ตอนที่ 293
ปาณีรีบลุกขึ้น เข็นรถเข็นของธามนิธิออกไปจากห้องทำงาน
พอกลับไปถึงห้องนอน นึกถึงปฏิกิริยาของเวทัสเมื่อครู่ ปาณีสงสัยว่าเขาถูกผีเข้าสิงเป็นอย่างมาก
ปาณีถามว่า “เวทัสอยากทำอะไรกันแน่?”
ธามนิธิตอบว่า “คงว่างเกินจนอยากโดนสั่งสอน”
เขาก็รู้สึกปวดหัวเหมือนกัน แต่ว่านี่เป็นหลานชายแท้ๆของเขา! และเป็นเขาเองที่ตามใจเวทัสมาตั้งแต่เด็กจนโต
ปาณีคุยกับธามนิธิไปด้วย แล้วก็เกินเข้าห้องน้ำไปด้วย พบว่าผ้าปูถูกน้าลำมุงเก็บไปแล้ว ไม่รู้จะพูดอะไรก็เลยไม่ได้สนใจต่อ
หลังจากที่เธอเดินออกมา ก็พูดกับธามนิธิว่า “วันนี้เป็นวันทำงาน คุณอาไม่ไปทำงานหรอคะ?”
แม้ว่าปาณีจะลาป่วย แต่ว่าธามนิธิคงไม่ได้ลาป่วยด้วยใช่ไหม?
ธามนิธิมองไปยังปาณี “เธอกินยาหรือยัง?”
“ยาลดไข้หรอคะ?” ปาณียื่นมือไปแตะหน้าผากตัวเอง “ไข้ลดแล้วค่ะ”
“ไปเอายามาหน่อย”
ปาณีเถียงเขาไม่ไหว จึงไปเอายามาแต่โดยดี
ยาพวกนี้กินแล้วจะทำให้ง่วงมาก บวกกับวันนี้เป็นวันพักผ่อนของเธอ ไม่มีอะไรทำ
ตอนนี้อยู่กับคุณอาด้วย และยังไม่อยากไปเปิด Weibo รับรู้เรื่องปวดหัวพวกนั้น จึงนอนเล่นอยู่บนเตียง
เห็นธามนิธิกำลังจะตามขึ้นมาบนเตียงด้วย ปาณีตัวสั่นเล็กน้อย “คือว่า...... หนูยังรู้สึกไม่ค่อยสบายนิดหน่อย”
ธามนิธิอึ้งไปสักพัก มองสายตาที่ป้องกันตัวของปาณีแวบหนึ่ง รู้ทันว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ อดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปาก
เขานอนลงไป กอดปาณีไว้ในอ้อมแขน “นอนสิ ฉันจะไม่ทำอะไรเธอ”
ปาณีได้ยินคำพูดของเขา ถึงจะรู้ว่าตัวเองคิดมากไป!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...