เมื่อหรี่ตาของเขา ขณะที่เขามองชายหนุ่มคนนั้น ที่ค่อย ๆ เคลื่อนออกไปที่ละน้อย ตั้งแต่จรดเท้า จากนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นมา “เฮ้นาย! หยุดอยู่ตรงนั้นก่อน!”
เขาการยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ ขอทานหนุ่มคนนั้นหวาดกลัวมากจนเขาเริ่มตัวสั่นด้วยความตกใจกลัวทันที เขามีน้ำตาคลอเบ้าขณะที่เขาลดสายตาลงก่อนจะขอร้อง “ค ครับ…? ได้โปรดเถอะครับ คุณผู้ชาย…คุณช่วยเจียดเงินและอาหารให้ผมบ้างได้ไหม…? ผมขอร้องคุณ…”
“…โยเอลเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเบา
เมื่อได้ยินชื่อนั้น ขอทานคนนั้นจึงสั่นสะท้านอย่างรุนแรง ขณะที่เขาเงยหน้าของเขาขึ้น ทันทีที่โยเอลมองเข้าไปในดวงตาของเจอรัลด์ ริมฝีปากของเขาก็เริ่มสั่นราวกับจะไม่มีวันพรุ่งนี้
“จ เจอรัลด์?” โยเอลถาม ขณะที่รู้สึกว่าน้ำตาของเขากำลังไหลอาบแก้ม
เขาถอดหน้ากากออกด้วยความไม่เชื่อ เจอรัลด์จับไหล่ของโยเอลไว้ทันทีก่อนจะตอบกลับ “ใช่! ใช่ ผมเอง โยเอล!”
“น้องชาย! งั้นนายก็ยังคงมีชีวิตอยู่สินะ!” โยเอลกล่าวขณะที่ไม้เท้าของเขาตกลงกับพื้น
“ผมเอง…โยเอล…คุณลงเอยเป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน…?” เจอรัลด์ถามด้วยความช็อก
อย่าลืมว่าโยเอลเคยที่เขาเคยรู้จักนั้นมีเสน่ห์และร่ำรวยมากในตอนนั้น มันแทบจะเป็นไปไม่ได้สำหรับเจอรัลด์ที่จะไม่รู้สึกเป็นทุกข์ หลังจากเห็นสภาพที่น่าสังเวชขนาดนี้ของพี่ชายของเขา
ครู่ต่อมา เมื่อเจอรัลด์นั่งตรงกันข้ามกับโยเอลตรงร้านค้าข้างถนนเดียวกันก่อนหน้านี้
เมื่อเขาเทน้ำเปล่าให้โยเอลก่อนจะลูบหลังเขาเบา ๆ อย่างอ่อนโยน จากนั้นเจอรัลด์ก็พูดขึ้น “กินช้า ๆ อาหารจะไม่ไปไหนหรอกน่า!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น โยเอลก็พยักหน้า แม้นั่นจะไม่ได้หยุดเขาจากการยัดอาหารเข้าไปในปากมากขึ้นต่อไปเลยจริง ๆ
“ผมไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าสิ่งต่าง ๆ มากมายขนาดนี้จะเกิดขึ้นในเพียงหกเดือนนี้… ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของผมเอง! พวกคุณทุกคนถูกลากเขามาในเรื่องนี้เพราะผม!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาเริ่มโทษตัวเอง
จากสิ่งที่โยเอลเล่าให้เขาฟังก่อนหน้านี้ แม้สิ่งต่าง ๆ ในเมย์เบอร์รี่ส่วนใหญ่ยังคงไม่ได้เปลี่ยนไปตลอดหกเดือนที่ผ่านมานี้ แต่ก็ไม่อาจพูดได้แบบเดียวกันกับคนเหล่านั้นที่อาศัยอยู่ภายใน
หลังจากเหตุการณ์ที่บังเกิดขึ้นกับเจอรัลด์ เจ็ตต์ก็มาที่เมืองเมย์เบอร์รี่ เนื่องจากโยเอลทึกทักเอาเองว่าเจ็ตต์ได้ปลิดชีวิตของเจอรัลด์ เขาจึงนำคนของเขาไม่กี่คนไปแก้แค้นเขาเป็นการส่วนตัว
อย่างไรก็ตาม มันชัดเจนตั้งแต่แวบแรกที่เห็นแล้วว่าพวกเขาไม่ได้ใกล้เคียงที่จะคู่ควรเป็นคู่ต่อสู่ของเจ็ตต์เลยด้วยซ้ำ
เพราะการโจมตีแต่แรกของโยเอล เจ็ตต์จึงทำมันให้เป็นจุดมุ่งหมายส่วนตัวของเขาที่จะทำให้ทุกคนที่เจอรัลด์รู้จัก ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนของเขา หรือใครก็ตามที่เคยทำงานให้เขาต้องทนทุกข์ทรมาน
ตามปกติแล้ว โยเอลก็เป็นคนที่เริ่มโจมตี เขาถึงลงเอยด้วยการทุกข์ทรมานอย่างมากที่สุด ก่อนที่เขาจะได้รับอนุญาตให้จากไป พวกเขาจึงทำให้มั่นใจว่าจะหักขาข้างหนึ่งของเขาเกินกว่าจุดที่จะรักษาได้ พวกเขาต้องการให้เขาประสบกับชีวิตที่เลงร้ายยิ่งกว่าการตายภายในเมย์เบอร์รี่
ราวกับว่านั่นยังไม่พอ เจ็ตต์ยังลอบฆ่าครอบครัวของลุงโฮลเดนทั้งหมดอย่างลับ ๆ อีกด้วย!
แน่นอน เจสสิก้ารู้เรื่องทั้งหมดนี้เป็นอย่างดี และแม้เธอโกรธเกินกว่าจะบรรยาย แต่ก็ไม่มีอะไรที่เธอสามารถทำได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน