ตอนที่37
เธอไม่สามารถปฏิเสธได้อีก“ใช่ค่ะว่าแต่......ทำไมคุณถึงไม่ชอบเธอล่ะ?วันนี้ตอนทานข้าวคุณยังตั้งใจไม่ไว้หน้าเธออีก”
ถ้าพูดตามหลักการธามนิธิและติรยาไม่มีอะไรบาดหมางกันแต่วันนี้ธามนิธิยังโมโหใส่เธอต่อหน้าทุกคน
ธามนิธิมองไปยังปาณีนัยน์ตาของเขาดำสนิทให้ความรู้สึกถึงความจริงใจของเขา“เพราะเธอไม่ชอบเขา”
“......”
ปาณีรู้สึกว่าตัวเองถูกคำพูดของธามนิธิหว่านเสน่ห์ซะแล้ว
เพราะว่าเธอไม่ชอบติรยาเพราะฉะนั้นคุณอาเลยไม่ชอบติรยาไปด้วยถึงขั้นไม่ไว้หน้าเธอเลย
ทั้งที่ฟังแล้วเหมือนพฤติกรรมของเด็กๆแต่ว่าในมุมมองของปาณีคุณอาเท่ระเบิดเลยทีเดียว
“คุณอาหนูมีความสุขมากเลยค่ะที่ได้แต่งงานกับคุณ!”ปาณีกอดแขนของเขาอย่างตื้นตันใจ
จู่ๆเธอก็พุ่งเข้ามากลิ่นหอมอ่อนๆที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ
ทำให้ธามนิธิตัวแข็งไปชั่วครู่รู้สึกว่าหลังจากที่ตัวเองคุยกับจันวิภาแล้วสวิตช์ในใจขอเขาถูกเปิด
ปาณีในสายตาของเขาไม่ได้เป็นเด็กน้อยกะโหลกกะลาอีกต่อไปแต่เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
ปาณีกอดแขนของธามนิธิไว้พูดด้วยความไม่สบายใจเล็กน้อย“ยังไม่เคยมีใครดีกับหนูแบบนี้เลย!คุณดีกับหนูขนาดนี้อีกหน่อยหนูจะทำยังไงคะ?”
“จะทำยังไงคืออะไร?”ธามนิธิพูดด้วยความไม่เข้าใจ
ปาณีตอบว่า“หนูจะชินที่มีคุณอยู่คุณไม่กลัวว่าหนูจะตัวติดคุณตลอดเวลาหรอคะ?”
“แค่เธอชอบก็พอ”
“งั้นตกลงแล้วนะคะหนูจะตามตื๊อคุณไปตลอดชีวิตเลยถึงแม้ว่าคุณจะไล่หนูหนูก็ไม่ไปแล้วนะ!”
ปาณีกอดแขนเขาเอาไว้พูดหยอกล้อกับเขา
ดวงตาที่ดำสนิทของธามนิธิมองไปยังปาณีนึกถึงนลินที่หนีการแต่งงานรู้สึกประชดเหน็บแนมเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...