มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 954

หลังจากที่ได้เห็นรถหรูเหล่านั้นทั้งหมด ผู้หญิงทุกคนที่นั่นจึงยิ่งอิจฉามากขึ้น เมื่อพวกเธอพบว่าจริง ๆ แล้วควินแลนเกี่ยวข้องกับกองกำลังทั้งห้านั้น

“ทำไมคุณถึงไม่ทำงานให้กับกลุ่มของคุณละถ้างั้น?” เพื่อนร่วมงานอีกคนถาม

“ฮ่าฮ่า! ผมไม่อยากจะทำงานในเขตเมืองทาลโก้ตอนนี้ เนื่องจากความวุ่นวายทั้งหมดที่รอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป ที่เพิ่งก่อตั้งใหม่ก่อเรื่องขึ้น กองกำลังทั้งห้าจะต้องเชื่อฟังกลุ่มนั้นกันในตอนนี้ รู้ไหมครับ? นอกจากนี้ พ่อของผมก็บอกผมว่ามันจะดีกว่าสำหรับผมที่จะออกมา และพยายามเลี้ยงชีพตัวเองก่อน” ควินแลนตอบกลับ ขณะที่เขาส่ายหัวของเขาด้วยรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้าของเขา

เมื่อได้ยืนแบบนั้น มาร์จอรีก็ยิ้มบาง ๆ เมื่อคิดว่าควินแลนมั่นคงและเป็นผู้ใหญ่ขนาดนี้!

“พ่อของคุณมีเหตุผลนะคะ คุณโยซอน ท้ายที่สุดแล้ว คุณก็ยังคงอายุน้อยอยู่ ดังนั้นใครจะไปรู้? บางทีคุณอาจจะสามารถจุดประกายทางออกใหม่ โดยการผจญภัยเพิ่มเติมอีกเล็กน้อย และการหาเลี้ยงชีพเพื่อตัวคุณเองที่นี่ก็ได้!” มาร์จอรีกล่าวด้วยรอยยิ้ม ขณะที่เธอเข้าไปใกล้ควินแลนมากขึ้น

“ฉันเห็นด้วย!”

ตอนนี้พวกผู้หญิงค่อย ๆ เข้าไปใกล้ควินแลนกันมากขึ้น ขณะที่เขาลงรายละเอียดเกี่ยวกับเหตุการณ์ใหญ่ที่เกิดขึ้นไม่นานมานี้ ในทั้งเขตเมืองทาลโก้และเมืองเฮฟเวินลี

ขณะที่พวกเขาพูดคุยกันอย่างมีความสุข เจอรัลด์จึงทำได้เพียงแค่หัวเราะอย่างขมขื่นเท่านั้น ขณะที่เขาส่ายหัวของเขาอยู่ด้านข้าง เขาคุ้นชินกับฉากเหล่านี้มานานแล้ว

เมื่อเห็นว่าตอนนี้เจอรัลด์กำลังถูกเมินเฉย ควินแลนก็พบว่าตัวเองเริ่มอิ่มอกอิ่มใจอย่างมาก

เนื่องจากเจอรัลด์ไม่มีการบรรยายในช่วงเช้า เขาจึงนั่งอยู่ในสำนักงานตลอดเวลาจนกระทั่งตอนเที่ยงมาถึง

เมื่อใกล้เวลามื้อเที่ยง เจอรัลด์ก็หันไปมองมาร์จอรีที่นั่งถัดจากเขา ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้พวกเราก็มุ่งหน้าไปยังโรงอาหารกันดีไหมครับ คุณสวิฟต์ ผมเลี้ยงเอง”

เขาเพียงเริ่มชวนเธอออกไปทานอาหารก่อน ก็เพราะเธอเป็นคนชวนเขาออกไปทานมื้อเที่ยงก่อนหน้านี้เมื่อเช้านี้เท่านั้น ท้ายที่สุดแล้ว เจอรัลด์ก็ยังคงใหม่และยังไม่คุ้นเคยกับสภานที่ของมหาวิทยาลัย

นอกเหนือจากนั้น เขาก็ไม่ได้มีความคิดที่ไม่จำเป็นใด ๆ เลยจริง ๆ

“ขอโทษด้วยค่ะ คุณคลอฟอร์ด แต่ฉันมีธุระบางอย่างให้เข้าร่วมตอนเที่ยง ฉันเกรงว่าฉันจะไม่สามารถไปร่วมกับคุณได้ในครั้งนี้” มาร์จอรีตอบกลับ ขณะที่เธอยืดผมเธอให้ตรงอย่างอ่อนโยน

“เข้าใจแล้วครับ ผมจะไปที่นั่นด้วยเองแล้วกัน” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาพยักหน้าให้เธอก่อนจะมุ่งหน้าออกไป

แม้เมืองเฮฟเวินลีเป็นสถานที่วุ่นวายอย่างไม่ต้องสงสัย แต่มันก็เพรียบพร้อมไปด้วยสิ่งจำเป็นทั้งหมดเช่นสถาบันการแพทย์ สถาบันการศึกษา และอื่น ๆ