มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 878

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันละทิ้งทุกอย่างตอนที่พวกเรากลับไปยังจังหวัดซอลฟอร์ด ฉันขอแก้ตัวใหม่กับนาย แต่นายตอบกลับอย่างไรล่ะ? อย่างเย่อหยิ่ง วางท่า จนถึงกับทำท่าอวดดี นายเมินฉันไปอย่างสิ้นเชิง นายทำให้ฉันเจ็บปวดมาหลายครั้งมาก แต่นายจำได้ไหมว่าใครคือคนที่ยังคงอยู่เคียงข้างนายเมื่อนายยังคงเป็นคนยากไร้ในมหาวิทยาลัย? ใครคือหญิงสาวคนนั้นที่จับมือนายอย่างดื้อดึงเมื่อนายเดินผ่านวิทยาเขต และถูกทุกคนรอบตัวนายเยาะเย้ยใส่? ใครคือคนเดียวที่ไม่ดูหมิ่นการมีอยู่ของนายในตอนนั้นกัน!?”

แปะ!

สายตาของซาเวียแดงก่ำด้วยน้ำตาขณะที่เธอพูด “เป็นฉันไง! แต่นายล่ะ? นายปฏิบัติต่อฉันอย่างไรทันทีที่นายได้รับความมั่งคั่งและเกียรติยศ? นายทำให้ฉันต้องอยู่อย่างอนาถเหมือนกับสุนัขตัวหนึ่งที่ต้องอ้อนวอนขออาหารไปทั่ว! แม้แต่ฟาซิลิตี้นังสารเลวที่มักจะดูหมิ่นดูแคลนนายและดูถูกนาย นายก็เลือกที่จะช่วยเหลือเธอเมื่อเธอขอความช่วยเหลือ! แล้วฉันล่ะ? เกิดอะไรขึ้นเมื่อฉันต้องการความช่วยเหลือ!?”

“นายเป็นคนเดียวที่ทำให้ฉันผิดหวัง!” ซาเวียกล่าว

“ทุกอย่างสมบูรณ์แบบในตอนนี้ นายออกจากตระกูลคลอฟอร์ดแล้ว ในที่สุดฉันก็ไม่ต้องกลัวที่จะบอกนายเรื่องนี้อีกต่อไป แม้ว่านายต้องการจะหนีไปจริง ๆ แต่นายจะสามารถทำแบบนั้นได้จริง ๆ เหรอ? แม้ว่านายสามารถหนีไปจากเงื้อมมือของตระกูลหลงได้จริง ๆ ก็ยังคงมีตระกูลโมลเดล และตระกูลลินวู้ดอยู่ ทั้งโลกจะตามล่านาย! นายเป็นแค่บุคคลที่ถูกขับออกจากสังคมอย่างน่าสังเวช ก็เหมือนกับที่นายเป็นในตอนนั้น!”

“ฉันก็พูดมากมายขนาดนี้แล้ว เช่นนั้น ทำไมนายถึงไม่พูดอะไรสักอย่างบ้างล่ะ? ตอบฉัน!”

แปะ! แปะ! แปะ!

ซาเวียโกรธจัดมากจนเธอตบเจอรัลด์ไปถึงสามครั้งติดต่อกัน

ตลอดเวลามานี้ เจอรัลด์มักจะเป็นเงาลาง ๆ ที่คอยหลอกหลอนหัวใจของซาเวีย

การถูกฝังลึกลงไปภายในใจของมาเป็นเวลานานมาก มันจึงทำให้มุมมองในโลกนี้ของซาเวียบิดเบี้ยวไปในทางลบ

เนื่องจากความโกรธและความขัดข้องใจทั้งหมดของเธอถูกปลดปล่อยออกมาในคราเดียว ซาเวียจึงเริ่มตีโพยตีพายเล็กน้อย!

“ฉันจะพูดอะไรได้อีกล่ะ? เธอสามารถดูถูกและทำให้ฉันขายหน้าได้ในตอนนี้ และเธอยังสามารถฆ่าฉันได้ด้วยซ้ำถ้ามันทำให้จิตใจของเธอสบายขึ้น!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาส่ายหัวของเขา

“ฮ่าฮ่าฮ่า! นายยังคงไม่รู้ว่าฉันเป็นผู้หญิงแบบไหนสินะ แม้หลังจากตลอดเวลามานี้ก็ตาม!”

ซาเวียตอบกลับ ขณะที่เธอผลักเจอรัลด์

หลังจากนั้น ซาเวียก็สูดหายใจเข้าลึก

“เจอรัลด์ พูดตามตรงนะ ฉันไม่ได้มีความตั้งใจในการลากนายกลับไปกับฉัน เพื่อให้ได้รับการจดจำจากครอบครัวของฉันสำหรับการจับตัวนายหรอก!”

“ฉันสามารถมอบทางรอดให้นายได้ ตราบใดที่นายเต็มใจที่จะโค้งคำนับให้ฉัน ยอมรับความผิดพลาดของนาย ขอโทษสำหรับความผิดของนาย ฉันจะปล่อยนายไป!” ซาเวียตอบกลับ ขณะที่เธอกำหมัดแน่น

ช่วงเวลาที่เธอใช้ในตระกูลหลง ถูกใช้เพื่อให้ได้รับความจงรักภักดีจากคนเหล่านั้นรอบตัวเธอ

เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาจึงเริ่มกลายเป็นเชื่อฟังและยอมทำตามเธอ

“เธอ…เธอจะปล่อยฉันฉันไปงั้นเหรอ?”

เจอรัลด์รู้สึกประหลาดใจเมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น

แน่นอน เขาเกลียดซาเวียเพราะเรื่อง ๆ หนึ่ง และก็ไม่ปฏิเสธว่าเขาได้ทำร้ายเธอในหลาย ๆ โอกาส