ่งพูดว่าไงนะมาร์กี้? โทรศัพท์นี้ราคา 2,830 ดอลลาร์งั้นเหรอ? นั่นบ้าไปแล้ว!”

ในเวลาเดียวกันนี้ เสียงร้องที่แปลกใจของเฮเวิร์ดก็ดังมาจากร้านโทรศัพท์มือถือที่อยู่ไม่ไกลกันมากนักจนสามารถได้ยินได้

ชารอนและลิเลียนที่ยืนอยู่ข้างเขาต่างก็ตื่นตระหนกไปเล็กน้อยเช่นกัน

แน่นอนว่าพวกเขาต้องตกใจกับราคาของโทรศัพท์นั้นกัน

พวกเขาได้ลองใช้ฟังก์ชันและคุณสมบัติต่าง ๆ ของโทรศัพท์มือถือเครื่องนั้น ซึ่งทั้งหมดนั้นมันยอดเยี่ยมมากจริง ๆ คุณภาพของกล้องโทรศัพท์มือถือนั้นชัดเจนและคมชัด และสำหรับหญิงสาวที่น่ารักอย่างชารอนและลิเลียนนั้น การที่มีโทรศัพท์มือถือที่มาพร้อมกับกล้องที่ยอดเยี่ยมจึงเป็นสิ่งสำคัญมากที่สุดกว่าสิ่งอื่นใด

พวกเธอต่างก็มองไปที่เฮเวิร์ดอย่างคาดหวัง รอให้เขาซื้อมันให้เธอคนละเครื่อง

หน้าผากของเฮเวิร์ดเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อที่ไหลอาบลงมา

“ไม่ดีกว่า มันแพงมากเกินไป มันมากกว่า 1,500 ดอลลาร์ต่อหนึ่งเครื่อง เกือบจะ 6,000 ดอลลาร์สำหรับสองเครื่องเลยนะ โทรศัพท์รุ่นนี้ราคาแพงมากเกินไป!”

เฮเวิร์ดปาดเหงื่อออกจากหน้าผากของเขา

เป็นการได้รับการยืนยันแล้วว่าบ้านของเขาจะถูกรื้อถอน แต่ค่าชดเชยจะถูกโอนมาให้เขาหลังจากผ่านไปสองหรือสามเดือนแล้วเท่านั้น สำหรับตอนนี้ เขาทำได้เพียงแค่เบิกเงินออกมาจากบัตรเครดิตของเขาเท่านั้น และชำระคืนเมื่อเขาได้รับค่าชดเชยนั้น

เขาไม่สามารถซื้อโทรศัพท์มือถือนี้ได้แม้ว่าเขาจะถูกทุบตีให้ตายคาที่ก็เถอะ

“โอ้ เช่นนั้นก็ยังคงมีสิ่งต่าง ๆ ที่คุณไม่สามารถซื้อได้สินะ! เนื่องจากว่าคนสวยเหล่านี้ชอบโทรศัพท์นี้กันมาก อย่างน้อยคุณก็ควรจะซื้อมันสักเครื่องให้กับพวกเธอนะคะ!”

มาร์กี้ค่อนข้างทำหน้าที่ของเธอได้ดีในฐานะพนักงานขาย เธอใช้ชารอนและลิเลียนเพื่อโน้มน้าวใจเฮเวิร์ดให้ซื้อโทรศัพท์สักเครื่องสำหรับเธอ

“อ่ะแฮ่ม ๆ อาจจะไม่ใช่ตอนนี้นะ ครั้งหน้าค่อยว่ากันละกัน! เอาน่า ไปที่อื่นกันเถอะ!”

เขาพาชารอนและลิเลียนไปอีกที่หนึ่ง

มาร์กี้ถูกทิ้งให้ผิดหวัง เธอต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อล่อลวงให้เฮเวิร์ดมาที่ร้านของเธอ แต่เขาก็ยังคงหลุดออกไปได้

เธอจึงติดตามข้างหลังกลุ่มคนไปทันที

“เฮเวิร์ด ทำไมนายไม่ลองดูที่ร้านนี้ล่ะ? พวกมันก็เป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียงเหมือนกัน และแม้ว่านายจะซื้อรุ่นที่ราคาต่ำที่สุด โทรศัพท์นี้ก็จะยังคงดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมาก!” ลิเลียนพูดขึ้นมา

“เอาล่ะ งั้นไปดูกันเถอะ! เชี้* รุ่นที่ถูกที่สุดเริ่มต้นที่หนึ่งพันดอลลาร์งั้นเหรอ?”

เฮเวิร์ดเข้าถึงที่ร้านและเขาตกตะลึงเป็นอย่างมากเมื่อเขาได้เห็นราคาของโทรศัพท์มือถือ

และไม่ต้องพูดถึง ที่มีกิจกรรมส่งเสริมการตลาดสำหรับโทรศัพท์มือถือที่มีราคา 5,000 ดอลลาร์นั้น!

เขาไม่สามารถปิดบังความตกใจของเขาในช่วงเวลานี้ได้และเขากล่าวขึ้นมาว่า “ทำไมพวกเราไม่ไปที่อื่นกัน…”

ทั้งชารอนและลิเลียนต่างก็รู้สึกผิดหวังกันอีกครั้ง

1,000 ดอลลาร์สำหรับโทรศัพท์หนึ่งเครื่องนั้นมันแพงไปจริง ๆ แต่เขาก็กำลังจะได้รับเงินก้อนใหญ่อยู่ดีเมื่อบ้านของเขาถูกทุบทิ้งสำหรับการพัฒนานั้น การใช้จ่ายเงินนั้นไปเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับพวกเธอก็คงจะไม่ได้บอบช้ำอะไรมากนักหรอกใช่ไหมล่ะ?

มันไม่เหมือนกับว่าพวกเธอจะขอให้เขาซื้อโทรศัพท์ราคา 5,000 ดอลลาร์นั้นให้พวกเธอสักหน่อยหนิ

ขณะที่ลิเลียนกำลังจะอ้อนวอนเฮเวิร์ด หางตาของเธอก็ไปสะดุดเข้ากับบางสิ่งบางอย่าง

เธอเพิ่งบังเอิญได้เห็นเจอรัลด์ ที่กำลังใส่ซิมการ์ดของเขาเข้าไปในโทรศัพท์เครื่องหนึ่ง

“โอ้ว ตายจริง! เจอรัลด์ นายเป็นเหมือนกับผีที่จะไม่หยุดติดตามพวกเราไปรอบ ๆ เอ๋? นอกจากนั้นแล้ว นายได้ตรวจสอบแบรนด์มือถือที่นายจะซื้อแล้วหรือยัง? คนบ้านนอกอย่างนายจะซื้อมันได้ยังไง?”

ลิเลียนไม่มีอารมณ์ เมื่อเธอพบเจอรัลด์ครั้งแรก จึงไม่มีอะไรมากนักที่เธอจะพูด

แต่ตอนนี้ พวกเขาอยู่ในร้านที่เฮเวิร์ดยังไม่แม้แต่จะสามารถซื้อโทรศัพท์อันไหน ๆ ให้พวกเธอได้สักเครื่องด้วยซ้ำ และพอดีกับที่พวกเขากำลังจะออกไป...

พวกเขาก็เห็นเจอรัลด์อยู่ที่นี่ พลิกโทรศัพท์ดูไปรอบ ๆ และแสร้งทำเป็นราวกับว่าเขาสามารถจะจ่ายมันไหว

สิ่งนี้มันติดตาของลิเลียน

เจอรัลด์ตอบกลับด้วยท่าทางที่เยาะเย้ย

“ฉันจะซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ แล้วนี่มันเป็นธุระกงการของเธอได้ยังไง?”

เจอรัลด์ใส่ซิมการ์ดของเขาเข้าไปในโทรศัพท์ เขารีบดาวน์โหลดเพย์พาลและพร้อมที่จะชำระเงินของเขาให้เสร็จสิ้นแล้ว

แต่หลังจากที่ได้ยินคำพูดต่าง ๆ ของลิเลียน เขาจึงไม่ยอมทนต่อมันอีกแล้ว

เขาจึงตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่หยาบกระด้างทันที

“คุณพระช่วย! หยุดเสแสร้งแกล้งทำได้แล้ว ดูสภาพตัวเองสิ คนอย่างนายจะสามารถซื้อโทรศัพท์ประเภทนี้ได้ยังไงกัน?”

ลิเลียนยิ่งรู้สึกปั่นป่วนมากขึ้นกว่าเดิม

“ลิเลียน ดูสิ! เขากำลังถือโทรศัพท์เครื่อง 5,000 ดอลลาร์นั่น! ตลกจริง และเขาคิดที่จะซื้อมันงั้นเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า!”

ณ จุดนี้ เฮเวิร์ดรู้สึกโล่งใจขึ้นอย่างมากที่ไม่สามารถจ่ายค่าโทรศัพท์มือถือนั้นไหว เจอรัลด์อยู่ที่นั่น ตรงหน้าของเขานี้ เพื่อเอาตำแหน่งของเขาไปในฐานะกระสอบทรายทราย

ชารอน ก็เหมือนกัน เธอกำลังจ้องมองไปที่เจอรัลด์ในขณะที่หัวคิ้วของเธอขมวดมุ่น