ตอนที่237
“ใช่ฉันพึ่งสิบแปดปีอายุน้อยกว่าเธอนิดหน่อย” ปาณัมองเวทัส “แต่ว่าอายุในบัตรประชาชนของฉันอายุยี่สิบพอดี ตอนนี้สบายใจได้หรือยัง”
เวทัสไม่เคยคิดเลยยังมีวิธีแบบนี้อีก
เขาคิดว่าแค่พวกเธอยังไม่ได้จักงานแต่งงานเขาก็ยังมีโอกาสอยู่แต่……
ไม่คิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้
มองสีหน้าของปาณีก็ดูเหมือนเธอไม่ได้พูดเล่น
เขารู้สึกเจ็บปวดใจเหลือเกินน้ำเสียงที่พูดออกมาก็ดูเศร้า “เธอกับเขาจดทะเบียนสมรสแล้วฉันล่ะ? ฉันจะทำยังไงต่อ?”
เมื่อคืนเขาไม่ได้นอนทั้งคืนสีหน้าตอนนี้เลยดูแย่แถมขอบตายังแดงอีก
ปาณีไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน เวทัสที่เคยรู้จักเหมือนก่อนเป็นคนหยิ่งจะตายอยู่แล้วถึงแม้จะโดนธามนิธิสั่งสอนก็ไม่เคยเขาเป็นแบบนี้มาก่อน
เขามองเธอความรู้สึกเศร้ามันอั้นไม่อยู่แล้ว “ฉันชอบเธอนานขนาดนี้ ชอบเธอมาตลอด ไม่ว่าฉันกินข้าว นอน อ่านหนังสือ เล่นเกมส์ก็เป็นเธอหมด! ฉันควรจะทำยังไงดี? ปาณีเธอบอกฉันสิว่าเธอทำแบบนี้กับฉันได้ยังไงกัน? เธอลืมสัญญาของพวกเราได้ยังไง? เธอแต่งงานกับคนอื่นแล้วตอนนี้ฉันจะทำยังไง?”
เขาหลับตาลงในหูมีแต่เสียงเธอดังขึ้น :
“เวทัสไม่ต้องนอนแล้ว ครูเข้าแล้ว”
“เวทัสตอนเธอยิ้มนี่ดูดีกว่านะ”
“เวทัสวันนี้ฉันอ่านหนังสือเล่มหนึ่งในนั้นพระเอกและนางเอกสุดท้ายเลิกกัน เธอว่าวันหนึ่งพวกเราจะเลิกกันไหม?”
“เวทัสรอให้จบก่อนแล้วพวกเราไปเที่ยวด้วยกันไหม?”
ถึงตอนนั้นเขาก็ชอบเธอแต่ก็มักจะคิดว่าตัวเองเป็นคนชั้นสูงอย่างบ้านแสงศรีเรืองก็ต้องค่อยให้คนทั้งโลกมาใจเขาเป็นหลัก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...