ตอนที่22
การกระทำที่กะทันหันนี้ทำให้ปาณีอึ้งไปสักพักนี่.....คุณไวยาตย์และแม่บ้านก็นั่งอยู่ตรงนี้นะ!
คุณอานี่ใจกล้าจริงๆ!
ธามนิธิมองไปยังเธอแล้วพูดว่า“เรื่องการทำกับข้าวแบบนี้ถือเป็นงานอดิเรกก็พอไม่ต้องทำทุกวันหรอกมือที่สวยขนาดนี้เอามาทำกับข้าวก็เสียดายแย่”
นิ้วมือของปาณีเรียวยาวไม่เหมือนมือที่ใช้ทำงานหนักแต่เขาก็รู้ว่าเธอทำงานหนักมาไม่น้อย
เด็กที่อายุเท่าเธอส่วนใหญ่คนในบ้านก็จะดูแลอย่างกับไข่ในหิน!
แต่เธอไม่เหมือนคนอื่น
ยิ่งเธอเจอเรื่องแย่ๆมามากเท่าไหร่เขาก็อยากดีกับเธอให้มากเท่านั้น
ปาณีหัวเราะชอบใจในคำพูดของธามนิธิเธอพูดว่า“ไม่เป็นไรค่ะทำกับข้าวไม่เหนื่อยสักหน่อย”
แม่บ้านพูดว่า“หนูนาลูกสาวของน้าอายุโตกว่าคุณหนูอีกแต่ยังทำกับข้าวไม่เป็นเลย”
“ความถนัดของทุกคนไม่เหมือนกันไงคะหนูก็แค่ทำกับข้าวเป็นเรื่องเดียวค่ะ”เธออยากใช้อาหารมื้อนี้เป็นคำขอบคุณที่ธามนิธิช่วยเธอจัดการเรื่องในวันนี้
ปาณีเป็นคนง่ายๆใครที่ดีกับเธอเธอก็จะจดจำไว้แล้วตอบแทนเขาคนนั้นร้อยเท่าพันเท่า
เมื่อก่อนเธอก็ดีกับติรยาแบบนี้เหมือนกันเพราะคิดว่าติรยาดีกับเธอมากแต่ในตอนนี้......
ความจริงแสดงให้เห็นว่าเธอนั้นตาบอดมาโดยตลอด
แต่อย่างไรก็ตามเธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม
เธอจะรักษาทุกๆคนที่ดีกับเธอไว้
หลังรับประทานอาหารปาณีอยากล้างถ้วยชามให้เรียบร้อยแต่แม่บ้านไม่ยอมและให้เธอไปพักผ่อน
แม่บ้านล้างถ้วยเสร็จถึงจะกลับไปบ้านวิสิทธิ์เวช
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...