หลังจากพูดคุยกันเล็กน้อย ทั้งสามก็กลับบ้าน
ตอนเช้าเจอรัลด์ไปที่สำนักงานเร็วกว่าปกติ หลังจากก้าวเข้าไปในลิฟต์เจอรัลด์ก็ตระหนักว่ามีคนอื่นอยู่ในนั้นด้วยเมื่อหันไปมองด้านข้างเขารู้สึกตะหงิดใจเขารู้ว่าชายที่ถือกระเป๋าเอกสารซึ่งกำลังจ้องมองมาที่เขาเช่นกัน คือนาธาเนล คนที่ติดหนึบกับเบียนก้าเมื่อวันก่อน
นาธาเนลจ้องเขม็งไปที่เจอรัลด์ทันที เมื่อเขารู้ว่าใครยืนอยู่ข้างเขาความเงียบเกิดขึ้นก่อนที่นาธาเนลจะพูดขึ้นในที่สุด “เฮ้ คุณเป็นคนดูแลระบบขนส่งเหรอ? คุณสนิทกับเบียนก้าใช่ไหม?”
“ใช่ ฉันเป็นเพื่อนกับเธอ” เจอรัลด์ตอบอย่างไม่ใส่ใจ เจอรัลด์เห็นว่านาธาเนลมองเขาอย่างไรเมื่อวันก่อน และเขารู้ว่าชายคนนั้นกำลังถืออะไรบางอย่างต่อต้านเขาอย่างแน่นอนอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์รู้ว่าการทนอยู่กับเขาจะทำให้เสียเวลาและความพยายามไปเปล่า ๆ
“เฮ้ แน่นอน แค่รักษาระยะห่างจากเธอ เธอเลี้ยงคุณแค่อาหารเย็นอย่างสุภาพเท่านั้น เหมือนกับว่าเธอพยายามสร้างความประทับใจให้ใครบางคนจากชนชั้นต่ำอย่างคุณ” เขาเย้ยหยัน นาธาเนลรู้สึกว่าเจอรัลด์ต้องถูกแทนที่เพราะเบียงก้าสมควรที่จะได้อยู่กับผู้ชายอย่างเขา
“และคุณควรเรียนรู้ที่จะคำนึงถึงธุรกิจของคุณ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? พูดถึงรสนิยมเหมือนคุณเป็นคนตัดสินใจเรื่องนั้น” เจอรัลด์ตอบกลับ ในขณะนั้นเอง ปิ๊ง!และประตูลิฟต์ก็เลื่อนเปิดออก เจอรัลด์เดินออกไปทันทีโดยไม่สนใจแม้แต่จะหันกลับมามองนาธาเนล
“กะ แก! ฉันจะทำให้แน่ใจว่าชีวิตของแกจะต้องกลายเป็นขุมนรกหากเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันทำ!” นาธาเนลตะโกนด้วยความโกรธ ไม่มีใครเคยคุยกับเขาแบบนี้มาก่อน และเขาจะไม่ยอมให้เจอรัลด์หนีไปง่าย ๆ
ขณะที่ความโกรธของนาธาเนลแผ่ซ่านไปทั่ว เจอรัลด์ก็มาถึงโต๊ะของเขาแล้ว
“อรุณสวัสดิ์เจอรัลด์!” เสียงผู้หญิงทักทาย
“อรุณสวัสดิ์ครับ!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มขณะเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นเพื่อดูว่าใครทักทายเขา เขาดีใจที่รู้ว่าเป็นเฟย์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน