มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 894

“แน่นอนพวกเราจะพาเธอไปหาโจชัว เจนคินสัน เพื่อให้เขาวินิจฉัยอาการป่วยของเธอ!” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

เจอรัลด์อยากจะรักษาแม่ของนาโอมิด้วยตัวเองมากกว่าถ้าเขาทำได้ แต่อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่ามันคงทำไม่ได้ที่จะรักษาคนไข้ในโรงแรม นอกจากนี้เขาก็ไม่มีสมุนไพรหรือยามากมายขนาดนั้นติดตัวในขณะนี้

สุดท้ายมันคงจะดีและสะดวกกว่ามาก ถ้าแม่ของนาโอมิได้รับการรักษาที่สถานที่ของโจชัว

“ฮะ? พวกเราจะขอความช่วยเหลือของผู้เชี่ยวชาญโจชัวในตอนนี้งั้นเหรอ? แต่นายพูดว่านายไม่ใช่คุณคลอฟอร์ดอีกต่อไปแล้วไม่ใช่หรือไง?” นาโอมิถามอย่างสงสัย

ตามปกติแล้ว เธอก็ไม่ได้หมายความอื่นใดเมื่อเธอถามคำถามนั้น เธอเพียงไม่คาดคิดว่าเจอรัลด์จะยังคงสามารถรักษาความสัมพันธ์เส้นสายเช่นนี้ได้ในสภาพปัจจุบันของเขา

“ฮ่าฮ่า แค่เพราะฉันไม่ใช่คุณคลอฟอร์ดอีกต่อไป นั่นไม่ได้หมายความว่าเส้นสายทั้งหมดของฉันจะไร้ประโยชน์ในตอนนี้หรอก! ตอนนี้ก็ไปพาแม่ของเธอขึ้นเขากันเถอะ” เจอรัลด์ตอบกลับ

ด้วยเหตุนั้น ทั้งสามคนจึงเริ่มเดินขึ้นไปบนภูเขากัน

เนื่องจากผู้เชี่ยวชาญเจนคินสันมีชื่อเสียงอย่างมาก มันจึงไม่แปลกที่ทำไมคลีนิกของเขาถึงแออัดไปด้วยผู้คนมากขนาดนี้ แม้เขาเป็นที่รู้จักกันดีในด้านทักษะของเขา แต่เขาก็เสียชื่อในเรื่องการปฏิเสธคนไข้บางรายเช่นกัน

ตามข่าวลือ ครั้งหนึ่งตระกูลใหญ่ต้องการจะจ้างผู้เชี่ยวชาญเจนคินสันให้ไปเป็นหมอส่วนตัวของตระกูล แม้พวกเขาเสนอเงินเดือนที่สูงลิ่วอย่างมหาศาลให้เขา แต่ผู้เชี่ยวชาญเจนคินสันก็ยังคงลงเอยด้วยการปฏิเสธพวกเขาไปอยู่ดี!

“ฉันต้องรออยู่ที่นี่นานแค่ไหนกัน? เมื่อคิดว่าฉันได้ใช้จ่ายไปถึง 77,000 ดอลลาร์เพียงเพื่อต้องรออยู่ในแถว!” นักธุรกิจที่ดูร่ำรวยคนหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงร้อนรนใจ ก่อนจะถอนหายใจออก

“อดทนหน่อยสิ มีผู้คนที่จ่ายไปกว่า 15,000 ดอลลาร์เพียงเพื่อค่าลงทะเบียน คุณรู้ไหม?” ใครบางคนจากแถวตอบกลับ

คลีนิกของผู้เชี่ยวชาญเจนคินสันเป็นสถานที่พิเศษอย่างแท้จริง ทั้งอาคารนี้ดูเหมือนกับคลีนิกโบราณแห่งหนึ่ง แม้แต่พนักงานที่ทำงานอยู่ที่นั่นก็สวมเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมคล้ายคลึงกับเสื้อผ้าจากยุค 90

“พวกเราใช้จ่ายไปเกือบ 46,000 ดอลลาร์ แต่พวกเรายังคงอยู่ที่ 45,000 ดอลลาร์เท่านั้น!” โมลลี่กล่าว ขณะที่เธอเดินกลับมาหาครอบครัวของเธอ พร้อมกับหมายเลขลงทะเบียนในมือ

“เข้าใจแล้ว…เอาล่ะ จำนวนไม่ใช่เรื่องสำคัญ…” จอร์จตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่ค่อนข้างขมขื่นก่อนจะถอนหายใจ

เมื่อคิดว่า 46,000 ดอลลาร์ เป็นเพียงแค่ค่าลงทะเบียนเท่านั้น พวกเขายังคงต้องจ่ายค่าธรรมเนียมที่สูงกว่านี้มากสำหรับค่าวินิจฉัยเมื่อเสร็จแล้ว

“ทำไมพวกเราต้องจ่ายเพียงเพื่อต่อแถวที่นี่ด้วยล่ะ? แล้วทำไมถึงมีคนจ่ายค่าลงทะเบียนแตกต่างกัน? ฉันสังเกตว่าคนอื่น ๆ จ่ายกัน 46,000 ดอลลาร์ และ 77,000 ดอลลาร์” ผู้หญิงที่เย็นชาจากก่อนหน้านี้ถาม

“อืม มันเหมือนการประมูลมาก…โดยพื้นฐานแล้ว ยิ่งคุณจ่ายมาเท่าไหร่ คุณก็จะได้รับการวินิจฉัยเร็วขึ้นเท่านั้น” จอร์จตอบกลับ

“โอ้! งั้นแล้วคน ๆ หนึ่งสามารถจ่ายราคาสูงสุดได้เท่าไหร่กัน?” ผู้หญิงที่เย็นชาคนนั้นถามอีกครั้ง