นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 5

ฉันจำใจต้องชงกาแฟไปให้คุณเหนือตามคำสั่ง ไม่คิดว่าเขาจะยังอยู่ที่บริษัท แถมตอนนี้ก็ไม่มีใคร ฝนก็ยังตกหนัก ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ

หลังจากชงกาแฟเสร็จฉันก็ถือแก้วอย่างระมัดระวังไปยังห้องทำงานของคุณเหนือ เมื่อถึงที่หน้าประตูห้องทำงานของผู้บริหารก็ไม่ลืมที่จะเคาะประตูตามมารยาท แต่กลับไร้เสียงตอบรับจากคนด้านใน ฉันจึงเปิดประตูเข้าไป

ภายในห้องมีควันจางๆ ของบุหรี่ลอยคลุ้งพร้อมกับกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ของบุหรี่ลอยมาเตะจมูก ทำไมถึงมาสูบบุหรี่ในห้องทำงานแบบนี้กันนะ

ฉันเอาแก้วกาแฟวางลงบนโต๊ะทำงานตรงหน้าของคุณเหนือ ก่อนจะบอกเขา “ขะ ขอตัวก่อนนะคะ”

“อยู่กับฉันสองต่อสองทีไร ทำไมเธอถึงดูรีบร้อนอยากจะหนีหน้าจังหื้ม ?” น้ำเสียงของเขา สายตาของเขา มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยสักเท่าไหร่เลย

“กะ ก็หมดธุระแล้วนี่คะ จะให้รินอยู่ต่อทำไม…”

“นั่นสิ! อยู่ต่อทำไม ?”

“คุณเหนือคะ อย่าทำให้รินลำบากใจไปมากกว่านี้เลยค่ะ” ฉันลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ รู้ดีว่าการขัดความต้องการของผู้ชายตรงหน้าคงทำให้เขาไม่พอใจ แถมเขายังเป็นเจ้าของบริษัทที่จ่ายเงินให้ฉันทุกเดือนอีกต่างหาก

แต่ฉันไม่อยากให้เขามองฉันเป็นอื่น อยากให้เขามองฉันเป็นเพียงแค่พนักงานคนหนึ่งเท่านั้น…

คุณเหนือเอามวลบุหรี่ที่นิ้วคีบอยู่จิ้มลงถาดเขี่ยบุหรี่ จากนั้นเขาก็ตวัดสายตาขึ้นมามองใบหน้าของฉัน สายตาเย็นชาคู่นั้นมันทำให้ฉันรู้สึกวูบไหวอย่างบอกไม่ถูก

“น้องสาวเธอเป็นยังไงบ้าง”

“…คะ ?” ฉันขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อได้ยินคุณเหนือพูดออกมาแบบนี้

“น้องสาวเธอป่วยรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่หรือไง”

“…..” ขะ เขารู้ได้ยังไง

“แปลกใจที่ฉันรู้ ?” พอเห็นว่าฉันเงียบไปคุณเหนือเลยถามขึ้นมา แต่ฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเอาแต่เงียบ

“ถ้าฉันสนใจผู้หญิงคนไหน ฉันต้องรู้ทุกเรื่อง ทุกอย่างที่เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น…”

“…..” ดูเหมือนว่าเขาจะน่ากลัวขึ้นทุกวันจริงๆ ถึงขนาดตามสืบเรื่องราวของฉัน เกิดมาเพิ่งเคยเจอแบบนี้

“ฉันสามารถช่วยเธอได้นะ…”