My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 237

ตอนที่237

“ใช่ฉันพึ่งสิบแปดปีอายุน้อยกว่าเธอนิดหน่อย” ปาณัมองเวทัส “แต่ว่าอายุในบัตรประชาชนของฉันอายุยี่สิบพอดี ตอนนี้สบายใจได้หรือยัง”

เวทัสไม่เคยคิดเลยยังมีวิธีแบบนี้อีก

เขาคิดว่าแค่พวกเธอยังไม่ได้จักงานแต่งงานเขาก็ยังมีโอกาสอยู่แต่……

ไม่คิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้

มองสีหน้าของปาณีก็ดูเหมือนเธอไม่ได้พูดเล่น

เขารู้สึกเจ็บปวดใจเหลือเกินน้ำเสียงที่พูดออกมาก็ดูเศร้า “เธอกับเขาจดทะเบียนสมรสแล้วฉันล่ะ? ฉันจะทำยังไงต่อ?”

เมื่อคืนเขาไม่ได้นอนทั้งคืนสีหน้าตอนนี้เลยดูแย่แถมขอบตายังแดงอีก

ปาณีไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน เวทัสที่เคยรู้จักเหมือนก่อนเป็นคนหยิ่งจะตายอยู่แล้วถึงแม้จะโดนธามนิธิสั่งสอนก็ไม่เคยเขาเป็นแบบนี้มาก่อน

เขามองเธอความรู้สึกเศร้ามันอั้นไม่อยู่แล้ว “ฉันชอบเธอนานขนาดนี้ ชอบเธอมาตลอด ไม่ว่าฉันกินข้าว นอน อ่านหนังสือ เล่นเกมส์ก็เป็นเธอหมด! ฉันควรจะทำยังไงดี? ปาณีเธอบอกฉันสิว่าเธอทำแบบนี้กับฉันได้ยังไงกัน? เธอลืมสัญญาของพวกเราได้ยังไง? เธอแต่งงานกับคนอื่นแล้วตอนนี้ฉันจะทำยังไง?”

เขาหลับตาลงในหูมีแต่เสียงเธอดังขึ้น :

“เวทัสไม่ต้องนอนแล้ว ครูเข้าแล้ว”

“เวทัสตอนเธอยิ้มนี่ดูดีกว่านะ”

“เวทัสวันนี้ฉันอ่านหนังสือเล่มหนึ่งในนั้นพระเอกและนางเอกสุดท้ายเลิกกัน เธอว่าวันหนึ่งพวกเราจะเลิกกันไหม?”

“เวทัสรอให้จบก่อนแล้วพวกเราไปเที่ยวด้วยกันไหม?”

ถึงตอนนั้นเขาก็ชอบเธอแต่ก็มักจะคิดว่าตัวเองเป็นคนชั้นสูงอย่างบ้านแสงศรีเรืองก็ต้องค่อยให้คนทั้งโลกมาใจเขาเป็นหลัก

“……” เวทัสมองเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ “นี่เธอเห็นค่าตัวเองมากไปแล้วนะ!”

ทีแรกเขาก็ยังเศร้าอยู่แต่พอฟังที่เธอพูดแล้วในใจก็ยิ่งโกรธไปใหญ่ นี่เธอเป็นน้าสะใภ้เขาแล้วมีสิทธิ์อะไรให้เขาดูแลเธอทั้งชาตินี้?

เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร!

ปาณียกคิ้ว “งั้นข้อเสนอที่ฉันยื่นออกมาเธอยังไม่ยอมทำงั้นก็ไม่ต้องมาถามฉันสิ แค่เห็นเธอก็รำคาญ!”

ปาณีพูดจบยังไม่ทันให้เวทัสตอบกลับก็เดินออกมาเลย เห็นโมรีและชยรพยังรออยู่ที่หน้าประตู

เธอมีนัดกินข้าวกับธามนิตอนกลางคืนและอยากกลับบ้านเช้าหน่อยเลยไม่ได้อยู่ต่อ

ชยรพและโมรีรีบเข้าไปดูเวทัสในห้องเรียน

กลางคืนธามนิธิกินข้าวกับคนอื่นแต่พาปาณีมาด้วย ปาณีที่นั่งอยู่ข้างๆก็กินเองอย่างเงียบๆแล้วได้รับรูปจากที่ชยรพส่งมาตอนนี้พวกเขาไปร้องคาราโอเกะอยู่และเวทัสก็ดื่มเหล้าอยู่