มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 837

“พ่อคะ หนูมันไร้ประโยชน์ หนูไม่สามารถพูดปกป้องแม่ได้ด้วยซ้ำเมื่อทุกคนโจมตีเธอ! หนูมันน่าผิดหวัง! หนูขอโทษจริง ๆ ที่หนูไม่ได้เป็นไปตามความคาดหวังของพ่อ!” เบกล่าว ขณะที่เธอร้องไห้

“แม่มอบกำไลอันโปรดและล้ำค่าให้หนูด้วยความตั้งใจที่จะมอบมันเป็นของขวัญวันเกิดให้คุณย่า เพื่อให้เธอกรุณาและทำให้เธอมีความสุข แม่ทำแบบนี้ก็ด้วยความหวังว่าหนูจะก้าวหน้าในบริษัทได้! แต่ยูราทำกำไลนั้นพัง! เขาทำมันอย่างจงใจ หนูรู้ว่าเขาทำ! ทุกคนก็เห็นด้วยตาของพวกเขาเองว่าทำแบบนั้น!”

“แต่พ่อคะ คุณย่ากลับเมินเฉยต่อคำดูถูกและกล่าวหาคุณแม่ว่าทำเกินกว่าเหตุ เธอพูดว่ามันไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่ากำไลหยก พ่อคะ เป็นไปได้ไหมว่าในสายตาของคุณย่า ไม่มีใครที่จะสามารถเทียบได้กับยูราเลยหรือเปล่า?”

เบรู้สึกเสียใจอย่างจริงจังในวันนี้

ตามปกติแล้ว เธอจะเพียงทนมันเอาไว้เมื่อคนอื่น ๆ เยาะเย้ยเธอหรือแม่ของเธอ

แต่อย่างไรก็ดี คราวนี้มีการแสดงความไม่เป็นธรรมอย่างโจ่งแจ้งเกิดขึ้น

โดยไม่สามารถทนมันได้อีกต่อไปแล้ว เธอจึงวิ่งกลับมาบ้าน

“พ่อไม่รู้หรอกเหรอว่าโรสเกลียดพ่อ หนู และแม่ของหนูมากแค่ไหน? ทุก ๆ วัน เธอจะพยายามที่จะหาเหตุผลทุกรูปแบบเพื่อจะขับไล่พวกเราออกไปจากตระกูล! ก็ได้! หนูจะไม่มีวันกลับไปที่ตระกูลเยลแมนอีกตั้งแต่นี้ต่อไป!”

เบกล่าว เธอฝังหัวไว้บนเตียงพ่อของเธอและยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้นต่อไป

เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ตบไหล่เธออย่างอ่อนโยน ขณะที่เขาพยายามสุดความสามารถที่จะปลอบโยนเธอ

แม้เบเป็นผู้หญิงที่ใจดีและอดทน แต่เธอก็มีความเชื่อมั่นในตนเองของตัวเองเหมือนกัน ไม่มีใครบนโลกนี้ที่จะสามารถทนต่อวงจรการเลือกปฏิบัติ และการกลั่นแกล้งที่ไม่มีวันสิ้นสุดนี้ได้หรอก

ไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่เบกำลังรู้สึกอยู่ในตอนนี้ได้ นอกเหนือจากเจอรัลด์เอง

เมื่อพูดแล้วก็ หากครอบครัวของเบไม่ได้ช่วยเหลือแม่ของเขาในตอนนั้น พวกเขาก็คงจะไม่ต้องลงเอยอยู่ในสภาพที่เลวร้ายเช่นนี้หรอก

เนื่องจากแม่ของเขาได้มอบหมายความรับผิดชอบให้เขาจัดการกับปัญหานี้อยู่แล้ว เจอรัลด์ก็จะต้องติดหาวิธีแก้ปัญหาเพื่อยุติภัยอันตรายของลุงห้าของเขาให้ได้!

“ลูกพี่ลูกน้อง ฉันขอโทษจริง ๆ นะที่ทำให้นายเป็นกังวล ฉันขอโทษที่นายยังไม่ได้เพลิดเพลินกับงานเลี้ยงในวันนี้เลยด้วยซ้ำ!”

เบเริ่มขอโทษก่อนที่เธอจะหยุดร้องไห้จริง ๆ เธอเช็ดน้ำตาจากใบหน้าของเธอ ในขณะที่สูดจมูกฟุดฟิดอยู่เรื่อย ๆ

“ไม่เป็นไร! ฟังนะ เบ เธอต้องหยุดมีความคิดที่สิ้นหวังเช่นนี้ซะ ทุกอย่างจะดีขึ้นในอนาคต มันจะดีขึ้นอย่างแน่นอนและฉันให้สัญญาในเรื่องนั้น!”

เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาจับมือของเบ

“อืม ฉันก็หวังอย่างงั้นจริง ๆ!”

เบพยักหน้า