ตอนที่ 62
ในเวลานี้ เพื่อนๆหลายคนก็กลับไปแล้ว
......
เวทัสเดินออกมาจากร้านอาหาร เตรียมตัวจะกลับเหมือนกัน แต่ถูกติรยาเรียกซะก่อน “เวทัส”
เขาหยุดเดิน มองไปยังติรยา น้ำเสียงเย็นชามาก “วันนี้ฉันติดธุระ ไม่สะดวกไปส่งเธอ”
เขาอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก
ติรยาพูดอย่างจริงจังว่า “ไม่ใช่ฉันนะ ปาณีต่างหากที่มีเรื่องจะหานาย เธอเกรงใจที่จะต้องบอกนายเลยให้ฉันมาพูดแทน”
ได้ยินว่าปาณี เวทัสก็อึ้งไปสักพัก เธอรู้สึกผิดต่อปาณีแต่แรกแล้ว เมื่อตอนกลางคืน ได้ยินบทสนทนาของเธอกับครูตนัสแล้ว ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิดเข้าไปใหญ่
เขารู้สึกว่า ตัวเองไม่เคยรู้จักปาณีอย่างแท้จริงเลย
เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเธอต้องเผชิญกับเรื่องราวมากมายขนาดนี้
พอได้ยินว่าเธอกำลังตามหาตัวเอง เขาก็ไม่ได้สนใจว่าพวกเขาจะเลิกกันแล้ว “เขาอยู่ไหน?”
“ในห้องน้ำ”
ติรยาสนใจการเคลื่อนไหวของปาณีตลอด ก็เพื่อที่จะรอเวลานี้!
เวทัสกลับไปยังร้านอาหาร เดินไปทางไปห้องน้ำ เพิ่งถึงหน้าประตู ก็เห็นปาณีเดินออกมาจากข้างใน ตาของเธอแดงก่ำ เหมือนคนเพิ่งร้องไห้
แต่เดิมปาณีคิดว่าทุกคนกลับไปแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าเวทัสยังอยู่ และเขายังเห็นตัวเองในสภาพนี้อีก รู้สึกขายหน้าเล็กน้อย
เขาคงมาเข้าห้องน้ำมั้ง
เธอหลีกทางไปอีกฝั่งหนึ่ง เพื่อเว้นทางเดินให้เขา แต่กลับพบว่าเวทัสมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ
ปาณีอึ้งไปสักพัก พูดอย่างเย็นชาว่า “ นายทำอะไร?”
เขาคงไม่ได้มาหาเธอใช่ไหม?
เมื่อก่อนเขายังรำคาญทุกครั้งที่เห็นหน้าเธอ ตอนนี้กลับเดินมาหาเธอเอง?
ติรยาล่ะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...