แบร์ธโฮลด์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ด้วยความกลัว
ผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มรู้สึกขลาดกลัวขึ้นมาเช่นกัน
เธอกลัวว่าชายหนุ่มคนนี้จะหักแขนเธอเช่นกัน เหมือนกับวิธีที่เขาทำกับแขนแบร์ธโฮลด์
เธอตามหลังชายหนุ่มไป ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในสวนหลังบ้าน
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงในกระท่อมในสวนหลังบ้าน
ตุ้บ!
ชายหนุ่มปิดประตูด้านหลังของพวกเขาอย่างเสียงดัง
พวกเขาทั้งคู่ตัวสั่นด้วยความตกใจกลัว
แต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ท้ายที่สุดแล้ว แบร์ธโฮลด์ก็ไม่อาจปล่อยให้แขนของเขาคงสภาพแบบที่มันเป็นต่อไปได้
“นายควรรักษาแขนให้ฉันนะ ไม่อย่างงั้นฉันจะไม่ปล่อยนายไป ทำไมนายไม่ไปถามคนอื่นดูล่ะว่า…”
แบร์ธโฮลด์จะไม่เสียศักดิ์ศรีง่าย ๆ ขนาดนั้นหรอก ดังนั้นเขาจึงพูดด้วยท่าทางที่เป็นปรปักษ์ต่อไปในสายตาของเขา
“โอเค พอได้แล้ว ฉันบอกนายแล้วว่าฉันรู้ว่าพวกนายทั้งคู่มีอำนาจยังไง ดังนั้นมาพูดคุยเรื่องต่าง ๆ ที่ไม่เข้าใจกันเถอะ!”
ชายหนุ่มขัดจังหวะเขาก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ
“ฮี่ฮี่ ตราบใดที่ทำให้แขนของผู้ชายของฉันกลับมาเป็นเหมือนเดิม พวกเราจะไม่ขอค่าชดเชยใด ๆ หรอก!”
ผู้หญิงคนนั้นกล่าว
แปะ!
ชายหนุ่มตบหน้าผู้หญิงคนนั้น
ผู้หญิงคนนั้นล้มลงกับพื้นหลังจากที่โดนตบ
มันกระทันหันมากจนมันทำให้เธอตกตะลึงไปชั่วขณะ เธออยู่ในสภาพที่สับสนจนเธอยังคงนั่งอยู่กับพื้น โดยเงยหน้าขึ้นมองด้วยท่าทางที่มึนงงบนใบหน้าของเธอ
โดยไม่รอให้ผู้ชายของเธอได้ตอบโต้ ชายหนุ่มจึงหักแขนอีกข้างของแบร์ธโฮลด์ต่อไป
สุดท้ายแขนของแบร์ธโฮลด์ทั้งสองข้างก็ผิดรูปไปโดยสิ้นเชิงและเขาทำได้เพียงแค่นอนอยู่บนพื้น ขณะที่ส่งเสียงร้องแหลมด้วยความเจ็บปวด
สีหน้าของเขาบ่งบอกถึงความกลัวออกมาหมดแล้วในขณะนั้น
“นายอยากจะคุยเรื่องที่ไม่เข้าใจกันอย่างไรล่ะ?”
ชายหนุ่มถามด้วยการพูดเป็นนัยของความไม่เป็นมิตรในโทนเสียงของเขา
“ไม่…พวกเราจะไม่ถกเรื่องอะไรอีกต่อไปแล้ว! แค่ปล่อยพวกเราไป! พวกเราไม่ต้องการคุยเรื่องอะไรอีกต่อไปแล้ว!”
แบร์ธโฮลด์ตอบกลับด้วยความหวาดกลัว
“แล้วสามร้อยสิบดอลลาร์นั่นล่ะ?” ชายหนุ่มถาม
“ฉันจะคืนมันให้นาย พวกเรา…พวกเราไม่ต้องการมันอีกต่อไปแล้ว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน