นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 684

ทั้งสองคนใช้เวลาหวานกันสักครู่ ซูฉิงก็กลับไปยังบริษัทของตน

ซูฉิงเพิ่งจะก้าวขาเข้าไปบริษัท ผู้ช่วยก็วิ่งมาหาเธอด้วยความเร่งรีบ

ซูฉิงทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ดูๆแล้ว น่าจะเกิดเรื่องอีกแล้วแหละ

" พี่เสี่ยวฉิง เกิดเรื่องใหญ่แล้วละ พวกที่คอยโจมตีพี่ทางอินเทอร์เน็ตจะควบคุมไม่อยู่แล้วนะ"

ได้ยินแบบนั้น ซูฉิงก็รีบกลับไปออฟฟิศเปิดเวยป๋อดู ไม่ผิดจากที่คาดการณ์ไว้จริงๆ บนการค้นหายอดฮิตประกฏหัวข้อเกี่ยวกับการคบซ้อนของซูฉิงมากมาย

ภาพที่ติดอันดับการค้นหานั้น ภาพพื้นหลังเป็นภาพดอกไม้สด ข้างหน้าของซูฉิงเป็นภาพคุกเข่าข้างเดียวของเฟิงรั่วเหยียน สายตาที่อ่อนโยนคู่นั้น เป็นสิ่งที่ผู้หญิงมากมายใฝ่ฝัน

ทั้งหล่อและรวยนั้น อาจจะบอกได้ว่าเป็นสเปคของผู้หญิงหลายๆ คน

แต่สิ่งที่แสดงออกบนใบหน้าของซูฉิงในภาพนั้นกลับเป็นการปิดปากเงียบ มองแล้วเหมือนกับประหลาดใจอะไรสักอย่าง

ภาพที่เห็นแบบนี้ทำให้แฟนคลับเกิดคิดว่าซูฉิงตอบตกลง สิ่งนี้ทำให้ซูฉิงทำอะไรไม่ถูกเลย

ซูฉิงลูบขมับ เมื่อคืนตัวเองมัวแต่ยุ่งอยู่กับเรื่องของฮ่อหยุนเฉิง จนไม่ได้จัดการเรื่องนี้ในทันที ทำให้การคาดเดาของแฟนคลับยิ่งไปกันใหญ่ ตอนเช้าก็เริ่มมีการโจมตีซูฉิงทางร่างกาย

ข้อความส่วนตัวที่ซูฉิงได้รับผ่านทางเวยป๋อนั้นล้วนแล้วแต่เป็นคำด่าทั้งนั้น มันทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก

คิดไม่ถึงเลยว่าเวลาผ่านไปนานขนาดนี้ ตัวเองยังถูกแฟนคลับผลักเข้าไปท่ามกลางคลื่นยักษ์อีก

" พี่เสี่ยวฉิง เราจะทำยังไงดี"

ผู้ช่วยพูดอยู่ข้างๆ ด้วยความกังวล เพราะซูฉิงเป็นผู้จัดการของบริษัท ถ้าหากซูฉิงเกิดปัญหา บริษัทซิงเฉินก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย

" เป็นปัญหาที่จะมีไม่มีก็ได้ ไม่ต้องกังวลหรอก"

ซูฉิงไม่ได้เห็นด้วย กับเรื่องราวในการค้นหายอดฮิตนั้นเจอบ่อยจนกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว

ถ้าจะโทษก็ต้องโทษพวกสื่อและพวกที่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านที่วันๆ ก็เอาแต่จับจ้องการเคลื่อนไหวของซูฉิงและบริษัทซิงเฉิน ขอแค่มีการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยเท่านั้นก็วิ่งออกมาใส่ฟืนใส่ไฟ

ซูฉิงนวดบนจุดไท่หยางด้วยความเซ็ง เห็นข่าวที่มากมายล้นฟ้าตรงหน้า ทำให้เธอไม่อยากไปสนใจมัน

ในเวลานี้ ถ้าตัวเองออกตัวเพื่อแก้ต่าง ก็จะถูกด่าทอกลับมาอีก ทางที่ดีคือ เงียบไว้เพื่อคอยดูสถานการณ์ต่อไปดีกว่า

ตอนนี้ สิ่งที่จะเอาชนะใจแฟนคลับได้ก็จะมีแต่ หลักฐานที่มีน้ำหนักมากพอเท่านั้น ถ้าไม่อย่างนั้น พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์

ในช่วงเวลาแบบนี้ เฟิงรั่วเหยียนกลับโพสต์ลงในเวยป๋อ

" ทุกคนไม่ต้องไปด่าว่าเสี่ยวฉิงแล้ว มันเป็นความเต็มใจของผมเอง แต่ว่าผมเชื่อว่า เรื่องทั้งหมดเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นชั่วขณะเท่านั้น ต้องมีวันหนึ่งที่เสี่ยวฉิงจะตอบรับผมแน่นอน"

คำพูดนี้ได้โพสต์ออกมา ยิ่งทำให้เห็นว่าเฟิงรั่วเหยียนเป็นคนที่รักจริง

แต่ซูฉิงกลับถูกมองว่าเป็นผู้หญิงเลวที่ทำให้ผู้ชายที่มีใจบริสุทธิ์เสียเวลา ข้างหนึ่งเป็นฮ่อหยุนเฉิง อีกข้างหนึ่งเป็นเฟิงรั่วเหยียน ทำให้เกิดความรู้สึกเหมือนคนเหยียบเรือสองลำ

เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ซูฉิงก็ถูกคนซุบซิบนินทาอีกครั้ง เธออ่านบทความที่เฟิงรั่วเหยียนโพสต์ ไม่รู้เลยว่า จริงๆ แล้วเขากำลังช่วยเธอล้างมลทินหรือกำลังทำให้ตัวเองดูดีในสายตาคนอื่นกันแน่

" คิดไม่ถึงจริงๆ เลยว่า คนที่เป็นถึงประธานบริษัทกลับทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้ เสียเวลาจริงๆ เลยที่ฉันอุตส่าห์ติดตามความหวานของเธอกับฮ่อหยุนเฉิง ถ้าว่าฉันมองคนผิดละกัน"

" ไม่ต้องพูดมากหรอกพวกเรา บล็อกมันแม่นเลย"

คำด่าทุกรูปแบบได้ทะลักออกมาในเวยป๋อของซูฉิง ภายใต้สถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ซูฉิงทำได้แค่ปิดกระทู้ของตน

กับนิสัยที่ไปตามกระแสของกลุ่มแฟนคลับนั้น ซูฉิงก็ปรับตัวได้ตั้งนานแล้ว

แต่ว่าการปล่อยไว้แบบนี้ก็ไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหาที่ดี ถ้าไม่รีบออกมาแก้ต่าง อาจจะทำให้แฟนคลับยิ่งโกรธเคืองด้วย

ขณะที่กำลังหน้านิ่วคิ้วขมวดนั้น ซูฉิงก็ได้รับสายจากฮ่อหยุนเฉิง

" มีไรหรอ"

หลังจากที่ได้รับสายมือถือ เสียงของซูฉิงหอบเหนื่อย ในตอนนี้ยังต้องจัดการกับปัญหาทางโซเชียวอีก คิดแล้วก็รู้สึกเหนื่อยใจ

" เรื่องทางโซเชียล ผมเห็นแล้วละ" เสียงที่แหบแห้งของฮ่อหยุนเฉิงมาตามสาย เหมือนจะมีความโกรธเล็กน้อย " เธอมาโรงแรมที่พักเมื่อคืนอีกรอบ ฉันจะรอที่นั่น"

ได้ยินเสียงที่เคร่งขรึมของฮ่อหยุนเฉิง ทำให้หัวใจของซูฉิงเต้นเร็วอย่างไม่สามารถควบคุมได้

หรือว่า ฮ่อหยุนเฉิงจะเชื่อคำพูดลอยๆ พวกนั้นแล้วหรอ

ซูฉิงทำได้เพียงแต่เก็บอั้นความรู้สึกนี้ไว้ เก็บของ จากนั้นก็ไปที่โรงแรม

ซูฉิงเพิ่งมาถึงหน้าประตู สิ่งที่ปรากฏอยู่ข้างหน้าคือ ฮ่อหยุนเฉิงถือดอกไม้ใหม่สดไว้ ยืนอยู่ใจกลางทุ่งดอกไม้

เธอตะลึงงัน คิดไม่ถึงว่าฮ่อหยุนเฉิงจะมาไม้นี้

ข้างๆ ก็มีสื่อและนักข่าวรุมล้อมกำลังถ่ายภาพ คิดๆ แล้วฮ่อหยุนเฉิงตั้งใจเรียกเธอมาโดยเฉพาะเลย

สิ่งที่เห็นมีแต่สายตาที่เต็มด้วยความจริงใจของฮ่อหยุนเฉิงมองมาทางซูฉิง ซูฉิงเดินไปข้างหน้าฮ่อหยุนเฉิงอย่างช้าๆ พร้อมกับแสดงสีหน้าที่เหลือเชื่อออกมา

เทียบกับความรู้สึกรังเกียจแล้วเบื่อหน่ายที่อยู่ต่อหน้าเฟิงรั่วเหยียนแล้ว เวลานี้ซูฉิงกลับดูมีความสุขมากกว่า

" ซูฉิง ..." ได้ยินแต่เสียงที่ทุ้มต่ำของฮ่อหยุนเฉิงลอยมา ในมือถือไมโครโฟนไว้ นัยต์ตาเต็มไปด้วยความอบอุ่น " ยังไม่ทันได้รู้สึกตัวอะไร คุณก็คอยอยู่ข้างผมและใช้ชีวิตด้วยกันมานานแล้ว คุณเป็นเพื่อนฟันฝ่าอุปสรรคไปกับฉันมากมาย แต่ฉันกลับไม่เคยได้ให้ฐานะอะไรกับคุณเลย"

พูดถึงประโยคนี้ เสียงของโฮ่วอวิ๋นเฉิวกลับสะอื้นเล็กน้อย ซูฉิงสัมผัสได้ว่ามือของเขาสั่นไม่หยุด น้ำตาไหลออกมาด้วยความดีใจ ยื่นมือออกไปจับมือที่สั่นของฮ่อหยุนเฉิงไว้

" คุณยินดีที่จะแต่งงานกับผมไหม ผู้หญิงของผม"

เห็นเพียงแต่ฮ่อหยุนเฉิงหยิบกล่องใส่แหวนออกมาจากช่อดอกไม้สด เปิดออก แล้วก็คุกเข่าข้างหนึ่ง ยื่นแหวนให้ซูฉิง

ซูฉิงปิดปาก น้ำตาจากหางตาได้ไหลออกมาอย่างไม่หยุด พร้อมกับพยักหน้า "ฉันยินดี"

ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของผู้คน ฮ่อหยุนเฉิงได้สวมแหวนให้กับซูฉิง ทั้งสองกอดกันอย่างแน่น

" ซูฉิง ผมรักคุณ"

คำบอกรักของฮ่อหยุนเฉิงดังมาข้างหู ซูฉิงคลี่ยิ้มออกมา ใบหน้าของทั้งคู่แสดงให้เห็นถึงความหวานชื่น

จากนั้นทั้งสองจับมือกันเดินเข้าไปกระทรวงกิจการพลเรือน

วันนี้ไม่ได้เป็นวันพิเศษอะไร ทำให้คนที่มากระทรวงกิจการพลเรือนไม่ได้มากมายนัก แต่ท่าทางกระอ้อมกระแอ้มของซูฉิงทำให้เห็นว่า มีสายตาหลายคู่ของคู่หย่าร้างที่เต็มไปด้วยความบาดหมาง

ซูฉิงส่งสายตามายังฮ่อหยุนเฉิง ฮ่อหยุนเฉิงตบไหล่เธอเบาๆ ท่าทางเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น " ไม่ต้องกังวลหรอก เราจะไม่เป็นอย่างนั้นแน่นอน"

จากนั้นทั้งสองก็ไปหน้าตากล้องถ่ายรูป ช่างถ่ายรูปก็ชมรูปร่างหน้าตาทั้งสองอย่างไม่รู้ตัว

" คุณทั้งสองเป็นคู่ที่เหมาะสมและสมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่ฉันทำงานเป็นตากล้างมาเลยนะ ขอให้รักกันนานๆ เน้อ"

ได้ยินคำพูดของตากล้องแล้ว ซูฉิงพยักหน้าด้วยความเขินอาย

ฮ่อหยุนเฉิงกลับคลี่ยิ้มออกมา แล้วก็โอบกอดซูฉิงเข้ามาในอ้อมกอด