ตอนที่24
แต่ไม่เป็นไรในเมื่อสามารถมาเจอครอบครัวของเขาได้ก็แสดงว่าขาของเธอนั้นได้ก้าวเข้ามายังบ้านวิสิทธิ์เวชแล้วข้างหนึ่งติรยารู้สึกดีใจมาก
ติรยาเพิ่งนั่งลงไปไม่นานไวยาตย์ก็เข็นรถเข็นของธามนิธิเข้ามา
พอเห็นพวกเขาฐิติพรก็รีบเดินไปต้อนรับ“กลับมาแล้วหรอจ้ะ?”
“แม่”ธามนิธิกล่าวทักทาย
“ทำไมไม่เห็นปาณีล่ะ?”พอเห็นธามนิธิกลับมาคนเดียวฐิติพรก็รู้สึกเป็นห่วง
คงไม่ใช่เพราะเรื่องของเวทัสวันนั้นทำให้เธอไม่กล้ามาที่นี่อีก?
ไวยาตย์อธิบายว่า“คุยโทรศัพท์อยู่ข้างนอกครับเดี๋ยวก็เข้ามาครับ”
ธามนิธิเห็นติรยาที่นั่งอยู่มุมหนึ่งของห้องขมวดคิ้วเล็กน้อยถามว่า“ที่บ้านมีแขกหรอ?”
“อ้อนั่นเป็นแฟนของเวทัสน่ะเพิ่งมาบ้านเราเป็นครั้งแรก”ฐิติพรแนะนำด้วยรอยยิ้ม
ติรยารีบยืนขึ้นพูดอย่างเรียบร้อยว่า“สวัสดีค่ะคุณอา”
ธามนิธิแทบจะไม่มองเธอเลย“ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายขึ้นไปพักผ่อนก่อนนะครับ”
เขาไม่ชอบพบคนแปลกหน้าเท่าไหร่
โดยเฉพาะหลังเกิดอุบัติเหตุก็ยิ่งเป็นเช่นนั้น
ติรยารู้สึกเสียหน้าอึดอัดเล็กน้อยทุกคนก็ไม่ได้สนใจเธอความสนใจของทุกคนไปตกอยู่บนตัวของธามนิธิ
ฐิติพรพูดว่า“ถ้าอย่างนั้นก็ไปพักเถอะวันนี้แม่นัดหมอมาพอดีเลยเดี๋ยวให้เขาแวะไปดูลูกหน่อย”
ไวยาตย์เข็นธามนิธิออกไปจันวิภาเลยเดินตามไปด้วยเธอรู้สึกได้ว่าธามนิธิยังโมโหอยู่สองสามวันนี้โทรหาเขาแต่เขาก็ไม่อยากรับสาย
ลูกชายทำความผิดไว้เธอก็ต้องไปชดใช้กับที่สิ่งที่เกิดขึ้น
......
ปาณียังคุยโทรศัพท์อยู่ข้างนอกเพราะว่านภันต์โทรหาเธอ“พี่พี่อยู่ที่ไหนอ่ะ?จะกลับมาเมื่อไหร่?”
“ยังไม่กลับไปชั่วคราว”
“พี่กลับมาดูหน่อยเหอะ!แม่ตามหาพี่ไปทั่วเลย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...