องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ นิยาย บท 5

ฉีเฟยอวิ๋นหลบมาหาที่พักผ่อนสักครู่หนึ่ง ร่างกายนี้อ่อนแอเกินไป วิ่งไม่กี่ก้าวก็ไม่ไหวแล้ว ยังต้องการการดูบำรุงร่างกายดีๆ

พักได้สักครู่หนึ่งฉีเฟยอวิ๋นก็ขึ้นไปบนเนินเขาหายาสมุนไพร

ไม่นานฉีเฟยอวิ๋นก็หายาจูซินฉ่าวที่ต้องการเจอ ถอนขึ้นมา วางใส่ถุงเสื้ออย่างระมัดระวัง และเตรียมตัวที่จะลงจากเนินเขา

นี่ถึงได้พบเจอสิ่งที่น่าเศร้า นึกไม่ถึงเลยว่าเนินเขาสิบลี้ทางด้านนี้จะมีแหล่งการชุมนุมอย่างอลังการนี้！

ดูเหมือนว่าเมื่อสักครู่นี้เฉินอวิ๋นเอ๋อร์จะมาร่วมงานชุมนุมที่นี่

สถานที่ชุมนุมผ่านเส้นทางการกลับเรือน เธอไม่อยากให้คนพบเจอ ทำได้เพียงหลบอยู่ที่พงหญ้า

ใครจะรู้ว่ามืดแล้วผู้คนยังไม่กลับไป บีบบังคับให้ฉีเฟยอวิ๋นต้องลงมาจากเนินเขา

ตอนที่เธอกำลังลงมา ได้ยินเสียงแหลมร้องว่า “งู！งู！”

งู?

ฉีเฟยอวิ๋นหันกลับไปมอง มีคนหนึ่งล้มลงอยู่ที่พื้น

เธอไม่อยากไปดู ช่วงเวลานั้นมีคนเห็นเธอ เลยไร้หนทางที่จะหายออกไปจากที่นั่น ทำได้เพียงเกร็งศีรษะแล้วลูบผม จัดการกับรูปลักษณ์ตนเอง ลุกขึ้นยืนเดินออกมาจากพงหญ้า

เดินถึงบริเวณใกล้เคียง ฉีเฟยอวิ๋นมองคนที่อยู่บนพื้น เห็นเป็นคุณหนูของตระกูลหมอเว่ย

คุณหนูเว่ยถูกงูกัดที่ขา อีกทั้งยังเป็นงูพิษ

คนได้สลบไปแล้ว คนอื่นๆก็ตื่นตระหนกทำอะไรไม่ถูก

ฉีเฟยอวิ๋นลังเลใจ จะช่วยหรือว่าไม่ช่วย?

เห็นเวลาไม่รอคน เดิมทีฉีเฟยอวิ๋นก็เป็นหมอ เลยเดินไปพงหญ้าอีกด้าน หาสมุนไพรไม่กี่อย่างวางเข้าไปในปาก คิดใคร่ครวญทบทวนเดินมาตรงหน้าคุณหนูเว่ย คุกเข่าลงเอายากดวางลงไปที่ปากแผล

“เจ้าเป็นใครกัน?เจ้า......คุณหนูฉี?”

มีคนอุทานออกมา ฉีเฟยอวิ๋นก้มศีรษะลงไม่ได้กล่าวพูดอะไร หยิบยาสมุนไพรที่ละเอียดออกมาเล็กน้อย เปิดปากของคุณหนูเว่ยออก แล้วเอายาวางลงไป

“อีกสักพักหนึ่งก็ดีแล้ว”

ฉีเฟยอวิ๋นลุกขึ้นเตรียมตัวเดินออกไป แต่ทว่าได้ถูกคนรั้งไว้

“ช้าก่อน”

คนที่รั้งเธอไว้คืออาลักษณ์ราชสำนักโจว คุณหนูโจวเหม่ยเหริน!

ปกติโจวเหม่ยเหรินมักจะติดตามเอาใจเฉินอวิ๋นเอ๋อร์ เกลียดฉีเฟยอวิ๋นเข้ากระดูกตั้งนานแล้ว

เดิมทีเฉินอวิ๋นเอ๋อร์สามารถแต่งเข้าจวนท่านอ๋องเย่ และนางเป็นพี่น้องที่ดีของเฉินอวิ๋นเอ๋อร์ สามารถเป็นพระราชชายาได้ เพียงแค่เฉินอวิ๋นเอ๋อร์ตอบตกลง

ใครจะรู้ว่าฉีเฟยอวิ๋นมีท่านพ่อที่ร้องไห้เป็นนั่น ชอบทำลายแผนของนาง นางอยากคิดบัญชีกับฉีเฟยอวิ๋นนานแล้ว ติดขัดอยู่ที่ไม่มีโอกาส วันนี้เป็นโอกาสของนางแล้ว

ในเมื่อสามารถเอาใจเฉินอวิ๋นเอ๋อร์ ทั้งยังได้ระบายโทสะด้วย

นางยังจะปล่อยผ่านไปได้หรือ?

ฉีเฟยอวิ๋นก็คิดไม่ถึง ระหว่างการพบเจอกันยังต้องเจอตระกูลคู่อริเยอะเช่นนี้ เจ้าของร่างเดิมความสามารถไม่น้อยเลย สามารถทำให้คุณหนูในเมืองหลวงไม่พอใจได้ ก็ไม่ง่าย

“คุณหนูโจว！”ฉีเฟยอวิ๋นอยากออกไปจากที่นี่ตั้งนานแล้ว ฟ้ามืดเส้นทางไกล เมื่อไหร่จะได้กลับ

อาหม่านก็ไม่รู้วิ่งไปที่ไหน จนถึงวันนี้ก็ไม่เจอ

“ฉีเฟยอวิ๋น ได้ยินมาว่าเจ้าถูกท่านอ๋องเย่ลดตำแหน่ง......เป็นนางสนมสาวใช้ เป็นอย่างไร? รสชาติยากที่จะรับได้ใช่หรือไม่?”โจวเหม่ยเหรินลำพองใจ อาศัยหน้าตาสะสวยพยายามทำให้น่าเกรงขาม