มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 846

“บัว…บัวหิมะงั้นเหรอ?” ท่านผู้หญิงเยลแมนตอบกลับ น้ำเสียงของเธอสั่นเทา ขณะที่เธอยังคงจ้องไปที่ของขวัญด้วยความงุนงงต่อไป

“เจอรัลด์จะซื้อสิ่งของที่แพงและมีค่าเช่นนี้มาได้ยังไงกัน…?

พ่อบ้านเองก็เพียงก้มหน้าลง หลังจากคิดอยู่ชั่วครู่สั้น ๆ จากนั้นเขาก็พูดขึ้นมา “…มีบางอย่างอยู่ในใจของผมครับ ผมไม่มั่นใจว่าผมควรพูดมันหรือไม่ ท่านประธาน”

“พูดต่อสิ!”

“จากสิ่งที่ผมสามารถสังเกตได้ คุณคลอฟอร์ดดูไม่เหมือนจะเป็นคนธรรมดาเลยนะครับ ถ้าจะพูดให้ถูก เขาดูเหมือนจะแสดงออกถึงอารมณ์ของคนชั้นสูง! มีบางอย่างเกี่ยวกับวิธีที่เขาพูด…นี่อาจดูเหมือนไกลเกินจริง แต่คุณเคยคิดไหมครับว่าบางที แค่อาจจะนะครับ…คุณคลอฟอร์ดอาจเป็นคนลึกลับคนนั้น…”

“…นายกำลังบอกเป็นนัยว่าเจอรัลด์คือคุณคลอฟอร์ด จากตระกูลคลอฟอร์ดงั้นเหรอ?” ท่านผู้หญิงเยลแมนตอบกลับ รู้สึกประหลาดใจอย่างมากที่ได้ยินคำชี้แนะแบบนั้น

ในการตอบสนอง เชลดอนเพียงชี้ไปที่บัวหิมะอีกครั้ง นั่นเพียงอย่างเดียวก็ทำให้หัวใจของท่านผู้หญิงเยลแมนเต้นผิดจังหวะแล้ว

“…นั่น…นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? นายก็เห็นว่าดีแลนดูเป็นยังไงในปีนั้นเหมือนกันใช่ไหม? ไม่มีทางหรอกน่า!” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าวอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“ท่านประธาน ด้วยความเคารพนะครับ ตระกูลเยลแมนไม่ได้อยู่อย่างง่าย ๆ เลยในสองสามปีมานี้…ปัญหาไม่ได้จำกัดอยู่ที่ธุรกิจที่ค่อย ๆ ถดถอยลงของเราเหมือนกัน การสู้กันภายในตระกูลก็ยิ่งเลวร้ายลงเมื่อเวลาผ่านไปเช่นกัน เพราะไม่กี่ฝ่ายในตระกูลที่คอยกระจายอำนาจกันมากขึ้น เมื่อคุณไม่ได้อยู่ในสถานการณ์นั้นอีกต่อไป ผมขอเตือนคุณว่า คุณยูม่า เยลแมนก็ยังสร้างปัญหามากมายให้ตระกูลเช่นกันตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้”

“เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้น มันไม่แปลกเหรอครับที่ธุรกิจของตระกูลเยลแมนไม่ได้ล้มสลายลง? เมื่อไม่กี่ปีก่อนที่ผมตระหนักได้ครั้งแรกว่าใครบางคนต้องคอยช่วยเหลือตระกูลอย่างลับ ๆ ท้ายที่สุดแล้ว อันตรายใด ๆ ที่พวกเราเผชิญก็ได้รับการจัดการอย่างรวดเร็ว และหากพวกเราต้องจัดการกับเรื่องใด ๆ ล่ะก็ ปกติพวกมันก็เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย”

“ยิ่งไปกว่านั้น จำสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกลีนส์ได้ไหมครับ? พวกเขาเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา และพวกเขาก็มีอำนาจมากเช่นกันในตอนนั้น แม้กระนั้นเพียงแค่คืนเดียว ตระกูลทั้งหมดก็ถึงกับล้มละลายไป ไม่เพียงแค่นั้นนะครับ ตระกูลลีนส์ยังถูกลบออกจากแผนที่ไปโดยสิ้นเชิง! คืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่ล่ะครับ? มันยังคงเป็นปริศนาอยู่จนถึงทุกวันนี้!”

เชลดอลมีเรื่องมากมายให้พูด เนื่องจากก่อนหน้านี้เขาเก็บเรื่องทุกอย่างนี้ไว้กับตัวเอง อย่าลืมว่าเขาก็กลัวว่าท่านผู้หญิงเยลแมนจะโกรธถ้าเขาพูดเรื่องทั้งหมดนี้ออกมา

“อะไรเหรอ? เธออยากจะรู้ว่าฉันรู้จักผู้คนจากทรัสเดค กรุ๊ป ได้ยังไงใช่ไหม?” เจอรัลด์พูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินแบบนั้น เบก็ส่ายหัวของเธอก่อนจะพูดขึ้นมา “มันไม่ใช่แบบนั้น…ถ้าจะพูดให้ถูก ฉันตั้งใจจะถามเรื่องอื่น เนื่องจากนายก็เรียนจบมาสักพักแล้ว ฉันสงสัยว่านายมี…เอ่อ พี่สะใภ้หรือยัง…? นายก็ยอดเยี่ยมมากอยู่แล้ว แต่ฉันไม่เคยเห็นนายโทรหาใครที่น่าจะเป็นแฟนนายเลย…ในขณะที่พวกเราพูดถึงเรื่องนี้ ฉันคิดว่ากีย่าคนนั้นก็เป็นผู้หญิงสวย มีมารยาทดีมากเช่นกันนะ!”

เบดูเหมือนจะเป็นห่วงเป็นใยมากกว่าที่เธอดูจะเป็นอย่างแน่นอน

ริมฝีปากของเจอรัลด์ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่ขมขื่นขณะที่เขาตอบกลับ “ฉันยังไม่มั่นใจเลยด้วยซ้ำว่าจะเริ่มยังไง แต่เบให้ฉันถามเธอบางอย่างนะ เธอจะเกลียดใครบางคนที่รักษาสัญญาของพวกเขาไม่ได้ไหม? สมมุตินะ ถ้าแฟนของเธอล้มเหลวในการมาปรากฏตัวในสถานที่ที่พวกเธอทั้งคู่ได้สัญญาว่าจะมาพบกัน เธอจะรู้สึกยังไง?”

“อืม ฉันจะต้องทั้งผิดหวังและเสียใจอย่างแน่นอน! ไม่ว่าผู้หญิงอาจจะเย็นชาและไม่สนใจอย่างไร แต่พวกเธอให้ความสำคัญกับการเดทอย่างมากแน่นอน! ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พวกเธอต้องใช้เวลานานมากเพียงเพื่อเตรียมเดท! การผิดสัญญาจะเป็นความผิดหวังอย่างใหญ่หลวงโดยไม่ต้องสงสัยเลยแหละ! แต่ว่าทำไมนายถึงถามแบบนั้นล่ะ? นายเคยผิดสัญญาเหรอ ลูกพี่ลูกน้อง?”