ตอนที่ 52
ถ้ารู้ว่าจะเป็นอย่างนี้จะกินให้เยอะๆเลย ก่อนที่คุณอาจะนึกขึ้นได้
“เธอยังเป็นเด็กรึไง? กินเยอะแล้วสุดท้ายคนที่ไม่สบายก็เป็นตัวเธอเอง” เขาลูบหัวเธอเป็นการปลอบใจ พูดกับแม่บ้านว่า “เก็บไว้ให้เธอก่อน”
“ค่ะ” แม่บ้านรีบเก็บไอศกรีมไป
ปาณีจ้องหน้าธามนิธิ ในตามีความแค้นมหาศาล มองดูของที่ตัวเองชอบแต่กลับกินไม่ได้เป็นอะไรที่ทรมานมาก!
ธามนิธิเห็นสีหน้าท่าทางของเธอ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “นี่ยังมีของหวานอีกไม่ใช่หรือไง?”
ยังดีนะที่ของหวานมีอุณหภูมิปกติ
ปาณีแย่งช้อนมาจากมือของธามนิธิ ทานของหวานที่แม่บ้านทำไว้ให้ อร่อยมาก
หวานจนตาหยีเลยทีเดียว
แม่เจ้า มีความสุขมากจริงๆ!
ไวยาตย์เดินเข้ามาจากข้างนอก มองดูภาพที่อยู่เบื้องหน้า : ปาณีกำลังทานของหวาน ธามนิธินั่งมองเธออยู่ข้างๆ แววตาเต็มไปด้วยความรักเอาใจใส่
แต่เดิมเขาคิดว่า ธามนิธิไปหาปาณี เพื่อที่จะคุยเรื่องนั้นกับเธอสักอีก
แต่ปรากฏว่า......
ทำไมคุณธามนิธิของเขาถูกปาณีนางจิ้งจอกหว่านเสน่ห์อีกแล้วล่ะ?
ลืมเรื่องสำคัญได้ไปได้ยังไง!
ปาณีเห็นเขาเดินเข้ามา ทักทายอย่างมีมารยาท “คุณไวยาตย์”
ไวยาตย์มองไปยังปาณี ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มองไปยังธามนิธิแล้วพูดว่า “คุณธามนิธิครับ”
“มีธุระอะไรค่อยคุยกับทีหลัง!” ธามนิธิรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
ไวยาตย์จึงยืนอยู่ข้างๆ ตาทั้งคู่ของเขาจ้องปาณีอย่างไม่วางตา
เห็นในตาของปาณีมีแต่เรื่องกินแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา : ปาณีถือเป็นคนที่หวังสูงมาก เธอคงไม่คิดหรอกนะว่าคุณธามนิธิจะยังไม่รู้เรื่องของเธอ?
แต่ก่อนยังโกหกว่าเธอกับเวทัสไม่สนิทกันอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...