ตอนที่132
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ เขายังบอกว่าฉันเป็นภรรยาเขา เขายังทำดีกับฉัน……
แต่ว่าตอนนี้เขากลับเหมือนคนแปลกหน้าคนหนึ่ง
ปาณีมองไปที่ธามนิธิแล้วบอกว่า “ขอโทษด้วย ฉันไม่ยอม ฉันเลิกกับเขาไปแล้วที่ฉันอยู่กับคุณอาก็เพราะฉันยินยอมถ้าหากคุณอาไม่ชอบฉัน ฉันออกมาจากตรงนี้ได้แต่ว่าคุณอาไม่มีสิทธิ์มาบังคับให้ฉันมาอยู่กับใครก็ได้”
ถึงแม้ธามนิธิจะให้ฉันอยู่กับเวทัสก็ตาม ฉันไม่ยอม
เวทัสมองไปที่ปาณี “ปาณีนี่เธอโง่ไปแล้วใช่ไหม?”
ราวกับว่าผมบังคับเธอซะงั้น!
ทั้งๆที่ผมต้องการจะช่วยเธอต่างหาก!
ปาณีมองไปที่เวทัสอย่างไร้ความรู้สึก แม้แต่สักคำก็ไม่อยากพูดกับเขา เพียงแต่บอกกับธามนิธิว่า “ถ้าคุณอาไม่มีธุระอะไรแล้ว ฉันขอออกไปก่อนนะคะ”
ตั้งแต่ต้นจนจบ ในสายตาเธอเวทัสราวกับอากาศสิ่งที่เขาทำทั้งหมดก็ไม่สามารถดึงความสนใจเธอได้
ปาณีกำลังเตรียมจะออกไป ก็ได้ยินธามนิธิพูดขึ้นมาว่า “รอก่อน”
ปาณีเลยจำเป็นต้องหยุดก่อน
ธามนิธิมองไปที่เวทัส “คำตอบของปาณีนายได้ยินแล้วใช่ไหม? เธอไม่ยอมกลับไปหานาย”
สายตาก็เวทัสมีแต่ความสิ้นหวัง
ธามนิธิพูดขึ้นมาว่า “คนที่ทำให้เธอเสียใจก็นาย! คนที่บอกเลิกกับเธอก่อนก็นาย! อยู่กับเพื่อนสนิทของเธอแล้วหักหลังเธอ ก็นาย! แต่ตอนนี้กลับมาบอกให้ผมว่าให้พวกเธออยู่ด้วยกัน นายไม่คิดว่ามันตลกมากเกินไปหรือไง?”
เวทัสชะงักไปสักพักแล้วมองไปที่ธามนิธิ สายตาของธามนิธิเต็มไปด้วยความเย็นชา
อาของเขาเป็นอย่างนี้ตลอด ไม่มีทางทายออกว่าขั้นต่อไปเขาจะทำอะไรต่อ
ปาณีมองไปที่ธามนิธินี่เขากำลังช่วยเธองั้นหรอ?
ทำไมทำเหมือนเขารู้ทุกอย่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...