มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 304

คำพูดเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ พร้อม เดเมียน ไรย์ ที่ได้รับยาดเจ็บสาหัส ก็รับรองได้แล้วว่าจะเป็นที่รู้กันไปทั่ว

คำถามก็คือตัวเดเมียนเองจะเล่ามันว่าอย่างไร

“คุณรู้จักพวกเขาใช่ไหม เจอรัลด์?” เมื่อได้เห็นผู้คนที่ทรงอำนาจเหล่านี้ทั้งหมดมารวมตัวกันอยู่ด้านนอกของโรงพยาบาล เควต้าที่ยืนอยู่ด้านข้าง จึงรู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมา

“ผมรู้จักพวกเขา แต่พวกเขาไม่รู้จักผม” เจอรัลด์ยิ้มแห้ง ๆ “พวกเขามาที่นี่ก็เพื่อเยี่ยมใครบางคน ช่างมันเถอะ!”

“นั่นทำให้ฉันตกใจกลัว! ฉันคิดว่าผู้หญิงได้เรียกกลุ่มอันธพาลนั่นมาเสียอีก!” เควต้าถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก

หลังจากมองพวกเขาเป็นครั้งสุดท้าย เจอรัลด์ก็หันหลังจากไป เขาขับรถไปส่งเควต้ากลับบ้านของเธอ

แซค ไลล์ ได้ปล่อยข่าวลือบางอย่างเกี่ยวกับ เดเมียน ไรย์ เพื่อที่อย่างหลังอาจจะลังเลที่จะก่อกวนปัญหาต่อไป

ระหว่างทาง เจอรัลด์ไม่ลืมที่จะพูดถึงเรื่องอื่น ๆ เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในการจ้างงานสำหรับเควต้า

“เออจริงสิ เควต้า...สนใจที่จะเปลี่ยนงานบ้างไหม?” เขาถามด้วยรอยยิ้ม

ถ้าเธอต้องการ เธอสามารถเลือกงานตำแหน่งใดก็ได้ในบริษัทเมย์เบอร์รี่ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด มันก็ไม่ได้เป็นการนอกแผนการที่จะสร้างโรงเรียนอนุบาลให้เธอเช่นกัน

“ฉันก็ตั้งใจที่จะถามคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้มาตลอด…” เควต้าตอบกลับ “วันนี้ ผู้จัดการธอร์นตันบอกฉันว่าพวกเขาอาจจะสนใจในการลงทุนในโรงเรียนอนุบาล และยังจะจัดให้ฉันได้เข้าฝึกอบรมที่มหาวิทยาลัยซันนี่เดลอีกด้วย! ฉันจะเข้าร่วมการบรรยายทางจิตวิทยาที่นั่นทันทีในวันพรุ่งนี้!”

“โอ้? นั่นเยี่ยมไปเลย!” เจอรัลด์พยักหน้า

อ่า...บางครั้งบางคราวความคิดของผู้ชายก็ไม่ได้ตรงกับวิจารณญาณของผู้หญิงสินะ

มหาวิทยาลัยมากมายได้จัดห้องเรียนชุมชนให้สำหรับผู้คนที่ได้ทำงานแล้ว หรือคนที่ไม่เคยได้รับการศึกษาในระดับอุดมศึกษาด้วยตัวเองมาก่อน

จริง ๆ แล้วเขาก็เคยมีความคิดแบบเดียวกันมาก่อน เกี่ยวกับที่จะให้เควต้าลงทะเบียนเรียนในชั้นเรียนเช่นนั้น แต่เขาก็แค่ไม่มีเวลาเลย

เอาเถอะ นี่ก็เป็นความเห็นพร้อมของสถานการณ์ที่พลิกผัน มหาวิทยาลัยซันนี่เดลก็เทียบเท่ากับมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ของเขาเอง ทุกคนก็พูดกันเช่นนั้น

เจอรัลด์ต้องการจะแสดงให้เธอเห็นความจริงใจของตัวเขาเอง ดังนั้นเขาจึงสัญญาว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาว่าง เขาจะไปพบเธอที่มหาวิทยาลัยซันนี่เดล

หลังจากการไปส่งเธอ ในที่สุดเขาก็ได้กลับมาที่ห้องของเขาเกือบ ๆ เวลาสี่ทุ่มครึ่งได้

มันเป็นวันที่เหนื่อยล้า เขาจึงงีบหลับไปทันที

สองวันผ่านไปแล้วโดยไม่มีเหตุการณ์ใด ๆ เกิดขึ้น เจอรัลด์ใช้เวลาช่วงนี้ในการศึกษาอย่างเงียบ ๆ ในห้องสมุด การปิดเทอมหน้าร้อนกำลังจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ แต่ก่อนหน้านั้น ก็จะเป็นการสอบ

ในวันเดียวกันนั้น ณ เวลาสิบโมงเช้า เจอรัลด์กำลังพยายามจำลองคำถามต่าง ๆ อยู่ในห้องสมุด

ทันทีทันใดนั้น กลิ่นหอมหวานก็ลอยมาจากด้านข้างของเขา

มันเป็นกลิ่นของผู้หญิง