มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 385

“ฮึ่ม! ทำไมเขาถึงให้เด็กฝึกงานคนอื่นเป็นแพทย์ประจำและไม่ใช่ฉันล่ะ? ก็เหมือนกับที่ฉันเคยพูดไปก่อนหน้านี้ เขาจะไม่เห็นแก่หน้าพ่อของนายเลย! เขาก็รู้ว่าพวกเราทั้งคู่กำลังคบกันอยู่ไม่ใช่หรือไง? เขาให้เด็กฝึกงานคนอื่นเป็นแพทย์ประจำและเมินฉันแทน!”

มอร์กาน่าโกรธกริ้วมากจนซ้อมของเธอแทบจะกระแทกลงบนโต๊ะอีกครั้งแล้ว

เกเบรียลพยายามจะปลอบใจเธอ

เจอรัลด์ฟังอยู่ขณะที่เขากินไป และเขาก็เกือบจะเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

ประเด็นสำคัญของเรื่องก็คือว่า การเข้ามาในโรงพยาบาลของมอร์กาน่า โลเปซในฐานะแพทย์ฝึกหัดนั้นถูกจัดการโดยพ่อของเกเบรียล ที่เป็นรองประธานของโรงพยาบาล

แน่นอน มอร์กาน่าทำได้ดีมากจริง ๆ กับงานของเธอ ซึ่งเธอเป็นมืออาชีพและมีความเชี่ยวชาญมากพร้อมกับทักษะต่าง ๆ ของเธอ เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลและผู้ป่วยหลายคนต่างก็ยกย่องเธออย่างยินยอมพร้อมใจ

แต่อย่างไรก็ตาม พ่อของเกเบรียลดูเหมือนจะมีเรื่องบาดหมางกับผู้อำนวยการ

สุดท้าย มอร์กาน่าก็กลายเป็นเหยื่อของความขัดแย้งระหว่างคนทั้งสอง

เธอสงสัยว่ามันอาจจะเป็นมากกว่าการท้าทายเล็กน้อยกับการที่เธอจะกลายมาเป็นแพทย์ประจำ และถ้าการทดสอบของเธอไม่ได้จบลงด้วยดี ตัวเลือกเดียวที่เห็นได้ชัดก็คือ การออกจากโรงพยาบาลไป

ตำแหน่งของเธอถูกยกให้กับเด็กฝึกงานคนอื่นจากฝั่งของผู้อำนวยการไปแล้ว แต่คน ๆ นั้นดูเหมือนจะทำงานได้แย่กว่ามอร์กาน่ามาก

เห็นได้ชัดว่าผู้อำนวยการต้องการจะทำให้พ่อของเกเบรียลอับอายขายหน้าอย่างจงใจ

ตอนนี้ สิ่งต่าง ๆ กลายเป็นค่อนข้างยุ่งยากใจสำหรับพวกเขา

มันมีความเป็นไปได้อย่างสูงที่สิ่งต่าง ๆ จะไม่ส่งผลดีกับพวกเขา

เช่นนั้น มันคือเหตุผลที่ทำไมมอร์กาน่าถึงต้องการจะออกไปเที่ยวคืนหนึ่งกับคาเมรอนและคนอื่น ๆ

เจอรัลด์รู้ว่าคาเมรอนและแก๊งของเขาคือใครเพราะพวกเขาก็มาจากชั้นเรียนเดียวกันในมัธยมปลาย

พ่อของคาเมรอนทำงานอยู่ในโรงพยาบาล และแม่จองเขาก็อยู่ในสำนักงานอนามัย

พูดง่าย ๆ พวกเขาจะมีเรื่องให้พูดคุยกันในภายหลัง

เจอรัลด์รู้สึกไม่สบายใจและอึดอัดขณะที่เขาฟังบทสนทนาของพวกเขาอยู่

เขารีบทานอาหารของเขาให้เสร็จ

“นายทานเสร็จแล้ว? นายทานพอหรือเปล่า? เห็นไหม ฉันมีเรื่องเรื่องหลายอย่างเกิดขึ้นที่นี่ ดังนั้นอย่าถือสาเลยนะ โอเคมั้ย?”

มอร์กาน่าถามคำถามอย่างสุภาพ มันไม่ได้ฟังดูอบอุ่นเหมือนกับก่อนหน้านี้

ทุกวันนี้ ผู้คนส่วนใหญ่จะสุภาพแค่ไม่กี่นาทีแรกกันเท่านั้น เมื่อเวลานั้นหมดลง นิสัยที่แท้จริงของพวกเขาก็จะโผล่ออกมาจากภายในเอง