มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 310

ยานซี ซิมเมอร์แมน เป็นบุคคลที่น่าชื่นชมในวิทยาเขตแห่งนี้และ เอเดน เบเกอร์ ก็ยิ่งกว่านั้นอีก

และพวกเขาได้มาที่นี่พร้อมกับกองทัพคนจริง ๆ เพื่อช่วยเหลือบุคคลที่ชื่อเจอรัลด์คนนี้

ความสัมพันธ์ในที่นี้คืออะไรกัน?

ยิ่งกว่านั้น...พวกเขาจะรับคำสั่งจากเขาจริง ๆ งั้นเหรอ?

“นายกำลังรออะไรอยู่? ฉันต้องการให้คนตีเธอจนราบคาบ!” เอเดนคำรามขึ้นมา

ยานซีลากลินดาออกไป และเรียกให้คนเริ่มตบเธอ

“นายบ้าไปแล้วจริง ๆ! เอเดน เบอเกอร์ นายจะเป็นศัตรูกับฉัน...เพื่อใครก็ไม่รู้สองคนนี้จริง ๆ เหรอ?” เหตุการณ์ที่พลิกผันนี้ได้เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินกว่าที่ลินดาจะเข้าใจมันได้

เอเดน...เขากล้าปฏิบัติกับเธอแบบนี้ได้อย่างไร?

“ฮ่า!” เอเดนยิ้มเยาะอย่างเย็นชา “ถูกต้อง แล้วเธอจะทำอะไรได้? เธอมันก็เป็นแค่หญิงแพศยาอีกคนหนึ่งภายใต้ ไรย์ กรุ๊ป!”

“ไม่มีทาง! นายกล้าดูถูกฉันเหรอ?”

ปั๊ก!

การขายหน้ากลับกลายเป็นความโกรธ เลียร่าพุ่งไปข้างหน้าเพื่อจะโจมตีเอเดน เพียงเพื่อถูกต่อยกลับลงไปที่พื้นเท่านั้นพร้อมกับเสียงตบที่ดังกังวานอีกฉาดหนึ่ง

ตอนนี้ มีเลือดไหลจากมุมปากของเธอ

เลียร่าไม่อาจเข้าใจมันได้เลย เอเดนเมายาหรือมีอะไรบางอย่างหรือเปล่า?

แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดทั้งหมดก็คือ วิธีที่ทุกคนกำลังเฝ้าดูเธออยู่ตอนนี้ ราวกับว่าพวกเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองได้

และเอเดนก็ยังไม่แม้แต่จะจัดการกับเธอให้เสร็จด้วยซ้ำ

ในขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของเลียร่าก็ดังขึ้นมา ผู้ที่โทรเข้าถูกบันทึกชื่อไว้ว่า ‘กัปตัน’

สายตาของเธอลุกโชนขึ้นมา และเธอรีบรับโทรศัพท์อย่างทันที “กัปตัน ฉันต้องการความช่วยเหลือของนาย! เร็วเข้า ไม่อย่างงั้นเจ้านายของนายจะไม่มีวันได้เห็นฉันอีกแน่!” เธอร้องไห้ในโทรศัพท์

กัปตันคนนั้นพูดอย่างไร้อารมณ์ “ครับ คุณเลียร่า มีบางคนได้โทรหาผมแล้ว คุณช่วยส่งโทรศัพท์ให้คุณเบเกอร์หน่อยได้ไหม?”

เธอจะทำงั้นทำไม! เลียร่าเปลี่ยนสายเรียกเป็นเปิดลำโพง เพื่อให้ทุกคนได้ยิน

“สวัสดีครับ คุณเบเกอร์ ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดบางอย่างกันที่นี่แน่…” กัปตันพูดออกมา “ผมมั่นใจว่าคุณรู้ดีว่า คุณหนูเลียร่าเป็นใคร!”

“ฉันไม่สนว่าเธอจะสนิทกับ วิลเลียม ไรย์ แค่ไหน แม้ว่าเธอจะเป็นของเล่นส่วนตัวของ เฮนรี่ ไรย์ ก็เถอะ นั่นก็ยังคงจะไม่สามารถหยุดฉันตอนนี้ได้!”

ช่างน่าขันอะไรอย่างงี้! เอเดนรู้เป็นอย่างดีว่าพี่สาวของเจอรัลด์เป็นใคร เจสสิก้า คลอฟอร์ด และครอบครัวทั้งหมดของเธอถืออำนาจมากเกินกว่าที่จะประมาณการได้ ไม่ต้องมีแม้แต่คำถามใด ๆ ด้วยซ้ำว่าเขาจะเลือกข้างใคร!

คืออย่างงี้นะ หากเป็นคุณหนูเจสสิก้าที่อยู่ในสถานที่ของเขาแทนที่นี่ คงจะมีมากกว่าการต่อยตีเกิดขึ้นที่นี่แน่!

“เอาล่ะ ผมสามารถเห็นได้ว่าคนจากเมย์เบอร์รี่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับ ไรย์ กรุ๊ป ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม คุณเบเกอร์ ไม่มีใครปฏิเสธอิทธิพลของเมย์เบอร์รี่ได้ แต่คุณก็ได้อยู่แถวนี้มานานประมาณหลายสิบปีแล้ว ทำไมคุณไม่กลับบ้านไปและถามพ่อของคุณดูว่า ไรย์ กรุ๊ป ได้ดำเนินการต่าง ๆ มานานแค่ไหนแล้ว?”

กัปตันกำลังพ่นทุก ๆ คำออกมาตอนนี้ “ทำร้ายผู้หญิงของคุณไรย์แบบนี้ก็ไม่ต่างจากการโจมตีตัวคุณไรย์เองนะครับ!”

เลียร่าสามารถรู้สึกได้ถึงความกล้าของเธอที่กลับมา “เฮ้...ให้ฉันบอกนายนะ เอเดน เบเกอร์...แฟนของฉันไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจาก วิลเลียม ไรย์ เอง! เขากลับมาในประเทศแล้วตอนนี้ และเมื่อเขาพบว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉันเข้าแล้วละก็...คนจากเมย์เบอร์รี่ของนายที่มีอิทธิพลกันอยู่บ้าง แน่นอน แต่นายก็จะยังคงพยายามที่จะเข้ากันได้ดีกับตระกูลไรย์ อยู่ใช่ไหม? พ่อของนายอยู่ภายใต้ แซค ไลล์ และแม้ว่าคุณไลล์จะคุ้มกันให้นาย มันก็ยังคงจะต้องมีเหตุผลที่ดี ใช่ไหมล่ะ? ฮ่า!”

เอเดน เบเกอร์ ไม่ใช่คนที่ทำให้แพ้ได้ง่าย มีเรื่องต่าง ๆ ที่เข้ามาในหัวของเขา

ในการนี้ เขาหันกลับไปหาเจอรัลด์ ถ้าเจอรัลด์สั่งให้การทำร้ายดำเนินต่อไป ก็จะไม่มีการลังเลและไม่มีอะไรให้ต้องกลัวอีก!

แต่เจอรัลด์เอาแต่นิ่งเงียบ เห็นได้ชัด หนึ่งในลูกน้องของเอเดนได้จัดหาที่ปืนไฟฟ้ามาให้เขา

เขาเดินเข้ามาและติดมันไว้กับเลียร่า แซบ!

ทั้งร่างของเลียร่าเกร็งขึ้นและจากนั้นเธอก็ล้มลงกับพื้น ด้วยการชักกระตุก

ด้วยบางอย่าง คน ๆ หนึ่งต้องทนมันเอาไว้ ถอยหลังไปหนึ่งก้าว และเพื่อให้เห็นภาพที่ใหญ่กว่าเดิม แต่เมื่อเธอได้เริ่มพูดถึง ไรย์ กรุ๊ป ว่าจะหนุนหลังเธอ เจอรัลด์จึงอารมณ์ไม่ดี

อย่างแท้จริง ว่าไม่มีการหลบหนีสำหรับความขุ่นแค้นบางอย่างนี้

ครั้งที่แล้ว เขาเกือบจะถูกทำให้พิการโดย เดเมียน ไรย์ เอาตามตรงนะ เขายังคงไม่หายดีจากเหตุการณ์นั้น

และจากนั้นในวันนี้ ผู้หญิงที่ชื่อเลียร่าคนนี้ได้ทำให้เขาเสียศักดิ์ศรี ถ้าเจอรัลด์อดกลั้นความโกรธของเขาเอาไว้นานกว่านี้มันอาจจะฆ่าเขาตายก็ได้!

ทั้งหมดมันเริ่มต้นจาก เดเมียน ไรย์ และตอนนี้เขาต้องสะสางมันกับ ไรย์ กรุ๊ป...

สำหรับตอนนี้สิ่งก็เพียงพอแล้ว และไม่มีความปรารถนาที่จะได้ทานมื้อเที่ยงกันต่ออีก ดังนั้นเจอรัลด์จึงพาเควต้าจากไปพร้อมกับคนอื่น ๆ

ความเงียบขรึมดิ่งลงสู่ฝูงชนที่ยืนดูเหตุการณ์

“พระเจ้า ชื่อของผู้ชายคนนั้นคือเจอรัลด์ ใช่ไหม? เขาดูเหมือนกับคนขี้แพ้เลยนะ แต่กลับกลายเป็นว่าเขาเจ๋งสุด ๆ ไปเลย! แม้แต่ เอเดน เบเกอร์ ก็ยังคอยรับใช้เขา!”

“ใช่! ม้นน่าหดหู่ใจมาก เพื่อน! ฉันเคยได้ยินมาว่า ยานซี ซิมเมอร์แมน นั้นร่ำรวยโคตร ๆ เหมือนกัน แต่ดูเหมือนว่าเขาพร้อมที่จะปลงชีวิตของเขาให้กับคนจรจัด เจอรัลด์คนนั้นได้เลยอ่ะ!”

“พวกนายปัญญาอ่อนกันใช่ไหม? ยังคงเรียกเขาว่า…ไม่เข้าใจเหรอ? ชื่อของเขาคืออะไรนะ?”

“คลอฟอร์ด ฉันคิดว่านะ โอ้ ตายล่ะ! เป็นไปได้ไหมว่าเขาคือ…?”