ตอนที่ 120
ปกติธามนิธิมักจะไม่พูดมาก นอกเสียจากตอนทำงานเขาถึงพูดไปมากอีกสองสามคำ
ไม่นาน พนักงานก็เข้ามาเสิร์ฟอาหาร อาหารที่พวกเขาทานเป็นอาหารตะวันตก นี่เป็นครั้งแรกของปาณีที่ได้ทานอาหารตะวันตก เลยวุ่นวายไปนิดๆ เมื่อเปรียบเทียบกับสาวสวยที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอ ดูแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
สาวสวยคนนั้นยิ้มอย่างมีความหมายโดยนัย ถึงแม้จะไม่มีเด็กสาวคนนี้มีความสัมพันธ์อะไรกับท่านธาม แต่เธอก็นับถือปาณีมากที่กล้านั่งทานข้าวข้างๆธามนิธิ
ปาณีรู้สึกขายหน้ามาก อีกทั้งสาวสวยที่นั่งตรงข้ามเธอทุกการกระทำมักจะสมบูรณ์แบบเหมือนในตำราเรียน ยิ่งทำให้เธอดูเงอะงะ เธออดถอนหายใจในใจไม่ได้ว่าทำไมคนกับคนมันต่างกันขนาดนี้
ธามนิธิมองดูปาณีแล้วเอียงเข้าใกล้เธอ มือใหม่จากข้างหลังไปจับมือเล็กๆของเธอไว้ พูดอย่างมีความอดทน“ทำอย่างนี้ มือนี้ใช้แรงหน่อย”
เขาอยู่ใกล้ชิดปาณีมาก สองคนยิ่งดูสนิทสนมกัน
ชายอ้วนกับสาวสวยนั้นเห็นดังนี้ ก็อดประหลาดใจขึ้นมาไม่ได้
ตั้งแต่ธามนิธิเดินเข้ามา ท่าทีเขาดูไม่เย็นไม่ร้น ถึงแม้ยังมีมารยาทอยู่ แต่กลิ่นอายแห่งความห่างของเขาไม่เคยจางหายไป
แต่ปฏิกิริยาที่เขามีต่อปาณีกลับดูเหมือนเปลี่ยนไปคนทั้งคน
เวลานั้น สาวสวยที่คิดว่าปาณีเงอะงะก็รู้สึกเสียใจขึ้นมา
ถ้ารู้อย่างนี้แต่แรก เมื่อกี้เธอจะทำสมบูรณ์แบบไปทำไม
ไม่แน่อาจจะเธอแสร้งทำเงอะงะหน่อย ท่านก็สอนเธออย่างมีความอดทนก็เป็นได้
เดิมปาณียังรู้รึกเขินอาย เพราะทุกคนล้วนทำเป็น แม่แต่เธอเป็นครั้งแรก และก้ไม่เคยมีคนสอนเธอมาก่อน เลยรู้สึกขายหน้านิดๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...