ตอนที่ 105
ปาณี “......”
จริมน่ารำคาญมากจริงๆ สามารถเข้าใจได้ที่คุณอาจะโกรธ แต่ว่า ทำไมเธอพลอยโดยโกรธไปด้วยล่ะ?
ปาณีเดินตามเข้าไป และนั่งลงข้างๆธามนิธิที่เย็นชามาก ธามนิธิไม่ได้สนใจเธอ เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณเป็นอะไรหรอคะ?”
“โกรธ” ใบหน้าของธามนิธิเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง
“จริมน่ารำคาญมากก็จริง แต่ว่า หนูก็เป็นผู้บริสุทธิ์นะคะ!” ทำไมจู่ๆต้องมาโกรธเธอด้วยล่ะ?
ธามนิธิมองสายตาที่น้อยใจของปาณีแวบหนึ่ง จึงพูดเหตุผลที่ทำให้ตัวเองโกรธออกมาสักที “ทำไมไม่บอกฉันเรื่องที่ไปกินข้าวกับเขา?”
ปาณีบอกว่า “ก็ครั้งที่แล้วที่ไปเจอน้องชายไงคะ หนูไม่รู้ว่าแม่หนูนัดเขามาด้วย......”
พูดถึงตรงนี้ ปาณีก็บ่นอย่างเป็นจริงเป็นจังขึ้นมาว่า “เขาเป็นคนสั่งกับข้าวแท้ๆ แต่สุดท้ายเขาก็หนีกลับไปโดยไม่เช็คบิลเลย หนูยังต้องใช้เงินที่คุณอาให้ไปเช็คบิลอีก”
เวลาที่บ่น สายตาของปาณีจ้องหน้าธามนิธิตลอดเวลา พอเห็นแววตาของเขาไม่ค่อยเย็นชาขนาดนั้นแล้ว จึงสรุปความว่า “หนูก็แค่รู้สึกว่าคนแบบนี้ไม่จำเป็นต้องบอกคุณอา ฟังแล้วแสลงหูเปล่าๆ”
ธามนิธิจ้องมองปาณี เวลาที่เธออธิบาย ในแววตามีความจนปัญญาเล็กน้อย มองออกได้ว่า การที่ทานข้าวกับจริม ไม่ได้ทำให้เธอมีความทรงจำที่น่าประทับใจเลย
บวกกับท่าทีที่เธอมีต่อจริมในวันนี้ ก็บ่งบอกเรื่องนี้ให้รู้แล้ว
ธามนิธิพูดว่า “ครั้งหน้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก อย่าลืมบอกฉันล่ะ”
เขาเกลียดคนระเกะระกะที่เข้าออกในชีวิตเธอ โดยเฉพาะคนอย่างจริม ไม่อยากเห็นเขาปรากฏตัวในโลกของปาณีตลอดไป
และยิ่งไปกว่านั้น ไม่คาดคิดเลยว่าคนอย่างนั้นจะเคยดูตัวกับปาณีด้วย?
เธอพยักหน้าตอบ “ค่ะ หนูเข้าใจแล้วค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...