มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 994

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงร้องของความทุกข์ทรมานก็ค่อย ๆ หายไป จากนั้นเจอรัลด์ ยูกิ และคนของเขาก็กลับเข้าไปในคฤหาสน์

เมื่อมาถึงที่นั่น เจอรัลด์ก็บอกให้ยูกินอนลงและพักผ่อนก่อน เมื่อหันไปมองเวลสัน จากนั้นเขาก็พูดขึ้นมา “เช่นนั้น ในเวลานี้สเวนอยู่ที่ไหนกัน?”

“หลังจากตรวจสอบดู พวกเราพบว่าเขาจะจัดงานเลี้ยงที่โรงแรมเมืองเฮฟเวินลีในขณะนี้ครับ เขาได้เชิญผู้มีอิทธิพลหลายคนจากเมืองเฮฟเวินลีไปที่นั่น เพราะเขาต้องการให้พวกเขามาต้อนรับการกลับมาของเขา นอกจากนี้ พวกเราก็พบว่าแม้ว่าเดรก, ไทสัน และวิสเลอร์จะถูกทรมาน แต่ชีวิตของพวกเขาก็ยังคงไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายใด ๆ อย่างน้อยก็สำหรับตอนนี้”

“จากการสืบสวนของพวกเรา พวกเรายังรู้มาเช่นกันว่าสเวนได้ไปยังประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เมื่อครึ่งปีก่อน เพื่อทำให้ตัวเองแข็งแรงขึ้น ด้วยเหตุนั้นในตอนนี้เขาจึงมีทักษะที่ยอดเยี่ยมมากในด้านแสนยานุภาพของเขา” เวลสันตอบกลับ ขณะที่เขายิ้มอย่างค่อนข้างขมขื่น

“เข้าใจแล้ว งั้นพวกเราควรจัดการกับเขาตอนนี้ก่อนที่เขาจะมีโอกาสมาก่อเรื่องใด ๆ ในอนาคต คุณอยู่ที่นี่ดูแลยูกิให้ผม ในขณะที่ผมไปช่วยคนของเขาแล้วกัน เวลสัน” เจอรัลด์กล่าว

“แต่นายน้อยครับ คุณยังไม่ได้ดื่มเลือดศักดิ์สิทธิ์…ด้วยในเวลานี้อารมณ์ของคุณยังคงไม่แน่นอน ผมเกรงว่า…”

มีเหตุผลที่ดีที่ทำไมเวลสันถึงฟังดูเป็นกังวลขนาดนี้ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เจอรัลด์ไม่มีปัญหาในการฆ่าคนอื่น ๆ เมื่อเขาออกจากการฝึกฝน แต่เวลสันกลัวว่าเขาจะเริ่มกลายเป็นเย็นชามากขึ้นเรื่อย ๆ เท่านั้น

“ผมสามารถควบคุมมันได้”

ดังนั้นเจอรัลด์จึงเลือกคนประมาณสามสิบคนไปกับเขาก่อนจะเริ่มออกเดินทางไปยังโรงแรมนั้น

ในขณะเดียวกัน ที่โรงแรมเอง ก็รู้สึกได้ถึงความเย็นกระทันหันขณะที่ยามค่ำคืนมืดมนขึ้นเรื่อย ๆ

ทั้ง ๆ มีอารมณ์เศร้าหมอง เสียงผู้หญิงคนหนึ่งก็ตะโกนขึ้นมา “ทำไมเธอยังคงวิ่งไปทั่วอยู่ได้? แม่พยายามตามหาเธอไปทั่วทุกที่! ด้วยเหตุที่บอสสเวนกลับมาในวันนี้และเหตุการณ์เลวร้ายล่าสุดในเมืองเฮฟเวินลี เธอควรจะระวังตัวให้ดีนะ!”

เจ้าของเสียงคือผู้หญิงที่ดูเป็นผู้ใหญ่และน่าเย้ายวน ซึ่งดูอายุประมาณยี่สิบสี่ปีได้ โทนเสียงของเธอยังบ่งบอกว่าเธอเป็นคนสวยที่ฉลาดในระดับหนึ่ง

สำหรับหญิงสาวอีกคนที่เธอกำลังคุยด้วย เธอดูเหมือนจะเด็กกว่าอยู่เล็กน้อย ด้วยอายุประมาณยี่สิบปี ถึงกระนั้น เธอก็มีเสน่ห์ไม่แพ้กันกับผู้หญิงที่อายุมากกว่าคนนั้น

ในเวลานี้พวกเธอทั้งคู่กำลังยืนอยู่ตรงทางเข้าของโรงแรม และเมื่อตระหนักได้ว่าพวกเธอกำลังทำตัวเสียงดังอย่างไร ผู้หญิงที่อายุมากกว่าจึงจับผมของเธอให้ตรงก่อนจะพูดขึ้น “ตอนนี้ก็มาด้วยกันและเข้าไปข้างในกันได้แล้ว!”

“ก็ได้…จริง ๆ แล้ว พี่ไปก่อนได้เลย ฉันออกมาที่นี่ในตอนแรกก็เพื่อจะรับอากาศบริสุทธิ์สักหน่อย รู้ไหม? ฉันจะมุ่งหน้ากลับเข้าไปที่นั่นแปป ๆ นี่แหละ” ผู้หญิงที่อ่อนวัยกว่าตอบกลับ

“…เอาล่ะ แต่เธอไม่ควรจะโกหกฉันนะ…สัญญากับฉันว่าเธอจะมุ่งหน้าเข้าไปอีกครั้งเมื่อเธอรู้สึกดีขึ้นแล้ว โอเคไหม?” ผู้หญิงคนนั้นกล่าวด้วยโทนเสียงวิตกกังวลเล็กน้อย ก่อนจะจากไปในท้ายที่สุด

อย่างไรก็ตามมันชัดเจนว่าหญิงสาวคนนั้นไม่ได้กระตือรือร้นที่จะกลับเข้าไปด้านในมากนัก เมื่อหมอบลงอยู่กับพื้น เธอหยิบก้อนหินสองสามก้อนขึ้นมาก่อนจะโยนพวกมันทั้งหมดไปทั่วสถานที่ทีละก้อน