มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 783

เมื่อได้ยินคำสั่งของโนอา ผู้ชายสองสามคนก็ก้าวมาข้าวหน้า โดยลากผู้หญิงคนหนึ่งมาด้วย

หัวของเธอก้มลงและปากของเธอก็ถูกปิดไว้แน่น อย่างไรก็ตามรูปลักษณ์ของเธออย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นถึงกับช็อกไปตาม ๆ กันแล้ว

“เธอ…เธอดูเหมือนหล่อนเป๊ะเลยนะ!”

“ถูกต้อง! ฉันเกือบจะคิดว่าเธอคือ เซร่าเวอร์ชั่นเด็กน้อยเสียอีก!”

“พวกเราทุกคนถูกหลอก! ท่านเฟนเดอร์สันต้องรู้ว่าเซร่าอยู่ที่ไหนมานานแล้ว! แต่เขาทิ้งให้พวกเราตระกูลในเครือทั้งหมดอยู่ในที่มืดโดยตั้งใจ!”

ในขณะที่ผู้ชมเริ่มถกกันเสียงดัง เควต้าเองก็มีสีหน้าย่ำแย่อย่างมากบนใบหน้าของเธอ ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ถูกทำร้ายร่างกาย และร่างกายของเธอก็รู้สึกอ่อนแรงอย่างมากในเวลานี้

“เป็น…เป็นลูกสาวของคุณอาจริง ๆ! ดังนั้นกลายเป็นว่าคุณปู่เจอลูกสาวของคุณอาแล้วสินะ!” แจสมินกล่าว

“เควต้า!” ไบรสันตะโกนขึ้นมา ด้วยสีหน้าเข้มงวดบนใบหน้าของเขา

เดิมทีเขาได้จัดเตรียมคนให้ส่งเควต้าไปอย่างลับ ๆ เช้านั้น แต่เขาไม่รู้เลยสักนิดว่าจะมีลูกสมุนทำงานให้กับตระกูลชุยเลอร์! เหตุการณ์ปัจจุบันนี้จึงเป็นผลของมัน

“เช่นนั้น ท่านเฟนเดอร์สัน ตอนนี้พวกเราทุกคนมีพยานและหลักฐานที่จำเป็นแล้ว! คุณมีอะไรจะพูดให้ตัวเองอีกบ้างล่ะครับ? พวกเราต้องการให้เซร่าถูกส่งตัวมาให้พวกเราโดยเร็วที่สุด!”

แขกทั้งหลายตอนนี้กำลังรุมล้อมไบรสัน โดยจ้องมองเขาอย่างโกรธเคือง

ไบรสันพูดไม่ออกไปโดยสิ้นเชิง ด้วยสีหน้าตรึงเครียดบนใบหน้าของเขา

แม้เขาต้องการจะช่วยเควต้าอย่างแท้จริง แต่หลังจากเผชิญการปลุกปั่นทั้งหมดจากตระกูลชุยเลอร์ เขาจึงไม่มีทางเลือกที่แท้จริงนอกจากให้คำอธิบายกับตระกูลในเครืออื่น ๆ ทั้งหมด

ขณะที่เขากำลังสงสัยว่าจะจัดการกับสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้อย่างไร เสียงหนึ่งก็ตะโกนเรียกขึ้นมาฉับพลันจากข้างหลังทุกคน

“เฮ้ ทำไมพวกคุณทุกคนถึงไปรบกวนเฟนเดอร์สันกันล่ะ? ฉันอยู่นี่ รู้ไหม!”

เมื่อหันหลังกลับไปเพื่อดูว่าใครที่ตะโกนออกมา ทุกคนก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินมาหาพวกเขาจากด้านข้าง

“…ฮะ? นั่นเป็นใครกันเนี่ย? เธอเข้ามาได้ยังไงกัน?”

“มันก็นานถึงยี่สิบปีแล้วนะคะ คุณพ่อ ในที่สุดหนูก็กลับมา!” เซร่ากล่าว ขณะที่น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้มของเธอ

“…น้องสาวเหรอ?” นายน้อยรองและสามถามขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกัน ขณะที่พวกเขาสบสายตากัน รู้สึกตะลึงงันอย่างที่สุด

ในเวลาเดียวกันนี้ โนอาและคนอื่น ๆ ทั้งหมดต่างก็กำลังหายใจกันอย่างหนักหน่วง

“…เช่นนั้นเธอก็คือเซร่าจริง ๆ! ท่านหญิงใหญ่ของตระกูลเฟรเดอร์สัน! ไม่แปลกพวกเขาถึงไม่สามารถตามหาเธอได้แม้หลังจากหลายปีผ่านไปแล้วก็ตาม! เมื่อคิดว่าครั้งหนึ่งเซร่าที่สง่างามและสวยอย่างยิ่ง ผู้ที่ได้รับความชื่นชมอย่างมากมายในตอนนั้นจะถูกลดทอนลงสู่สภาพที่น่าเกลียดเช่นนี้ได้!”

“จริงด้วย! แม้พวกเราจะบังเอิญพบเธอบนถนน แต่พวกเราก็จะไม่สามารถจำเธอได้เลยทั้งนั้น!”

ขณะที่ทุกคนยังคงแสดงความเห็นในสถานการณ์ต่อไป เซเนียก็วิ่งไปหาเซร่าก่อนจะพูดขึ้นมา “ทำไมถึงแสดงตัวออกมาล่ะคะ คุณหนู?”

“ฉันจำเป็นต้องเพื่อที่จะช่วยเควต้าได้! น้าเซเนีย ฉันทำให้น้ามีอันตรายและความยุ่งยากมานานหลายปีแล้ว ตอนนี้! ฉันหวังว่าน้าจะให้อภัยฉันนะ!” เซร่ากล่าวขณะที่เธอจับมือของเซเนียไว้

หลังจากได้ยินแบบนั้น ในที่สุดเควต้าก็เข้าใจทุกอย่างแล้ว