มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 932

เจอรัลด์พยักหน้า ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น

“…ให้ตาย มันดีที่สุดที่พวกเราไม่ได้ไปไกลกว่านี้ น้องชาย! จากสิ่งที่ฉันเคยได้ยินมา ยุงพวกนั้นไม่แม้แต่จะทิ้งร่องรอยใด ๆ ของผิวหนังเหยื่อของพวกมันเลยด้วยซ้ำ! พวกเราถูกกระสุนยิงยังดีกว่าต้องทนต่อการโจมตีของยุงพิษนะ!” ผู้ชายตัวอ้วนกล่าว รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา

“คุณน่าจะคิดถึงเรื่องนั้น ในขณะที่คุณวิ่งมาหาผมก่อนหน้านี้ ความจริงที่ว่าคุณทำแบบนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่รังเกียจที่ผมจะตายด้วยกันกับคุณตั้งแต่แรกอยู่แล้วหรอกเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขายิ้มขบขันแกมเหน็บแนม

อย่างไรก็ตาม ผู้ชายตัวอ้วนก็แทบจะไม่สำนึกผิดใด ๆ ด้วยซ้ำ เพราะเขารู้สึกกลัวมากเกินไปว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน

เจอรัลด์เองก็กำลังคำนวนโอกาสของเขาในการมีชีวิตรอด ถ้าเขาพยายามต่อสู้กับผู้ชายพวกนั้น สุดท้ายแล้ว เขามั่นใจว่าผู้ชายพวกนั้นจะถล่มยิงจากระยะไกลทันทีที่พวกเขาเห็นเขาแน่ การหลบซ่อนยังคงเป็นไปได้ ณ จุดนั้น แต่เขาจะยังคงลงเอยด้วยการได้รับบาดเจ็บ! ไม่มีสิ่งด้านดีที่เป็นความหวังใด ๆ ในการเผชิญหน้ากับผู้ชายพวกนั้นในตอนนี้

ด้วยข้อสรุปเช่นนั้นในใจ เจอรัลด์จึงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเล็กน้อยอย่างขมขื่น ก่อนจะพูดขึ้น “เอาน่า ตามผมมา มีถ้ำภายในหุบเขาแห่งนี้ ซึ่งพวกเราสามารถหลบซ่อนอยู่ในนั้นได้สักพัก! เนื่องจากเธอเสียเลือดมากเกินไปในตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้จำเป็นต้องพักผ่อนอย่างเต็มที่ ไม่อย่างงั้นชีวิตของเธอก็จะตกอยู่ในอันตรายได้เร็ว ๆ นี้!”

“จ จริงเหรอเนี่ย?” ผู้ชายตัวอ้วนถามด้วยความประหลาดใจ

เขาส่ายหัวของเขา เจอรัลด์ยังคงนำทางต่อไปจนถึงสุดท้าย พวกเขาทั้งสามคนก็มาถึงถ้ำที่เจอรัลด์เอ่ยถึง

ดูเหมือนจะมียุงน้อยกว่ามากรอบ ๆ พื้นที่บริเวณนี้เช่นกัน

“ช่างอัศจรรย์ใจอะไรอย่างงี้! เมื่อคิดว่ามีจุดภายในเขตความตายแห่งนี้ที่ยุงเหล่านั้นจะไม่มารวมตัวกันรอบ ๆ!” ผู้ชายตัวอ้วนกล่าว ขณะที่เขาวางหญิงสาวที่หมดสติไปแล้วในตอนนี้ลงกับพื้นอย่างอ่อนโยน

“เห็นพืชสีเขียวข้างนอกนั่นไหม? ตามปกติแล้วกลิ่นของพวกมันขับไล่ยุงได้! ด้วยพืชจำนวนมากมายขนาดนั้นอยู่นอกถ้ำ ยุงจะไม่โจมตีพวกเราในเร็ว ๆ นี้อย่างแน่นอนตราบใดที่พวกเราอยู่ในนี้กัน!”

ด้วยความรู้มากมายเกี่ยวกับพืชสมุนไพรของเจอรัลด์ จึงไม่แปลกที่ทำไมเขาถึงรู้คุณสมบัติของพืชนั้นได้

ขณะที่เจอรัลด์เริ่มตรวจดูอาการบาดเจ็บของหญิงสาวที่ไม่ได้สติคนนั้น ไม่นานเขาก็ได้ยินเธอถามขึ้น “…นาย…เป็นใครกันแน่ น้องชาย…? นายรู้มากมายขนาดนี้ได้ยังไง…?”

เมื่อเขาหันไปมองหน้าเธอ เธอก็กำลังขมวดคิ้วอยู่ ขณะที่เธอถามคำถามนั้น

“ตัวตนของผมไม่ใช่เรื่องสำคัญ ไม่ว่าจะยังไง ถ้าบาดแผลเหล่านี้ไม่ได้รับการรักษาในเร็ว ๆ นี้ คุณจะตายภายในไม่กี่ชั่วโมงนี้! เกิดอะไรขึ้นกับพวกคุณทั้งคู่ล่ะ? ทำไมผู้ชายพวกนั้นถึงไล่ล่าคุณกัน?”

เมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอพูดกับผู้ชายร่างใหญ่ห้าคนก่อนจะฆ่าพวกเขา เจอรัลด์จำได้ว่าเธอพูดว่า เธอต้องการลอบฆ่าใครบางคน จากสภาพปัจจุบันของเธอ มันก็ชัดเจนมากว่าภารกิจของเธอล้มเหลว