ตอนที่12
“ห้ะ?”ปาณีไม่คิดว่าธามนิธิจะถามคำถามนี้“คุณอาทำไมถึงถามแบบนี้ล่ะคะ?”
ธามนิธิมองเธออย่างนิ่งๆ“ไม่มีอะไรแค่เพิ่งนึกขึ้นได้เฉยๆ”
คงคิดมากไปเองสินะ
ธามนิธิส่ายหัวกับความคิดของตัวเอง
ปาณีที่กำลังคิดหาข้ออ้างก็ถอนหายใจโล่งอกไปที
ปาณีหายไข้แล้วหลังจากได้รับการดูแลอย่างดีจากคนในบ้านวิสิทธิ์เวชหลายวันที่ผ่านมาตั้งแต่ธามนิธิกลับมาถึงเมืองชยุตเขาก็ยุ่งจนไม่เห็นแม้แต่เงาปาณีรู้สึกเหงาจึงตัดสินใจหางานทำ
หลังจากที่เธอเสิร์ชหางานพาร์ทไทม์ในอินเทอร์เน็ตแล้วเธอก็ได้งานเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านอาหารแห่งหนึ่ง
ที่ตั้งของร้านอาหารนี้อยู่ในย่านธุรกิจที่หรูหราเนื่องจากการตกแต่งภายในร้านดูดีอย่างมีระดับบวกกับราคาอาหารที่ค่อนข้างแพงที่นี่จึงไม่ค่อยมีลูกค้ามากนักดังนั้นงานของปาณีจึงค่อนข้างสบายไม่เหนื่อยมาก
วันนี้ในขณะที่เธอกำลังเก็บโต๊ะหลังจากลูกค้าเช็กบิลเธอก็ได้ยินเสียงตะโกนเรียกชื่อเธอ
“ปาณี!”
ปาณีหันกลับไปมองที่แท้ก็เป็นติรยานั่นเอง!
หลังจากวันนั้นที่ได้รับความอัปยศอดสูจากบ้านของติรยาปาณีก็ไม่ได้ติดต่อกับติรยาอีกเลยและไม่อยากมีความสัมพันธ์ใดๆกับติรยาอีก
มีผู้หญิงสองคนตามติรยามาด้วยคือคนที่เรียนโรงเรียนเดียวกันพวกเธอรู้จักกันหมด
เธอก้มหน้าลงไม่อยากสนใจแต่พวกเขาก็ได้เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเธอพร้อมกับพูดว่า“ปาณีเธอทำงานอยู่ที่นี่เองหรอ?”
คนที่พูดประโยคนี้คือบาร์นี่เธอเป็นเน็ตไอดอล
สิ่งที่ทำให้ปาณีจำเธอได้ดีที่สุดคือติรยามักจะนินทาเธอให้ฟังบ่อยๆบอกว่าเธอศัลยกรรมมาบ้างมีเสี่ยคอยเลี้ยงดูบ้าง
พอได้ยินเรื่องพวกนี้เยอะเข้าปาณีจึงมีอคติต่อคนคนนี้เล็กน้อย
แต่วันนี้กลับเห็นบาร์นี่และติรยาควงแขนกันมาอย่างสนิทสนมและยืนอยู่ด้วยกันทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ติรยาไม่ได้เกลียดบาร์นี่มากหรอกหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...