ตอนที่176
“ก็ยังได้อยู่” พอเห็นท่าทีของทีนาร์แบบนี้ในใจติรยารู้สึกได้หน้าแต่ก็ทำเป็นแสดงหน้านิ่งๆ
ทีนาร์ “ฉันจำได้ว่าโทรศัพท์เครื่องเก่าของเธอยังดีอยู่นะ!”
ติรยาเป็นแฟนคลับยี่ห้อผลไม้ ทุกครั้งที่ออกรุ่นใหม่ก็จะตามซื้อตลอด
เขามองไปที่ทีนาร์ “พอใช้ไปนานๆก็รู้สึกไม่สวยเลยเปลี่ยน”
“ถ้าครั้งหน้าเธอไม่ใช้ก็เอามาให้ฉันใช้สิ” ทีนาร์ยิ้มแล้วพูดล้อเล่น
ติรยา “อือ”
ระหว่างที่ทั้งสองคนคุยกัน ปาณีก็เดินเข้ามาจากข้างนอก เธอสะพายกระเป๋าไม่ต่างจากปกติแต่รองเท้าคู่ใหม่ของเธอแย่งซีนมาก
ติรยาก็มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องแบรนด์นิดนึง รองเท้าที่ปาณีใส่อยู่ตอนนี้เป็นรองเท้าคู่ที่เธออยากซื้อแต่ก็อดใจไม่ซื้อ
ตอนนี้รองเท้าคู่นี้ปาณีกำลังใส่มันอยู่!
ตาย!
ความรู้สึกที่โดนคนอื่นแย่งของที่ชอบไปทำให้ติรยาเกิดความไม่สบายขึ้นมา
ปาณีมองโมรีที่พึ่งตื่นจึงยิ้มทักทายแล้วกลับที่ของตัวเองวางกระเป๋าลงพอดีกับที่ธามนิธิโทรเข้ามา
ธามนิธิถามในโทรศัพท์ “ถึงหรือยัง?”
“ถึงแล้ว” ปาณีตอบ
จากบ้านวิสิทธิ์เวชมาโรงเรียนมันไกลนิดนึง ตั้งแต่ออกจากบ้านมาก็ใช้เวลาสองชั่วโมง
ตอนปาณีคุยโทรศัพท์อยู่ สายตาของติรยสก็สะดุดกับโทรศัพท์ของปาณี รุ่นเดียวกันยี่ห้อเดียวกัน!
ปาณีกับธามนิธิจบไปแล้วไม่ใช่หรือไง?
งั้นเธอเอาตังมาจากไหน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...