มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 929

“ฉันกำลังพูดความจริง!” หญิงสาวกล่าวเสริม ขณะที่เธอขมวดคิ้วแน่น

“เฮ้ เจ้าอ้วน! ช่วงเหอะน่า! เธอเป็นคนสวยอยู่ดี! ถ้านายยืนกรานจริง ๆ งั้นก็นี่! เอาสามดอลลาร์ไปจากฉันแทนแล้วกัน!” หนึ่งในผู้โดยสารเสนอ ขณะที่เขาหัวเราะออกมา

“พูดเป็นเล่น! เมื่อคิดว่าผู้หญิงเช่นนี้มีอยู่จริงล่ะก็! อยากจะกินแต่ไม่เต็มใจที่จะจ่ายสามดอลลาร์ด้วยซ้ำเนี่ยนะ!” ผู้ชายตัวอ้วนมุ้ยปาก

เมื่อได้ยินแบบนั้น หญิงสาวก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม

ทันทีหลังจากนั้น อย่างไรก็ตาม ความดุร้ายสั้น ๆ ฉายผ่านในดวงตาของเธอขณะที่เธอพูดขึ้นมา “ถ้านายต้องการเงินฉันมากขนาดนั้น งั้นก็ลงจากรถบัสไปกับฉันในภายหลัง ถ้านายกล้ารับคำท้า อย่าว่าแต่สามดอลลาร์เลย ฉันจะให้นายสามพันดอลลาร์ถ้านายต้องการ! ว่าไง?” ผู้หญิงคนนั้นถามอย่างเย็นชา

“ผมจะบอกคุณให้นะ ทำไมผมจะไม่กล้าทำแบบนั้นล่ะ! อย่างไรก็ตาม คุณพูดมันด้วยตัวเองนะว่าคุณจะมอบสามพันดอลลาร์ให้ผม! มันยังไม่สายมากเกินไปที่คุณจะคืนคำพูดนั้น!” ผู้ชายตัวอ้วนตอบกลับ ขณะที่เขาแสดงอาการดูถูก

“ตกลง!” หญิงสาวตะโกนใส่ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึก

ตลอดบทสนทนาของพวกเขา ผู้ชายในชุดดำก็แอบมองไปที่หญิงสาวคนนั้นอยู่ตลอด แม้คิ้วข้างหนึ่งของเขาเลิกขึ้น แต่เขาก็รีบถอนสายตาของเขาไปก่อนที่ใครก็ตามจะทันได้สังเกตเห็น

เป็นตอนที่เรื่องต่าง ๆ จัดการได้แล้วในครู่ต่อมาภายหลังเมื่อหญิงสาวคนนั้นตะโกนออกมา “หยุดรถบัส คนขับ!”

“ที่นี่เหรอ? ที่ไหนก็ไม่รู้เนี่ยนะ? คนสวย คุณจะตกค้างอยู่ที่นี่คนเดียวถ้าผมปล่อยคุณลงที่นี่!” คนขับรถตอบกลับด้วยเจตนาดีเท่านั้น

“ไม่ใช่เรื่องของคุณ หยุดรถได้แล้ว!”

เมื่อได้ยินคำตอบแน่วแน่แต่เย็นชาของเธอ คนขับรถจึงไม่มีทางเลือกนอกจากทำตาม

เมื่อรถบัสหยุดเคลื่อนที่แล้ว หญิงสาวคนนั้นก็มองไปที่ผู้ชายตัวอ้วน ก่อนจะถือกล่องสีขาวของเธอและลงจากรถไป

ด้วยถุงขนมปังกรอบของเขาในมือ จากนั้นผู้ชายตัวอ้วนก็ตามเธอลงไปก่อนจะพูดขึ้น “ฮึ่ม! ผมอยู่นี่แล้ว! สามพันดอลลาร์อยู่ไหนล่ะ?”

ขณะที่คนขับรถบัสยังคงมองไปที่พวกเขาทั้งสองคนต่อไป เขาก็แปลกใจที่เห็นผู้ชายชุดดำ ตามด้วยผู้ชายสองคนที่ดูอ่อนแอ ลงจากรถบัสไปเช่นกัน

ความประหลาดใจของเขากลายเป็นความกังวล เมื่อเขาเห็นผู้ชายร่างใหญ่อีกห้าคนกำลังถือกระเป๋าเดินทางของพวกเขาลงจากรถบัสไป!

“พวกคุณทั้งหมดกำลังทำบ้าอะไรเนี่ย? พวกเราอยู่ครึ่งทางเท่านั้นนะ!”

แม้เขาสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นที่นั่น แต่เขาก็อายุมากและมีประสบการณ์พอที่จะรู้ว่า เขาไม่ควรอยู่เพื่อสอดส่องดู เป็นผลให้เขาขับจากไปพร้อมกับผู้โดยสารที่ยังคงเหลืออยู่

“ฮ่าฮ่า! พวกเราจะอยู่เป็นเพื่อนคุณยังไงก็ได้ที่คุณต้องการ!”

เมื่อพูดไปแบบนั้น ผู้ชายคนนั้นก็กำลังจะโผเข้าหาเธอเมื่อเธอถามขึ้นมาฉับพลัน “หัวหน้าของพวกนายชื่อฮันเซลใช่ไหม?”

“…ฮะ? เธอ…เธอรู้ชื่อของเขาได้ยังไง?” ผู้ชายคนนั้นถาม ขณะที่พวกเขาสบตากันด้วยความประหลาดใจ

“แน่นอนสิฉันจะต้องรู้จักชื่อของเขา! ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็จะตายโดยน้ำมือของฉันในเร็ว ๆ นี้! ก็เหมือนกับคนไร้ค่าห้าคนที่น่าขยะแขยงอย่างนายไง!” หญิงสาวคนนั้นเยาะเย้ย

“อะไร”

ก่อนที่พวกเขาจะทันได้พูดอะไรอื่น คนงามคนนั้นก็ดึงมีดสั้นออกมาจากไหนไม่รู้อย่างรวดเร็ว และเริ่มเฉือดแทงพวกเขา!

ใช้เวลาเพียงหนึ่งหรือสองวินาทีเท่านั้นที่ผู้ชายทั้งห้าจะล้มลงกับพื้น โดยการจับคอที่ถูกตัดยาวลึกอย่างสาหัสไว้แน่น ขณะที่พวกเขาหยุดเคลื่อนไหลไปในท้ายที่สุด

“ฮ ฮะ?!” ผู้ชายตัวอ้วนตะโกนขึ้น ขณะที่เขาเริ่มตัวสั่นด้วยความกลัวทันที

แม้แต่ผู้ชายชุดดำก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าตาขวาของเขากระตุกเล็กน้อยกับสิ่งที่เห็นตรงหน้าเขา