มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 927

คืนต่อมาในคฤหาสน์ตระกูลคลอฟอร์ด ในนอร์ทเบย์ พ่อบ้านวิ่งเข้ามาในขณะที่ตะโกน “คุณผู้ชาย! ผมมีข่าวดีครับ คุณ!”

ขณะนั้นดีแลนกำลังอ่านหนังสือในห้องหนังสือของเขา เมื่ออนุญาตให้พ่อบ้านของเขาเข้าไป จากนั้นดีแลนจึงวางแว่นตาของเขาลง ก่อนจะนวดหัวคิ้วของเขาและพูดขึ้น “ว่ามา…”

“เกี่ยวกับคอร์ด โมลเดล ครับ! ในขณะที่คอร์ดและเจ็ตต์ทำเรื่องทุกอย่างที่พวกเขาสามารถทำได้เพื่อต่อต้านตระกูลของเราในหกเดือนที่ผ่านมานี้ พวกเราก็ได้รับข่าวจากแหล่งที่เชื่อถือได้ว่าเจ็ตต์หายตัวไปครับ!”

“อะไรนะ? เจ็ตต์หายตัวไปงั้นเหรอ?” ดีแลนกล่าว ขณะที่เขาลุกขึ้นยืนด้วยความประหลาดใจ

เจ็ตต์เป็นลูกชายคนที่สามของคอร์ดที่ค่อย ๆ สร้างอำนาจของเขาในหกเดือนที่ผ่านมา เขายังเป็นคนที่สร้างความรำคาญมากอย่างต่อเนื่องเช่นกัน โดยการก่อเรื่องให้คลอฟอร์ดอย่างจงใจ เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาสามารถทำได้

แม้ดีแลนเพียงเห็นเขาเป็นสัตว์ที่รบกวนตัวหนึ่งซึ่งไม่จำเป็นต้องจริงจังมากเกินไปก็ตาม แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าเจ็ตต์สร้างความน่ารำคาญอย่างต่อเนื่องให้ครอบครัวของพวกเขา อันที่จริงเขาน่ารำคาญมาก จนคลอฟอร์ดรู้สึกเหน็ดเหนื่อยที่จะจัดการกับเขาครั้งแล้วครั้งเล่า

เมื่อคิดว่าหนามยอกอกของพวกเขาหายตัวไปในตอนนี้!

“การที่เขาหายตัวไปไม่ใช่ข่าวดีที่สุดด้วยซ้ำ คุณผู้ชาย! แต่คอร์ดถอนกำลังคนส่วนใหญ่ของเขาคืนก่อน และย้ายพวกเขาไปที่อื่น! ในที่สุดตระกูลคลอฟอร์ดก็สามารถหายใจได้อีกครั้งแล้ว!” พ่อบ้านกล่าวด้วยความปิติยินดี

ดีแลนเองก็พยักหน้า ขณะที่รอยยิ้มก่อขึ้นบนใบหน้าของเขา

“อย่างไรก็ตาม…เท่าที่จำได้ เจ็ตต์เป็นลูกลายคนโปรดของคอร์ด…ตอนนี้ที่เขาหายตัวไป คุณคิดว่าคอร์ดจะสงสัยว่าครอบครัวเราเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ไหม?” พ่อบ้านถามด้วยการขมวดคิ้วบนใบหน้าของเขา

“เขาจะไม่คิดแน่นอน!” ดีแลนกล่าว ขณะที่เขาปิดหนังสือที่เขาอ่านอยู่ก่อนจะวางมันไว้ด้านข้าง

“คอร์ดไม่ได้โง่ ท้ายที่สุดแล้ว เขารู้เป็นอย่างดีว่าเจ็ตต์มีความชำนาญยังไง และเขาก็รู้ดีเช่นกันว่าแม้แต่การ์ดระดับสูงของตระกูลคลอฟอร์ดก็จะไม่สามารถแตะต้องเขาได้ด้วยซ้ำ! ฉันมั่นใจว่าคอร์ดเข้าใจว่าครอบครัวของเราจะไม่กล้าที่จะทำอะไรเช่นนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว! เนื่องจากนายพูดว่าเขาถอนกำลังคนของเขาที่เฝ้าจับตามองพวกเราไป นั่นก็ชัดเจนว่าพวกเขารู้ว่าพวกเราไม่ได้เป็นภัยคุกคาม! ถ้าจะให้ดีไปกว่านั้น นั่นก็หมายความว่าพวกเขากำลังมีปัญหาใหญ่ของพวกเขาเองที่จะต้องจัดการด้วย!” ดีแลนตอบกลับ ขณะที่เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่

“คุณพูดถูกต้องที่สุดครับ คุณผู้ชาย! ดูเหมือนว่าผมเพียงแค่คิดมากไปเอง!” พ่อบ้านกล่าวด้วยรอยยิ้ม ขณะที่เขาเฝ้ามองดีแลนหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา

“แม้กระนั้น ใครก็ตามที่จับเจ็ตต์ไปได้ภายในเมืองเมย์เบอร์รี่ ต้องเป็นปรมาจารย์ที่มีความชำนาญสูงแน่…ปรมาจารย์ที่เหนือกว่าคนมีฝีมือทั้งหลายด้วยซ้ำ! ฟินน์!” ดีแลนกล่าวด้วยสีหน้าจริงจังบนใบหน้าของเขา ขณะที่สายโทรออกเชื่อมต่อในที่สุด

“มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับ คุณผู้ชาย?”

“…อย่างไรก็ตาม! แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น วันนี้ก็ยังคงเป็นวันที่ดี! ท้ายที่สุดแล้ว เจ็ตต์ก็หายตัวไป! โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นที่เมาน์เทนท็อปวิลล่าและทั้งหมดยกเว้นลูกน้องของเจ็ตต์คนหนึ่งถูกฆ่าตายที่นั่น!” ดีแลนประกาศ

“อะไรนะ? ไอ้ชาติชั่วคนนั้นหายตัวไปงั้นเหรอ?” เจสสิก้ากล่าว ขณะที่เธอลุกขึ้นและหัวเราะ

“แน่นอนสิ! ปรมาจารย์บางคนได้ลักพาตัวเจ็ตต์ไป และไม่ว่าเขาทำมันเพื่อเหตุผลของตัวเขาเอง หรือเพื่อช่วยเหลือเรา มันก็ไม่สำคัญเพราะการกระทำของเขายังคงเป็นประโยชน์อย่างมากต่อตระกูลคลอฟอร์ด!” ดีแลนตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

“แต่ปรมาจารย์คนนั้นอาจเป็นใครกัน? พ่อรู้ถึงสังคมลับหรือตระกูลอื่น ๆ บ้างไหมคะนอกเหนือจากพวกโมลเดล?”

“ถ้ามีพ่อก็ไม่รู้เกี่ยวกับพวกเขาหรอก ไม่ว่าจะยังไงภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ พ่อรู้สึกว่าตระกูลของเราต้องการปรมาจารย์ที่มีประสิทธิภาพสูงเช่นนี้อย่างเร่งด่วนเป็นยิ่ง เพื่อช่วยช่วยจัดการกับโมลเดล ถ้าพวกเราหาเขาพบจริง พ่อก็จะเต็มใจที่จะเสนอทรัพย์สินหนึ่งในสามของตระกูลเพื่อเป็นสิ่งจูงใจให้ปรมาจารย์ท่านนั้นช่วยเหลือเรา!”

ในการตอบสนองของเจสสิก้า และคนอื่น ๆ พยักหน้าเห็นด้วย

ในเวลาเดียวกัน ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของภูมิภาค รถบัสคันหนึ่งกำลังขับไปยังจังหวัดพาราไดซ์อย่างช้า ๆ