ตอนที่ 130
แม้ปากจะพูดแบบนี้ แต่ในใจเธอกลับคิดว่า ถ้าหากปาณีโดนไล่ออกไป ก็จะไม่มีทางปรากฏตัวต่อหน้าเวทัสได้อีก
ทั้งให้ธามนิธิไล่ปาณีออกไป และยังทำให้เวทัสรู้สึกว่าตัวเองช่วยเธออีก ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวจริงๆ
เวทัสตกใจเล็กน้อย “เธอพูดไปแล้ว?”
คิดถึงสถานการณ์บ้านของตัวเอง ที่ผ่านมาเขาจึงไม่กล้าพูด
เพราะถึงยังไงนั่นก็เป็นน้าชายของเขา ทุกวันนี้ร่างกายของน้าก็เป็นแบบนี้อีก......
ไม่คาดคิดเลยว่าติรยาจะพูดออกไป
แต่ว่า ลึกๆในใจของเวทัส กลับรู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก
ถ้าหากปาณีถูกไล่ออกจากบ้านวิสิทธิ์เวช เขาไปหาเธอ เธอก็คงไม่ปฏิเสธเขาแล้วมั้ง?
ติรยาก้มหน้าลง เสมือนตัวเองได้เสียสละอย่างใหญ่หลวง “ใช่สิ! เพราะนายเลยนะฉันถึงยอมพูดออกไป ถึงเวลาถ้าทุกคนจะตำหนิฉัน นายต้องอยู่ข้างฉันนะ!”
“รู้แล้วน่ะ” เวทัสมองเธอแวบหนึ่ง “งั้นฉันไปดูทางนั้นก่อน”
ไม่แน่ว่าตอนนี้น้าคงกำลังทำให้ปาณีลำบากใจอยู่ ถ้าหากเขาไปในตอนนี้ ไม่แน่อาจจะช่วยอะไรปาณีได้บ้าง......
เวทัสคิดอย่างนี้ขณะเดินไปที่ห้องทำงาน
ปาณีได้ผลักประตูเข้าไปแล้ว
ธามนิธิกำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่ ปาณีเดินเข้าไปหา “คุณอา”
“หืม” เขานั่งอยู่ตรงนั้น สายตาจ้องมองเอกสารในมือตลอด มืออีกข้างก็ถือปากกาไว้และกำลังเขียนอะไรบางอย่าง
ปาณีนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานเขา คิดถึงเรื่องที่คุณอารู้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเวทัสแล้ว กระวนกระวายใจมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...