หลังจากงานเลี้ยงสิ้นสุดลง โรส,ป้าสอง และคนอื่นหลายคนก็แทบจะไม่สามารถฟื้นตัวจากทุกอย่างที่พวกเขาเพิ่งเห็นไปได้ด้วยซ้ำ
แม้พวกเขามีความคิดในการประจบประแจงเจสสิก้าสักเล็กน้อยก่อนหน้านี้ แต่ทั้งหมดที่พวกเขาได้รับก็คือสายตาที่ไร้ไมตรีของเธอ พวกเขารู้สึกกลัวเจสสิก้ามาก จนท้ายที่สุดก็ไม่มีพวกเขาคนไหนที่จะพูดกับเธอได้สักคำเลยด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับการทำให้เธอพอใจล่ะ!
เบกลายเป็นดาวเด่นในเพียงวันเดียว
“เรื่องนั้นก็กลับกลายเป็นเรื่องดีและมีอิทธิพลและอำนาจที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้สินะ! ช่างน่าประหลาดใจอะไรอย่างงี้!” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าวอย่างเศร้าใจ หลังจากได้ยินข้อสรุปของสิ่งที่เกิดขึ้นจากเจอรัลด์
ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน คนอื่นสองสามคนก็กำลังยืนอยู่ภายในห้องนอนของเธอกัน และรวมทั้งท่านผู้หญิงเยลแมนด้วย
“ความขัดข้องใจในอดีตไม่มีเหตุผลที่จะยังคงมีอยู่ต่อไปนะครับ คุณยาย…มันถึงเวลาที่จะปล่อยพวกมันไปแล้วและให้ครอบครัวของพวกเราได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง!” เจอรัลด์กล่าว
“แล้วพวกเขาล่ะ? ฉันโหดร้ายมากกับยูเลียในปีนั้น…ฉันยังทำให้พ่อของเบต้องทนทุกข์อย่างมหันต์ขนาดนั้น! เนื่องจากยูเลียสนิทกับพี่ห้าของเธอมากขนาดนั้น เธอยังคงเกลียดฉันอยู่อย่างแน่นอน…ใครจะไม่เกลียดแม่แบบฉันกัน?” ท่านผู้หญิงเยลแมนคร่ำคราญ ขณะที่เธอร้องไห้อย่างรุนแรง
“นั่นไม่ใช่ปัญหาอะไร! ความจริงแล้ว แม่ก็คิดถึงคุณยายมาโดยตลอด! แม้คุณยายอาจจะไม่รู้เรื่องนี้แต่แม่ก็พยายามที่จะมาเยี่ยมคุณยายในหลาย ๆ โอกาส! แม้เธอจะไม่เคยทำมันผ่านหน้าประตูหน้า แต่หนูก็มั่นใจว่านั่นจะเปลี่ยนไปในปีต่อ ๆ มา!” เจสสิก้ากล่าวเสริม
เมื่อได้ยินแบบนั้น ท่านผู้หญิงเยลแมนจึงเงยหน้าขึ้น โดยรู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก ตอนนี้เธอเต็มไปด้วยความสำนึกผิดอย่างที่สุด ขณะที่เธอนึกถึงตัวเองในวัยเยาว์ที่ยังคงยึดมั่นในหลักการหัวโบราณที่ดื้อดึงอย่างไร
ถ้ามันไม่ใช่เพราะเธอ ครอบครัวของเธอก็คงจะใช้ชีวิตด้วยความสงบสุขกันต่อไป…ตอนนี้นั่นก็เป็นความคิดที่ดี…
ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเรื่องพวกนั้นไม่ได้เกิดขึ้น จากนั้นตระกูลหลงก็คงจะไม่พบเหตุผลที่จะนำปัญหามาสู่ครอบครัวของเธอได้ตั้งแต่แรกหรอก!
“นั่นไม่ใช่ทั้งหมดนะคะ คุณย่า อาของหนูก็มักจะคิดถึงพ่อของหนูอยู่เสมอ! เธอยังหาหมอหลายคนมาเพื่อเขาด้วยซ้ำ! แค่นั้นยังไม่พอ เธอก็เป็นคนที่สนับสนุนหนูเพื่อที่หนูจะได้สามารถเรียนจบ!” เบกล่าวต่อไป
“เธอ…เธอสนับสนุนการศึกษาของเธอด้วยเหมือนกันงั้นเหรอ…?” ท่านผู้หญิงเยลแมนตอบกลับ ขณะที่เธอเริ่มร้องไห้เสียงดังกว่าเดิม
ถูกต้อง…เบก็เป็นคุณหนูของตระกูลเยลแมนเช่นกัน…แต่เธอถูกวางไว้ในตำแหน่งที่ยากลำบากเช่นนั้น จนเธอไม่สามารถที่จะเรียนจบได้ด้วยซ้ำโดยไม่มีความช่วยเหลือของลูกสาวของเธอ… เมื่อคิดว่าเธอไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องทั้งหมดนี้เลยนั้นล่ะก็…
สุดท้ายแม้แต่สัตว์ป่าร้ายก็ยังดูแลลูกหลานของพวกมัน
เมื่อรำลึกถึงอดีตของชีวิตเธอ ท่านผู้หญิงเยลแมนก็ตระหนักได้ว่าเธอใช้เวลาในการแสวงหาความมั่งคั่งและชื่อเสียงไปมากแค่ไหน ผลก็คือ เธอเพิกเฉยต่อความสำคัญของความรักในครอบครัวไปโดยสิ้นเชิง
“ฉัน…ฉันขอโทษต่อยูเลียและพ่อของเธอจริง ๆ เบ…แล้วก็เธอกับพี่สาวของเธอเช่นกัน…” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าว พร้อมกับถอนหายใจหนัก ขณะที่เธอมองไปที่ทั้งเจอรัลด์และเจสสิก้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน