ตอนที่16
หลังจากที่ปาณีหลับแล้วธามนิธิก็ไปยังห้องอ่านหนังสือของตัวเอง
คอมพิวเตอร์ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะแสดงใบหน้าของไวยาตย์ออกมา
“คุณธามนิธิครับเรื่องที่คุณให้ผมไปสืบผมได้ความแล้วครับ”
“อืม”นิ้วมืออันเรียวยาวของธามนิธิเคาะลงบนโต๊ะอย่างเป็นจังหวะ“วันนี้ปาณีไปทำอะไรมา”
ไวยาตย์ตอบว่า“เธอไปทำงานพาร์ทไทม์อยู่ที่โรงแรมเคยูเป็นพนักงานเสิร์ฟครับ”
เคยู?
นั่นเป็นโรงแรมของบ้านแสงศรีเรืองหนิ
ธามนิธิไม่ได้พูดอะไรต่อหน้าจอคอมค่อยๆดับไปเขาเคลื่อนรถเข็นไปยังห้องนอน
วันรุ่งขึ้นปาณีตื่นมาพร้อมกับพบว่าธามนิธิออกไปทำงานแล้วเธอถอนหายใจเบาๆอย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องคิดหาข้ออ้างตอนออกจากบ้าน
เธอมาถึงยังโรงแรมที่ทำงานอยู่หลังจากเปลี่ยนชุดเธอก็ทำงานตามปกติ
จู่ๆเพื่อนร่วมงานของเธอก็พูดขึ้นว่า“ปาณีเธอรู้ไหมว่าวันนี้คุณชายจะมาฝึกงานที่นี่?”
คุณชาย?
ปาณีส่ายหัวไปมาเธอแค่จะมาทำงานไม่สนใจคุณชายที่ไหนหรอก
ใบหน้าของเพื่อนร่วมงานดีใจเป็นพิเศษ“ได้ยินมาว่าคุณชายเขาอายุพอๆกับเธอเลยนะรูปร่างทั้งสูงและหล่อมากฉันชักจะรอไม่ไหวแล้วสิ!”
ปาณีหัวเราะเบาๆในบ้านของเธอมีคุณอาที่หล่อเหลาอยู่ทั้งคนแล้วชายคนอื่นคงไม่เข้าตาเธอหรอก
ขณะที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานก็เห็นผู้จัดการพาชายหนุ่มที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเดินเข้ามาเพื่อนร่วมงานของเธอดึงชายเสื้อของเธอเพื่อเรียกให้เธอดูปาณีเงยหน้าขึ้นมองเห็นเงาของคนที่คุ้นเคยกำลังเดินเข้ามา
รูปร่างที่สูงโปร่งและบุคลิกที่ดูเงียบขรึมนี้ดูแวบเดียวก็รู้เลยว่าคนคนนี้คือเวทัส
เวทัสที่เห็นปาณีก็ตกใจเช่นกันเขาพูดอย่างประหลาดใจว่า“ปาณีทำไมมาอยู่ที่นี่?”
ผู้จัดการพูดว่า“คุณชายเวทัสรู้จักเธอด้วยหรอครับ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...