หญิงสาวที่ว่านี้ก็คือ เลลา จองนั่นเอง
เอาตามตรงเจอรัลด์ไม่ได้เกลียดเธอ และไม่ได้โกรธเคืองเธอเลยเมื่อเทียบกับพ่อแม่ของเธอ
แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็หวังจริง ๆ ว่าเธอไม่ได้เห็นเขาในตอนนี้
ในตอนนั้น เขานึกถึงช่วงเวลาของเขาในตอนที่ยังเป็นเด็กอายุเจ็ดหรือแปดขวบ พ่อของเขาได้พาเขาออกไปข้างนอก และคือตอนนั้นเองที่เขาได้พบกับเลลาเป็นครั้งแรก
ตอนนั้นเขาคิดว่าเธอสวยมากจริง ๆ และนั่นเขาจะมีเธอเป็นภรรยาของเขาอย่างแน่นอนเมื่อเขาโตขึ้น
เจอรัลด์ไม่อาจตำหนิตัวเขาเองในตอนเด็กได้เหมือนกันที่คิดแบบนั้น ท้ายที่สุดแล้ว เลลาที่ยังเด็กก็เป็นคนสะอาดและน่ารักอยู่เสมอ เธอใส่เสื้อผ้าดี ๆ ตลอดเวลาเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ไม่ได้เปลี่ยนคือความเย่อหยิ่งของเธอ เธอไม่ชอบความจริงที่ว่าเจอรัลด์ไม่ใช่คนกรุง
เจอรัลด์เด็กน้อยได้พยายามเข้าใกล้เธอให้มากขึ้นในหลาย ๆ โอกาส แต่เธอก็มักจะปฏิเสธเขาอยู่เสมอ
เจอรัลด์จำได้ว่าเขามองโลกในแง่ดีแค่ไหนที่จะทำให้เธอมาเป็นภรรยาของเขา แม้ว่าเขายังคงกลัวเธออยู่เล็กน้อยในตอนนั้น
โชคดีความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอจางหายไป เมื่อเขาเข้าเรียนในมัธยมต้น
ตอนนี้ที่พวกเขาได้พบกันอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์รู้ว่าถ้าเขาได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงกับเธอ เลลาก็คงจะหลงเข้าหัวปักหัวปำแน่
เขาส่ายหัวของเขาก่อนจะมองกลับไปที่เธอ
แต่ในตอนนี้สิ่งต่าง ๆ กลับแตกต่างไปมาก
แทนที่จะอยากไล่ตามจีบเธอ เขากลับกำลังพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลีกเลี่ยงเธอ น่าเศร้า ดั่งคำที่กล่าวไว้ว่า คุณจะดึงดูดในสิ่งที่คุณกลัว!
“นายกำลังพยายามที่จะไม่สนใจฉันอยู่หรือเปล่า? ก่อนหน้านี้นายเห็นฉันอย่างชัดเจนไม่ใช่เหรอ? ฉันยังลงจากรถแท็กซี่ก็เพราะฉันเพิ่งบังเอิญเห็นนายปั่นจักยานลงถนนมา!” เลลาถามด้วยน้ำเสียงโกรธ เธอดูเหมือนจะเจ็บเท้าของเธอ
“โอ้ เลลา! ขอโทษนะ ไม่เห็นเธออยู่ที่นั่นเลย!” เจอรัลด์ตอบอย่างงุ่มง่าม
“อืม ตอนนี้นายก็เห็นแล้ว ฉันกำลังวางแผนที่จะนั่งรถบัสไปเมย์เบอร์รี่ในวันนี้ น่าเสียดาย ฉันเจ็บเท้าดังนั้นฉันจึงไม่สามารถไปคนเดียวได้!”
ขณะที่เธอพูดไปเช่นนั้น เธอก็เดินกระโผลกกระเผลกเข้าไปใกล้เจอรัลด์มากขึ้น
“อ่า น่าเสียดายนะ! ฉันหวังว่าเท้าของเธอจะหายเร็ว ๆ นี้ละกัน! ฉันจะต้องขอตัวก่อนตอนนี้!” เจอรัลด์กล่าวอย่างรีบร้อนก่อนจะพยายามเดินผ่านประตูอัตโนมัติไปอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน