มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 761

เนื่องจากมีผู้คนมากมายอยู่ที่นั่นก่อนหน้านี้ และเธอก็รู้สึกอึดอัดอยู่แล้วในตอนนั้น วินซี่จึงลงจากรถจักรยานสามล้อไฟฟ้าไปด้วยความเร่งรีบ เธอต้องลืมหยิบกระเป๋าของเธอมาด้วยในขณะนั้นแน่!

“โอ้ ไม่นะ เธอช่างสะเพร่าเสียจริง! เธอมีเงินในนั้นมากหรือเปล่า?” ไซลาถาม

“การถูกขโมยเงินนั้นเป็นเรื่องสุดท้ายที่ฉันกังวลถึง! ฉันแค่หวังว่าเจอรัลด์จะสังเกตุเห็นมันในท้ายที่สุด! ถ้ามันถูกทิ้งไว้ข้างหลัง โทรศัพท์ของฉัน บัตรประจำตัว และบัตรธนาคารทั้งหมดนั้นจะหายไปแน่!” วินซี่ตอบกลับ

“เฮ้! ทำไมนายถึงกลับมาที่นี่ล่ะ? นี่ดูเหมือนลานจอดรถสำหรับนายหรือไง?”

ขณะนั้นเอง ความโกลาหลก็สามารถได้ยินได้จากทางเข้า เมื่อตรวจการณ์ดูอย่างใกล้ชิด เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดูเหมือนจะกำลังพยายามที่จะป้องกันชายหนุ่มคนหนึ่งจากการเข้าไปในพื้นที่อยู่

“เพื่อนของผมลืมกระเป๋าของเธอไว้! ผมแค่ต้องการจะส่งมันคืนให้เธอ!”

ชายหนุ่มที่ว่านั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจอรัลด์!

“ดูให้ดีว่านี่คือสถานที่แบบไหน! นายคิดว่าใครก็ได้สามารถเข้าไปในสถานที่นี้อย่างเต็มใจหรือไม่ก็ตามงั้นเหรอ? ออกไปซะ!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตะโกน ขณะที่พวกเขาเริ่มผลักเจอรัลด์ออกไป

เนื่องจากไซลาและวินซี่ทั้งคู่อยู่ใกล้กับทางเข้ามาก เมื่อฉากนั้นเกิดขึ้น พวกเธอจึงสามารถเห็นเรื่องทั้งหมดได้

“ตายจริง! ดูว่าผู้ชายคนนี้น่าอับอายแค่ไหนสิ! รีบไปเอากระเป๋าของเธอมาเร็ว เพื่อที่พวกเราจะทำให้เขาไปได้แล้ว!” ไซลาตอบกลับอย่างกระวนกระวายใจ

ความวิตกกังวลของเธอเกิดขึ้นจากการข้อเท็จจริงที่ว่า ชายหนุ่มที่ดูร่ำรวยสองสามคนก็กำลังมองไปที่เจอรัลด์เช่นกัน พวกเขาทุกคนดูเหมือนจะกำลังเยาะเย้ยเขา ราวกับว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากตัวตลกคนหนึ่ง

มันเป็นธรรมดาที่ผู้คนต้องการที่จะรู้สึกภาคภูมิใจต่อหน้าคนที่อายุเท่า ๆ กัน ถ้าคนวัยเดียวกันรู้ว่าเธอรู้จักมักคุ้นกับคนไร้ค่าเช่นนี้อย่างเจอรัลด์ล่ะก็ งั้นเธอก็คงจะถูกล้ออย่างแน่นอนเช่นกัน!

เมื่อได้ยินคำพูดของไซลา วินซี่จึงรีบวิ่งไปหากเจอรัลด์ทันทีก่อนจะพูดขึ้นมา “ฉันอยู่นี่ เจอรัลด์! นายเอากระเป๋าฉันเดี๋ยวนี้!”

ในขณะที่เธอต้องการจะขอบคุณเจอรัลด์เช่นกัน อย่างไรก็ตาม คำพูดนั้นก็ไม่ออกมา

สถานการณ์ช่างคล้ายกับช่วงเวลามัธยมปลายของเธอ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม วินซี่ก็มีความรู้สึกต่อเจอรัลด์เล็กน้อยในตอนนั้น แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่เคยลงเอยด้วยการบอกเขาเกี่ยวกับมันเพราะเธอต้องการจะรักษาหน้าเอาไว้

ขณะนั้นเองที่วินซี่ตระหนักได้ว่าก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปมากนักตั้นแต่นั้นมา

แทนที่จะกล่าวคำขอบคุณของเธอ เธอเพียงพูดว่าเธอจำเป็นต้องกลับเข้าไปด้านในก่อนจะหันหลังกลับอีกครั้ง