มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 309

เอเลน่ากำลังจะงีบนอนในตอนบ่าย แต่ตอนนี้เธอตื่นตัวแล้ว

เธอรีบยกโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาเพื่อจะดูใกล้ ๆ และหัวใจของเธอพลิกไปมาระหว่างความสุขกับความตื่นตระหนกตกใจ เธอยังคงใส่ชุดนอน แต่ก็รีบวิ่งอย่างเร็วไปที่โรงอาหาร

เธอมีความสุข เพราะผู้ชายที่อยู่ในความคิดของเธอมาโดยตลอดได้มาปรากฏตัวในวิทยาเขตของเธอ

ความตื่นตระหนกนั้น เพราะ...พระเจ้าช่วย เป็น เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ที่กำลังถูกเหยียดหยามในการถ่ายทอดสดนั้นหรอกหรือ?

ในขณะเดียวกันนี้ ที่ชมรมการต่อสู้มหาวิทยาลัยซันนี่เดล...

มันเป็นองค์กรขนาดใหญ่ ถูกสร้างขึ้นด้วยความคิดแปลก ๆ ของเด็กที่ร่ำรวยบางคนหรืออื่น ๆ ซึ่งดำเนินการอยู่ในมุมเฉพาะแห่งหนึ่งของวิทยาเขต

ชมรมนี้โอ้อวดไปด้วยสมาชิกที่มากมาย รวมทั้งหมดสามร้อยกว่าคน

ในเวลานี้ ในเวทีมวย...

“เย้! เยี่ยมมาก!”

หนึ่งในนักสู้เพิ่งจะล้มคู่แข่งของเขาได้ด้วยเทคนิคที่เชี่ยวชาญ ผู้ชมทั้งหลายเริ่มปรมมือกันอย่างอึกทึกครึกครื้น

“น้ำ!” นักสู้คนนั้นยักไหล่ของเขาในขณะที่เดินออกมา และกล่าวทักทายศิษย์ของเขาทันที ผู้ที่เปิดขวดน้ำและยื่นมันให้เขา หลังจากดื่มน้ำไปหลายอึก ส่วนที่เหลือของขวดน้ำก็ถูกเหวี่ยงทิ้งไปด้านข้าง

“ว้าว นายน่าทึ่งชะมัด! เท่สุด ๆ ไปเลย!” หญิงสาวสองสามาคน ที่มีโทรศัพท์ในมือ ดอดเข้าไปในวงแขนของเขาพร้อมกับรอยยิ้มที่เอาใจ

“เท่เหรอ?” ผู้ชายคนนั้นทำเสียงต่ำจากลำคอ “เธอคิดว่าฉันไม่สังเกตเห็นพวกเธอสาว ๆ กำลังจ้องมองไปโทรศัพท์ของเธออยู่ตลอดเวลาหรอกหรือ? มีบางอย่างที่น่าสนใจในนั้นหรือไง? น่าสนในมากกว่าการต่อสู้ของฉันอีกหรือเปล่า?”

“ฮะฮ่า...พวกเรากำลังชมเลียร่าคนนั้นกำลังทำร้ายใครบางคนอยู่นะสิ ดูนี่ เธอกำลังสอนบทเรียนให้กับคนขอทานที่โชคร้ายบางคนอยู่!” หญิงสาวหลาย ๆ คนให้เขาดูการถ่ายทอดสดที่กำลังดำเนินอยู่อย่างต่อเนื่อง

“ตายเหอะ คลอฟอร์ด—“ นักสู้คนนั้นตัวแข็งทื่อ และผลักสาว ๆ ที่ประจบประแจงไปด้านข้าง

“เกิดอะไรขึ้น เอเดน?” พวกเธอบึ้งตึงขึ้นมา

“เร็วเข้า เรียกคนของฉันมา! บอกพวกเขาให้วิ่งไปที่ร้านซูราติ!”

นักสู้คนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจาก เอเดน เบเกอร์ นั่นเอง!

เมื่อได้ยินคำสั่งของเขา เหล่าสาวกที่มารวมตัวกันก็วิ่งอย่างเร็วไปที่ร้านอาหารซูราติโดยไม่ล่าช้ากันเลย

แม้แต่เพื่อนสนิทของเอเดน ยานซี ซิมเมอร์แมน ก็ถูกเรียกมาด้วย

ที่ร้านอาหารซูราติ ลินดาเพิ่งจะตบหน้าเจอรัลด์ไปเป็นครั้งที่สาม

“ฮู ฮู...นายกล้ามายุ่งกับคุณเลียร่าใช่ไหม? ฉันจะปราบนายให้ราบคาบเลย!” ในแต่ละช่าวเวลาที่ผ่านไป ขณะที่เธอกำลังยกมือของเธอขึ้นเพื่อจะโจมตีเป็นครั้งที่สี่ บางคนได้ตะโกนขึ้นมา “ตายแล้ว! เอเดน เบอเกอร์และคนของเขามาที่นี่! ผู้ชายมากมายทั้งกลุ่มเลย!”

ฝูงชนที่อยู่ตรงทางเข้าของร้านอาหารกระจัดกระจายเป็นวงกว้างกันทันที

ผู้คนสองสามร้อยคนกำลังพุ่งเข้ามาทางนี้

“โยว่ เอเดนก็มาด้วยเหมือนกันเหรอ? แฮ่ เขาช่างน่ารักเสียจริง...ดังนั้นเขาได้ข่าวว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ที่นี่และก็มาเพื่อจะช่วยเราใช่ไหม?” เลียร่ายืนขึ้นเพื่อจะทักทายเขา

มันเป็นมารยาทเล็ก ๆ น้อย ๆ ในส่วนของเธอ แม้ว่าเลียร่าจะไม่ใช่หนึ่งในลูกน้องของเอเดนด้วยตัวเธอเอง แต่ถึงอย่างไรเธอก็ได้ยอมรับถึงอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ของเขาภายในมหาวิทยาลัยซันนี่เดลนี้ พวกเขามักจะเข้ากันได้เป็นอย่างดี

อย่างไรก็ตาม เมื่อเอเดนไปถึงพวกเขาและเลียร่าก็ได้ทำการต้อนรับการมาถึงของเขา เแต่เธอกลับได้ยินเขากระชากเสียงใส่แทน

“ให้ตาย! กระทืบพวกเขา! ต่อยทุกคนที่อยู่ที่นี่ให้จมถึงพื้นเลย!”

ด้วยการตะโกนนั้น นักสู้ของเขาก็พุ่งเข้าไป ผู้ชายที่กำลังจับเจอรัลด์ให้เป็นนักโทษถูกต่อยให้หมดสติไปทันที

แม้แต่เฟอร์นิเจอร์ก็ถูกทุบให้เป็นชิ้น ๆ และสำหรับผู้ติดตามส่วนตัวของเลียร่านั้น...ก็ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ถูกงดเว้นจากการใช้กำลังทำลายนี้ไปได้!

เลียร่าแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว จ้องมองด้วยสายตาที่เบิกกว้างไปที่ฉากตรงหน้าเธอ

“นี่มันอะไรกันห๊ะ...เอเดน นายบ้าไปแล้วเหรอ? นี่ฉันเอง เลียร่า! นายกล้าทำร้ายคนของฉันได้ยังไง!”

เอเดนย่างเข้าไป และตบหน้าเลียร่าอย่างแรง เพี๊ยะ!

“ยัยโง่เอ้ย ฉันจะให้เธอชดใช้กับเรื่องนี้!”

จากนั้น เขาก็รีบไปด้านข้างของเจอรัลด์ “เจอรัลด์...เจอรัลด์ คุณโอเคไหม?” ตอนนี้ เอเดนเหงื่อตกพลั่กด้วยความหวาดกลัว

เจอรัลด์ลูบแก้มที่เจ็บแสบของเขา ความโกรธเกี้ยวของเขาจะเป็นตำนาน

ถ้าเอเดนไม่ได้มาช่วยเหลือเขา คนกลุ่มนี้จะทำอะไรกับเขาลงไปบ้างกัน?

ขอบคุณพระเจ้าเขาถูกช่วยชีวิตไว้ทันเวลาพอดี

“เจอรัลด์ ผู้หญิงคนนี้ที่ได้ตีคุณ...คุณจะให้เราทำอะไรกับเธอ?” ยานซีกำผมของลินดาไว้แล้วลากเธอมาตรงหน้าเขา ราวกับเพชฌฆาต

เธอจวนจะเป็นโรคประสาทอยู่แล้ว