เมื่อเงยหน้าขึ้น เจอรัลด์ก็เห็นว่าเป็นเพื่อนร่วมงานหญิงอีกคนที่อยู่ทีมเดียวกันกับเขา
เมื่อเห็นว่าพวกเธอบังเอิญพบเขา ขณะที่พวกเธอกำลังมองหาที่นั่งเพื่อจะนั่งทานอาหารกัน เจอรัลด์จึงยิ้มพร้อมกับพยักหน้าให้ ขณะที่เขามองไปที่พวกเธอ
อย่างไรก็ตามไม่มีพวกเธอคนไหนดูเหมือนจะสนใจรอยยิ้มของเขาเยด้วยซ้ำ ความจริงแล้ว เพื่อนร่วมงานบางคนยังพบว่าตัวเองกำลังเอามือป้องปากด้วยความขบขันกันขณะที่พวกเธอพูดขึ้นมา “ช่างน่าประหลาดใจอะไรอย่างนี้! คุณไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ ใช่ไหม? ทำไมคุณถึงตัดสินใจทานอาหารที่นี่ แทนที่จะเป็นสถานที่อื่น ๆ ล่ะ?”
หลังจากพูดไปแบบนั้น พวกเธอก็เพียงหันหลังกลับจากไปกัน
ไม่กี่วินาทีต่อมา หนึ่งในเพื่อนร่วมงานก็พูดขึ้นมา “ฮะ? เฮ้ ดูนั่นสิ! คุณโยซอนและคุณสวิฟต์หนิ! ไงคะ!”
ทันทีที่พวกเธอเห็นควินแลน อารมณ์ของพวกเธอก็เปลี่ยนไปในทันที พวกเธอยิ้มให้ ขณะที่พวกเธอโบกมือให้เขากัน
“ช่างบังเอิญอะไรอย่างนี้ครับ! ทำไมคุณไม่นั่งกับพวกเราล่ะ? ถ้าผมรู้ว่าคุณจะมาทานอาหารกันที่นี่ ผมก็คงจะเชิญพวกคุณทั้งหมดมาด้วยกันแล้วอย่างแน่นอน!” ควินแลนกล่าวด้วยรอยยิ้มสดใส
“ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ ถ้าพวกเราจะนั่งด้วย?” เพื่อนร่วมงานหญิงสองสามคนถาม
อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุดพวกเขาทั้งหมดจึงลงเอยด้วยการนั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน โดยพูดคุยและหัวเราะในหมู่กันเอง
แม้เจอรัลด์รู้ดีว่าเขาเป็นคนไม่สำคัญ เมื่ออยู่ต่อหน้าควินแลน แต่เขาก็ไม่ต้องการจะติดต่อกับเพื่อนร่วมงานของเขามากขนาดนั้นอยู่ดี ท้ายที่สุดแล้ว การเป็นมิตรกับพวกเขาก็ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของภารกิจของเขา
เจอรัลด์เพียงหวังว่าเขาจะสามารถพบกับทิวลิปได้ในเร็ว ๆ นี้
เมื่อการประชุมช่วงบ่ายสิ้นสุดลงในเวลาต่อมา เจอรัลด์ก็เตรียมสอนชั้นเรียนแรกของเขา เมื่อเข้ามาในชั้นเรียน เจอรัลด์ก็เห็นว่ามีนักศึกษามากกว่าสามสิบคนอยู่ในชั้น ถึงอย่างนั้นคนที่เป็นที่สนใจมากที่สุดในหมู่พวกเขาทั้งหมดก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากทิวลิป
แต่การวางตัวของเธออย่างเดียว ก็ทำให้ใครก็ตามที่เห็นเธอรู้ได้ในทันทีว่าเธอเป็นหัวหน้าของชั้นเรียน
เนื่องจากการบรรยายครั้งแรกเป็นบทเรียนที่จำเป็นต้องทำการทดลอง เจอรัลด์จึงพานักเรียนของเขาไปยังห้องปฏิบัติการ เพื่อที่พวกเขาจะได้สังเกตตัวอย่างกันที่นั่น เขาคิดว่ามันจะเหมาะสมสำหรับพวกเขาที่จะได้สังเกตสิ่งต่าง ๆ อย่างใกล้ชิด เนื่องจากหัวข้อที่เขากำลังจะสอนนั้นค่อนข้างเป็นหัวข้อที่สำคัญมากในหลักสูตรชีววิทยา
ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นที่พวกเขาจะไม่ต้องอยู่แต่ในชั้นเรียน นักเรียนจึงรีบคว้าสมุดบันทึกของพวกเขา และตามเจอรัลด์ออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน