“ตู้ม!”
เสียงของการระเบิดรุนแรงสะเทือนไปทั้งเมือง
มีกลุ่มควันตรงที่เกิดเหตุและซากสลักหักพังไปทั่วทุกที่
ไฟจากกองไฟทำให้ท้องฟ้ายามค่ำคืนสว่างสไว
รถหลายคันระเบิดในเวลาเดียวกัน และเริ่มเกิดกองไฟขนาดใหญ่ภายในไม่กี่วินาทีต่อมา
“คุณคลอฟอร์ด คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”
เดรกปกป้องเจอรัลด์ ขณะที่พวกเขากลิ้งลงไปตามที่ลาดเอียงเล็ก ๆ
เดรกและไทสันพาเจอรัลด์ไปกับพวกเขา ในขณะที่พวกเขากระโดดออกจากรถระหว่างที่รถชนกันเมื่อครู่นี้
ใครก็ตามที่ตามหลังพวกเขามาบ้าคลั่งไปแล้ว
“ผมไม่เป็นไร คิดว่านะ!”
เจอรัลด์ส่ายหัวของเขา และเขารู้สึกราวกับว่าท้องฟ้ากำลังหมุนอยู่
“พวกมันยังคงไล่ตามเรามาอยู่!” ไทสันตะโกนพูดออกมาในคราวนี้
บอดี้การ์ดมากมายที่แต่งกายในชุดดำกวัดแกว่งอาวุธ ในขณะที่พวกเขารีบลงมาตามททางลาดเอียงเล็กจากถนนหลัก
“ยังคงมีพวกมันเหลืออยู่สิบหกคน พี่ชาย มาจัดการพวกมันคนละแปดคนกันเถอะ คุณคลอฟอร์ด เริ่มวิ่งไปทางเหนือจากตำแหน่งของเรา! คุณไลล์รอคุณอยู่ที่นั่นแล้วใต้เนินเขาในทางเหนือ คุณสามารถทิ้งทุกอย่างที่นี่ให้เราจัดการได้!”
แซคก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน!
เจอรัลด์รู้สึกสะเทือนใจ
ในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้เช่นกันว่าเขาจะสร้างปัญหาให้เดรกและไทสันมากขึ้นเท่านั้น ถ้าเขายังคงเกาะติดอยู่กับพวกเขา
เช่นนั้นเขาจึงไม่เสียเวลาในการบอกลา แต่แทนที่เขาส่งสัญญาณให้พวกเขาด้วยการพยักหน้าอย่างเดียว ก่อนจะวิ่งไปทางเหนือ
นับตั้งแต่ฟินน์เลย์สอนเทคนิคการหายใจง่าย ๆ บางอย่างให้เขาและการต่อสู้ห้าท่านั้น ร่างกายของเจอรัลด์ก็กลายเป็นแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิม
เจอรัลด์หมดเรี่ยวแรงและกำลังทั้งหมดของเขา ขณะที่เขาวิ่งไปทางเหนืออย่างสิ้นหวัง
“ฉันเกือบจะถึงที่นั่นแล้ว!”
เจอรัลด์กัดฟันขณะที่เขาเตือนตัวเอง
อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขาวิ่งมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งมืดมากขึ้นเท่านั้น ณ จุดหนึ่ง ทุกอย่างตรงหน้าเขาก็กลายเป็นดำมืดสนิท
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน