My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 137

ตอนที่137

ใช่

ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขาเชื่อคำพูดของติรยาแล้วจะมาถึงจุดนี้ได้ไง?

ปาณีมองเวทัสที่กำลังนึกคิดอะไรสักอย่างแต่ก็ไม่ได้พูดคุยกับเขาอีกแล้วก็เดินออกมาทันที

ปาณีพึ่งเดินออกมา ก็เจอกับน้าลำมุง "ปาณี ไปกินข้าวได้แล้วนะ"

"ได้ค่ะ เดียวหนูไปเรียกคุณอานะคะ"

ปาณีเคาะประตูห้องสมุดแล้วก็เดินเข้าไป พูดกับธามนิธิว่า "คุณอาคะไปกินข้าวกัน"

ธามนิธิมองไปที่ปาณีแล้วถามว่า "ติรยาไปแล้วหรือยัง?"

"ไปแล้ว" พอนึกถึงสภาพของติรยาแล้วก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที

ธามนิธิมองไปที่ปาณี ถึงแม้เธอจะรวบผมให้ดูเรียบร้อยแล้วแต่เมื่อกี้ที่ทะเลาะกับติรยามันยังมีแผลลอยขุดบางที่......

เห็นสภาพเธอแบบนี้ ธามนิธิก็ขมวดคิ้ว "หน้าไปโดนอะไรมา"

"ไม่มีอะไร" ปาณีใช้มือจับหน้าตัวเองอย่างไม่ถือสาอะไร

แรงของติรยาแค่นั้นยังทำอะไรกับเธอไม่ได้หรอก

ใช้แค่เรี่ยวแรงนิดเดียวแต่ทำให้ติรยากับเวทัสแตกแยกกันมันคุ้ม!

แต่กลับเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของธามนิธิเย็นชาลง "มานี่!"

คุณอาโหดมาก อยู่ๆก็เปลี่ยนอารมณ์พูดทำให้ปาณีตกใจไปพักหนึ่ง

ปาณีก็เป็นคนรู้จักดูสถานการณ์ เห็นมันผิดปกติแล้วใครจะกล้าเข้าไปเหล่า?

"คุณอาคะ กินข้าวกันเถอะ" เธอยังยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน

กำลังคิดอยู่ว่าหลังกินข้าวเสร็จ คุณอาคงจะหายโกรธแล้วแหละ

แต่น่าเสียดายธามนิธิไม่ใช่คนที่ง้อง่าย เขามองมาที่ปาณี "เรื่องกินข้าวค่อยว่ากันอีกที เธอมานี่ก่อน"