วินซี่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ตัดสินใจยาก ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เธอก็คือคนที่เชิญเจอรัลด์มา แต่ตอนนี้เพื่อนที่แสนดีของเธอทั้งสองคนกำลังมีปากเสียงกัน ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เธอจะเริ่มรู้สึกกระวนกระวายใจเกี่ยวกับเรื่องนี้
“เรื่องขี้ปะติ๋วงั้นเหรอ? วินซี่ เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในสมัยเรียนมัธยมปลายนั้นเป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ?”
ดูเหมือนว่าไซลายังคงเก็บไม่พอใจต่อเจอรัลด์ไว้ในใจสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน
“เธอจำการแข่งขันที่พวกเราเข้าร่วมในปีนั้นได้ไหม และพวกเราก็ชนะ หลังจากที่พวกเรากลับมา โรงเรียนก็เลี้ยงมื้ออาหารในเมืองให้พวกเราทั้งยี่สิบคน หลังจากมื้ออาหาร ก็เหลือพวกเราแค่ไม่กี่คนเท่านั้น ดังนั้นพวกเราจึงเล่นเกมพูดความจริงหรือเลือกรับคำท้า ฉันแพ้ ดังนั้น ฉันต้องเลือกคน ๆ หนึ่งที่นั่นเพื่อสารภาพรัก เธอลืมเรื่องนั้นไปแล้วเหรอ?”
ไซลากล่าว
“แน่นอนฉันจำได้ ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้ชอบเจอรัลด์ในตอนนั้น แต่เพื่อป้องกันความเสี่ยง เธอจึงสารภาพรักต่อเขา ยังจำได้ว่าเขาเพิ่งกลับมาจากการช่วยเหลือครูเมื่อเธอทำแบบนั้น เธอบอกเขาว่าเธอชอบเขา!”
วินซี่นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต
“แต่สุดท้าย เจอรัลด์พูดว่าพวกเราไม่เหมาะสมกันต่อหน้าทุกคน ฉันถึงกับพูดไม่ออกและทำอะไรไม่ถูก ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าคนขี้แพ้คนนั้นจะคิดว่าฉันชอบเขาจริง ๆ! ฉันโกรธจัดทุกครั้งที่นึกถึงใบหน้าของเขาตอนที่เขาพูดแบบนั้นกับฉัน นักเรียนทุกคนในชั้นเรียนของเราก็ชี้นิ้วและหัวเราะใส่ฉัน พวกเขาพูดตลกว่าแม้แต่คนอย่างเจอรัลด์ก็ไม่ชอบฉัน ผู้ชายที่ฉันชอบจริง ๆ ก็อยู่ที่นั่นข้าง ๆ เธอรู้ไหมว่าความอัปยศอดสูมากมายแค่ไหนที่ฉันถูกบังคับให้ยอมรับ?”
ไซลากล่าว
“แต่เธอรู้ไหมว่าทำไมเจอรัลด์ถึงอ้างว่าเธอไม่เหมาะสมกัน? เป็นเพราะเจอรัลด์รู้สึกว่าเขายากจนและเขาก็ไม่เหมาะกับเธอ เธอคิดมากไปเอง นอกจากนี้ เขาก็รู้ว่าความรู้สึกของเธอนั้นไม่แท้จริง ดังนั้นบางทีเขาอาจจะพูดสิ่งต่าง ๆ ที่เขาไม่ได้ตั้งใจจะพูดออกมา เธอไม่ชอบเขามาโดยตลอดเพราะเขายากจนไม่ใช่หรือไง? เธอไม่แม้แต่จะอยากนั่งข้างเขาในรถด้วยซ้ำ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเจอรัลด์ถึงกลัวเธอไง!”
วินซี่รีบอธิบาย เพื่อที่จะทำให้ไซลาสงบสติอารมณ์ลง
“อะไรนะ? คนขี้แพ้คนนั้น! ฉันต้องทำให้เขาเสียใจให้ได้! นอกจากนี้ ฉันก็ไม่ใช่คนเดียวที่ไม่ชอบเขาเพราะเขายากจนสักหน่อย วินซี่ เธอก็เหมือนกันไม่ใช่หรือไง? อย่าคิดว่าฉันไม่สังเกตเห็นนะ เธอชอบเจอรัลด์ในช่วงเวลานั้น แต่เธอไม่อยากคบกับเขาก็เพราะเขาถังแตกมากแค่ไหนในตอนนั้น ไม่ใช่เหรอ!?”
ไซลาเป็นคนปากพล่อย ทันทีที่เธอเริ่มพูด เธอก็จะพูดเกี่ยวกับทุกอย่างอย่างแท้จริง
สิ่งเธอพูดทำให้วินซี่หน้าแดงขึ้นมา เธอพูดโพล่งออกมาถึงสิ่งที่หลอกหลอนจิตใจของวินซี่มาจนถึงทุกวันนี้
ในทางกลับกัน ใบหน้าของเลนนาร์ดก็เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งขึ้นมาทันที ‘ไม่แปลกที่วินซี่ปฏิเสธฉันตอนที่ฉันสารภาพรักกับเธอในตอนนั้น แต่ฉันไม่รู้เลยว่าเธอชอบเจอรัลด์ในขณะนั้น’
จากนั้น เขาก็นึกถึงว่าวินซี่ปฏิบัติต่อเจอรัลด์ดีมากแค่ไหน งั้นนั่นก็คือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงทำตัวด้วยท่าทางที่เป็นมิตรเช่นนี้ต่อเขาใช่ไหม?
สายตาของเลนนาร์ดเต็มไปด้วยความหึงหวงอยู่เล็กน้อย
ตอนนี้มันแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ก่อนหน้านี้ เลนนาร์ดไม่ได้ก้าวก่ายเมื่อวินซี่ทำดีกับเจอรัลด์ เป็นเพราะเขาไม่เห็นเจอรัลด์เป็นคู่แข่งในด้านความรักเลยด้วยซ้ำ รอไปอีกร้อยปีก็ไม่มีทางซะหรอกที่วินซี่จะตกหลุมรักเจอรัลด์ได้ ใช่ไหม?
แต่ตอนนี้ การตระหนักรู้นี้จึงทำให้หัวใจของเลนนาร์ดเต้นแรงขึ้นมา
กลับกลายเป็นว่าสิ่งต่าง ๆ เป็นแบบนั้นมาโดยตลอดสินะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน