ตอนที่ 125
เวทัสมองไปยังปาณี ถามว่า “น้าไม่ได้มาพร้อมกับเธอหรอ?”
เมื่อก่อนเขาไม่อยากจะคุยกับปาณี แต่ในตอนนี้กลับหาโอกาสคุยกับเธอทุกทาง
ปาณีมองเวทัสแวบหนึ่ง รู้สึกว่าเขาต้องป่วยแน่ๆ
ทั้งที่ครั้งก่อนเธอทำกับเขาขนาดนั้น เขาต้องโมโหแล้วทำตัวไม่ดีกับเธอไม่ใช่หรอ?
ทำไมกลับเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ทำตัวดีขนาดนี้?
หรือว่าลึกๆแล้วเขาเป็นมาโซคิสม์? (เป็นความแปรปรวนทางเพศที่บุคคลได้รับความพึงพอใจจากการถูกทำให้เจ็บปวด)
จันวิภาเห็นลูกชายของตัวเองเข้าใจสักที ไม่ได้เป็นศัตรูกับปาณีอีก จึงยิ้มอย่างชอบใจ “น้าของลูกออกไปทำงานต่างจังหวัดยังไม่กลับมา คิดว่าคงกลับมาพรุ่งนี้ กลัวว่าปาณีอยู่บ้านคนเดียวจะเบื่อ แม่เลยเรียกเธอมาที่นี่”
เวทัสตอบว่า “อ้อ”
สายตาของปาณีตกอยู่บนตัวของติรยา ก่อนหน้านี้ติรยายังอวดเธอว่าจะไปเมืองต้าหลี่ ตอนนี้กลับไม่ได้ไป นี่มันตลกสิ้นดี
ปาณีไม่ยอมทิ้งโอกาสซ้ำเดิมนี้แน่นอน “ได้ข่าวว่าพวกเธอจะไปเมืองต้าหลี่ไม่ใช่หรอ? ทำไมไม่ไปแล้วล่ะ”
ถ้ารู้ว่าเวทัสยังอยู่ เธอก็คงไม่มา
ในเวลาที่ธามนิธิไม่อยู่ ปาณีก็ไม่อยากเจอเวทัสเลย
เวทัสกลัวปาณีจะเข้าใจผิด ปฏิเสธไปทันที “ไม่ได้ไปนี่”
“ไม่ได้ไป?” ปาณีมองไปทางติรยาอย่างมีนัยแฝง ติรยารู้สึกเสียหน้ามากยิ่งขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...