หนึ่งชี่วโมงภายหลัง เมื่อเจอรัลด์เดินออกมาจากหุบเขานั้นในที่สุด
เจอรัลด์เองเอาชีวิตรอดออกมาได้เพราะเสี้อคลุมตัวยาวที่เขาสวมอยู่ได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อปกป้องเขาจากยุงทั้งหลายที่นั่น
ขณะที่เขาสวมเสื้อผ้าปกติอย่างรวดเร็ว เขาก็นึกถึงช่วงเวลาอันน่าสังเวชของเจ็ตต์ ขณะที่เขาตายอย่างช้า ๆ เพียงแค่ไม่กี่นาทีก่อน
ในที่สุดการแก้แค้นของเขาก็ทำให้เจอรัลด์รู้สึกถึงความรู้สึกความพอใจได้ หลังจากนานมาแล้ว แม้ว่าคนของคอร์ดจะสามารถตามรอยลูกชายของเขามาจนถึงพื้นที่ภูเขาแห่งนี้ได้ แต่เจอรัลด์ก็มั่นใจว่าหุบเขาป่าพิษแห่งนี้จะเป็นสถานที่สุดท้ายที่พวกเขาคิดที่จะค้นหา
ถ้าทั้งหมดเป็นไปตามที่เขาคิดไว้ คอร์ดก็จะยังคงค้นหาเจ็ตต์ต่อไปอีกสักพักแน่นอน ในระหว่างช่วงเวลานั้น ในที่สุดครอบครัวของเจอรัลด์ก็จะมีโอกาสได้พักผ่อนกันบ้างชั่วคราว
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเจอรัลด์จะไม่สามารถย้อนกลับไปยังเวสตันได้สักพัก เขารู้ว่าเขาจำเป็นต้องรีบหาที่อื่นเพื่อล่าถอย อย่างน้อยก็สำหรับช่วงนี้
โดยการสะพายกระเป๋าเป้ของเขา เมื่อเขาเปลี่ยนชุดเสร็จ เขาดูเหมือนกับนักศึกษาที่เพิ่งจบใหม่ เขามีท่าทางที่เรียบง่ายและปราศจากเครื่องตกแต่ง ก็เหมือนกับที่เขาเคยเป็นในสมัยนั้น
และในขณะที่เชากำลังตัดสินใจว่าจะมุ่งหน้าไปยังทิศทางไหน ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงการเร่งเครื่องของมอเตอร์ดังมาจากเนินเขา
เมื่อหรี่ตาของเขา ไม่นานเจอรัลด์ก็เห็นรถออฟโรดกำลังไล่ตามผู้คน เห็นได้ชัดว่ากำลังหมดแรง ซึ่งตอนนี้กำลังวิ่งมาทางเขา เขาจำพวกเขาทั้งคู่ได้ทันที
พวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคนขายขนมปังกรอบตัวอ้วนกับคนงามที่สวมกางเกงหนังสีดำจากก่อนหน้านี้!
“เป็นพวกเขาเอง…” เจอรัลด์พูดกับตัวเองขณะที่เขารีบสวมหมวกแก๊ปและลดปีกหมวกลงต่ำเล็กน้อย
“ช ช่วยด้วย! คนเหล่านั้นกำลังพยายามที่จะฆ่าพวกเรา!” ผู้ชายตัวอ้วนตะโกน
เมื่อตรวจดูอย่างใกล้ชิด เจอรัลด์สังเกตเห็นว่าหญิงสาวคนนั้นได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส และขาของเธอมีเลือดไหลออกค่อนข้างมาก เขายังสังเกตเห็นว่ากล่องสีขาวที่เธอถือไปทั่วก่อนหน้านี้ตอนนี้ก็เป็นสีดำไปแล้วเช่นกัน
“น น้องชาย ได้โปรด! ช่วยพวกเราด้วย! คนเหล่านั้นมีปืน!” ผู้ชายตัวอ้วนร้องออกมาอีกครั้งด้วยความสิ้นหวังของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน