นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 25

ฉันตัดสินใจว่าจะขอเขาเรื่องนาลิน ฉันไม่อยากให้น้องสาวต้องเข้ามาติดอยู่ในบ่วงกามอย่างฉัน

“น้องสาวของเธอทำไม ?” สายตาเย็นชาตวัดขึ้นมามองใบหน้าของฉันเพื่อรอฟังคำตอบ

“อย่ายุ่งกับน้องสาวของรินได้มั้ยคะ…”

“เธอกล้าขอฉัน ?”

“นะ นาลินไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วย เธอไม่ควรถูกดึงเข้ามาอยู่ในวงจรแบบที่รินเป็นอยู่ในตอนนี้”

นิ้วใหญ่ลากไล้วนไปมาบนพวงแก้มของฉัน ฉันพยายามค้นหาคำตอบจากดวงตาคู่นั้นของเขา แต่ก็ไม่สามารถคาดเดาอะไรได้

“แล้วถ้าน้องสาวของเธอเสนอตัวให้ฉัน เธอจะให้ฉันปฏิเสธ ?”

“นาลินยังเด็ก….”

“วันนี้น้องสาวของเธอดูท่าจะถูกใจฉันด้วยสิ” คุณเหนือพูดสวนขึ้นมา

“…คุณเหนือ”

ใบหน้าคมคายก้มลงมา ก่อนที่คุณเหนือจะใช้เขี้ยวฟันงับมาบนเนินหน้าอกของฉันอีกครั้ง

“ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าพี่กับน้อง ใครจะเด็ดกว่ากัน”

“……” คำตอบของคุณเหนือทำให้ฉันผิดหวัง แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

“เงียบทำไม”

“รินขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ” พูดจบฉันก็ลุกขึ้นจากตักแกร่ง กำลังจะก้าวขาเดินแต่ถูกรั้งแขนเอาไว้ “ปล่อยค่ะ”

ฉันรู้อารมณ์ของตัวเองดีว่าตอนนี้ไม่พอใจเขามากแค่ไหน ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมักมาก ฉันไม่อยากให้เรื่องที่กลัวมันเกิดขึ้นหรอกนะ และฉันก็ไม่อยากให้นาลินเข้ามาเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้ เพราะเธอจะเสียใจเพราะเขา คนอย่างเขามัยไม่มีหัวใจ

“เดี๋ยวนี้เธอกล้าหงุดหงิดใส่ฉัน ?” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม “ไม่พอใจกับคำตอบของฉัน หรือที่ไม่พอใจเป็นเพราะเธอกำลังหึงฉันอยู่กันแน่”

คุณเหนือกระตุกแขน ทำให้ร่างของฉันนั่งลงบนตักแกร่งของเขาอีกครั้ง จากนั้นวงแขนแกร่งก็โอบเอวฉันเอาไว้แบบหลวมๆ

“รินไม่ได้หึงคุณเหนือค่ะ รินไม่อยากให้น้องสาวของรินมาเกี่ยวข้องกับคุณ”

“ทำไม เกี่ยวข้องกับฉันแล้วทำไม ?”

“คุณเหนือคงไม่คิดจะจริงจังกับน้องสาวรินใช่ไหมล่ะคะ”

“ถามอะไรของเธอ”

“ถ้าคุณเหนือพูดว่าจะจริงจรังกับนาลิน ไม่เอานาลินมาอยู่ในสถานะที่รินอยู่ในตอนนี้ รินจะไม่คัดค้านอะไร”

“ฉันยังไม่ได้ทำอะไร เธอจะจริงจังไปหรือเปล่าวาริน”

“ที่คุณเหนือพูดมาก็แปลว่าคิด ใช่มั้ยล่ะคะ”

“เธอชักจะปากเก่งกับฉันมากไปแล้วนะรู้ตัวมั้ย”

“…..” ฉันถอนหายใจออกมาหนักๆ แล้วเบือนหน้าหนี

“เงียบ ?”

“พอพูดก็หาว่ารินปากเก่ง พอเงียบก็ไม่พอใจ คุณเหนือจะเอายังไงกันแน่คะ”

“น้องสาวเธอยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ แล้วเธอจะคิดมาก จะมาโวยวายทำไม”

ฉันเม้มปากแน่น เมื่อตั้งสติได้ว่าตัวเองนั้นกำโวยวายอะไรอยู่ ทำไมถึงหงุดหงิดมากขนาดนี้ทั้งที่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างที่คุณเหนือว่า

“หึงฉัน ?”

“ปะ เปล่าค่ะ”

เมื่อเจอสายตาคมกริบจ้องมองฉันก็รีบหลบสายตา แถมตอนนี้ใจมันยังเต้นรัว

“อย่าลืมว่าเธอไม่มีสิทธิ์” เสียงทุ้มต่ำพูดย้ำสถานะของฉัน ก่อนจะปล่อยมือที่โอบเอวออก ให้ฉันเป็นอิสระ

ฉันรีบลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้ามาในห้องนอนเพื่อสงบนิ่งของตัวเอง ฉันเดินมานั่งลงบนปลายเตียงก่อนจะยกมือขึ้นมาทาบบนหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองที่มันเอาแต่เต้นรัว

ฉันกำลังเผลอใจให้เขาอย่างนั้นหรอ…

วันต่อมา….

วันนี้คุณเหนือไปทำธุระของเขาและให้คนขับรถมาส่งฉันที่โรงพยาบาล

“เป็นไงบ้าง” ฉันเดินมานั่งข้างๆ กับเตียงของน้องสาว แต่นาลินกลับเอาแต่มองทางด้านหลังของฉันเหมือนกำลังหาใครอยู่

“เจ้านายพี่ไม่มาด้วยหรอพี่ริน”

“ไม่มา วันนี้เขาไปธุระ”

พอฉันบอกแบบนั้นนาลินก็ถอนหายใจออกมา ในตอนนี้ฉันรูัแล้วว่าไม่ใช่แค่คุณเหนือที่ฉันต้องห้าม น้องสาวของฉันก็เหมือนกัน เพราะเธอแสดงอาการออกมาชัดเจนมากว่าถูกใจเขา

“นาลิน ไม่ทำตัวแบบนี้สิ เธอยังเด็กควรสนใจเรื่องการเรียนมากกว่านะ” ฉันตัดสินใจพูดเตือนสติน้องสาว เพราะไม่อยากให้เธอต้องมามีชะตากรรมเดียวกับตัวเอง