มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 998

“เอาล่ะครับ ในตอนนั้น ท่านลอร์ดเองก็รู้สึกยุ่งยากกับปีศาจภายในของเขา เป็นผลให้เขาค้นหาไปทั่วทุกที่เพื่อหาวิธีที่จะควบคุมอารมณ์ของเขาได้ดีขึ้น ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ตระหนักได้อย่างเต็มที่ว่า จนกว่าเขาจะจัดการพรมังกรได้อย่างง่ายดายและอย่างชำนาญ เขาจะไม่สามารถบรรลุสถานะของบุคคลในตำนานได้อย่างแท้จริง”

“เขาเริ่มโดยการไปเยี่ยมพระภิกษุและนักบวชคนอื่น ๆ ท่านลอร์ดแอบไปที่เวสตันเช่นกัน เพื่อค้นหาปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียงสองสามคนด้วยความหวังว่าเขาจะสามารถได้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับปัญหาของเขา อย่างไรก็ตาม ไม่นานหลังจากการค้นหาของเขาเริ่มต้นขึ้น ในวันหนึ่งท่านลอร์ดก็ลงเอยด้วยการฆ่าใครบางคนเพียงเพราะบุคคลนั้นพูดบางอย่างผิดไป!”

“ด้วยเหตุนี้ เขาจึงหยุดพยายามที่จะเสาะหาความช่วยเหลือ ด้วยความกลัวว่าเขาจะลงเอยด้วยการเข่นฆ่าคนบริสุทธิ์อีกคน ช่างน่าประหลาดแท้ ที่ว่าเขาพบคำตอบของคำถามของเขาเองในวันหนึ่ง ในช่วงเวลาการรู้แจ้งของเขา เขาผนึกกำลังของเขาไว้และกลับไปใช้ชีวิตปกติอย่างมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น เขาก็ดูเหมือนกับชายชราผู้โดดเดี่ยว ท่านลอร์ดไม่ทำตัวให้เป็นจุดสนใจอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่เมื่อเขาฝึกฝนทักษะได้อย่างชำนาญแล้ว เขาก็ทำลายผนึกอีกครั้ง และตั้งแต่นั้นมา เขาก็รู้ว่าเขาได้กลายมาเป็นหนึ่งในบุคคลในตำนานอย่างแท้จริงแล้ว”

“เนื่องจากวิธีการทำสิ่ง ๆ นั้นจะต้องมีความตั้งใจแน่วแน่สูงอย่างมาก มันก็ไม่ใช่สำหรับทุกคนเลยทีเดียว ถึงอย่างนั้นเนื่องจากคุณเคยใช้ชีวิตแร้นแค้นมาก่อน และคุณก็เป็นคนมีจิตใจที่ดีอย่างแท้จริง ผมคิดว่าคุณควรลองดูนะครับ” เวลสันอธิบาย

เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็พยักหน้าก่อนจะตอบกลับ “เอาล่ะ คุณปู่ก็สอนวิธีผนึกกำลังให้ผมแล้ว…ผมจะทำมันดู ท้ายที่สุดแล้ว ผมก็จะพยายามให้ดีที่สุดที่จะอยู่ให้ห่างจากการโต้แย้งและการต่อสู้ เพราะผมยังไม่มีเลือดศักดิ์สิทธิ์ นอกจากนี้ โดยการผนึกกำลังทั้งหมดนั้น ผมควรจะสามารถจัดการกับกำลังของผมได้อย่างสบายขึ้นเร็ว ๆ นี้ ถ้าโชคดี ผมก็จะสามารถเข้าไปในดินแดนลึกลับในตำนานได้เร็วขึ้นเช่นกัน”

“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ เวลสัน!” เจอรัลด์กล่าวเสริม ขณะที่เขายิ้ม

ทันทีที่ประโยคของเขาสิ้นสุดลง ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมา หลังจากได้รับอนุญาตจากเจอรัลด์ให้เข้ามาได้ ยูกิก็รีบเข้ามาทันทีก่อนจะพูดขึ้น “นายท่าน!”

“เป็นอะไรไป ยูกิ?”

“ฉัน…ฉันได้ยินมาว่าคุณจะจากไปอีกแล้ว…นั่นเป็นเรื่องจริงเหรอคะ?” ยูกิถาม

“แน่นอนสิ” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง ๆ

“ฉัน…เข้าใจแล้ว…อย่างน้อยฉันขอทราบได้ไหมคะว่าคุณจะมุ่งหน้าไปที่ใดกัน?” ยูกิถามอีกครั้ง ขณะที่ดวงตาของเธอเริ่มมีน้ำตาคลอเล็กน้อย

ตั้งแต่ที่เธอได้พบเจอรัลด์และได้รับอนุญาตให้จากไปพร้อมกับสาวใช้คนอื่น ๆ ยูกิก็มอบหัวใจทั้งดวงของเธอให้เจอรัลด์แล้ว

เธอคิดถึงเขาอย่างสุดซึ้งตลอดการครึ่งปีที่เขาไม่อยู่ และตอนนี้ที่เขากลับมาในที่สุด เธอก็พบว่ามันยากที่จะยอมรับว่าเขาจะจากไปอีกครั้งในไม่ช้านี้

“ฉันจะมุ่งหน้าไปยังจังหวัดโลแกน!” เจอรัลด์ตอบกลับ

“…จังหวัดโลแกนเหรอคะ…?”